De tweede wedstrijd in de ACC op het parcours van De Bataaf in Zwanenburg was wederom een moddercross. De voorspelde regen kwam, maar trok dankzij de harde wind in de loop van de ochtend weg. Wat bleef was een overwegend natte en zompige omloop, waar lopen (nog) niet aan de orde was, en conditie en kracht de bepalende factoren waren. Het parcours volgde in grote lijn die van vorig jaar: het ijsbaanveld was in tegenstelling tot de gesteldheid tijdens de nationale wedstrijd (in december) goed te fietsen. Nieuw was de passage met een minizandbak gevolgd door een modderige strook waarbij het ideale spoor op een halve meter van een hek lag, om daarna zwaar trappend over houtsnippers naar het middenveld te rijden. Aldaar heuveltje op en af met enkele zwaar zompige stukken, de kombocht, zand + balkjes (wie sprong kreeg 10 meter cadeau) en de draai naar links terug het asfalt op.
Uw verslaggever volgende voorafgaand aan de wedstrijd zoals het ‘heurt’ de gesprekken over tubekeuze en bandenspanning. Maar, en daar vraagt hij uw respect voor, hij laat op dit medium niets los over deze Vlaamse en Nederlandse traditie. Nou vooruit, eentje dan: het kitten. Sterke man Brian Burggraaf reed in de verkenningsfase zijn tube van de velg. Had waarschijnlijk geen tweede set wielen bij zich, en schakelde min of meer noodgedwongen over op de ATB.
40 plus
Drie behoorlijke startvelden stonden aan het vertrek; een veld waar menig landelijke organisatie jaloers op kan zijn! De verslaggever vertrok van de tweede rij bij de 40+ en heeft gedurende de wedstrijd nauwelijks iets meegekregen van de wedstrijden van de Dames/ Nieuwelingen (waarvan de Dames de meerderheid vormen!) en 40-. Daarover later vast meer op deze website!
Een lange startstrook, daarna single trackend over een dijkje, scherpe draai en het ijsbaanveld op. Wie minder goed weg was kon dáár in de eerste ronde zijn of haar slag slaan en alsnog een goede positie bemachtigen. De praktijk was echter weerbarstiger dan de tactiek; menig renner reed met een torenhoge hartslag daar al diep in het rood. Bij de 40+ waren de ogen gericht op Ron Vroom en Brian Burggraaf; sterke mannen van de lange adem. Het was echter lichtgewicht Harry Hanneuse die als eerste zijn duivels ontbond en zijn concurrenten het achterwiel liet zien. Brian kon toen nog goed tempo rijden op zijn ATB, maar kreeg het voor halfkoers toch te zwaar; de soepele tred was ingeruild voor stoempen; hij zakte langzaam terug. De verslaggever voelde al snel dat de omloop een sluipmoordenaar was: niet opblazen was het devies. Door onder andere wat foutjes van anderen (Peer Giljam kwam hard tegen het hek aan) bereikte hij op driekwart koers plek vier, met Willard Gerritsen in zicht. Willard kende een goede dag en werd beloond met een podiumplek, met voor hem Ron Vroom en winnaar Harry Hanneuse. Allen 50+. Plek vier voor de verslaggever (en eerste 40+), gevolgd door Patrick Molenaars en Brian Burggraaf.
Dames/Nieuwelingen
Teun Mouris mocht zijn handen in de lucht steken voor Sonny van der Linden en Julia Evers.
40 min
De overwinning in deze categorie ging evenals vorige week heel gedecideerd naar Dylan Groenewegen. Hij bleef Stefan Breemes en Dimitri Veerman voor. Ewoud Hartemink reed de tube half (ja, dat kan ook) van de velg na het bunny hoppen over de balken. Voor de koers hield hij Willard nog voor dat deze toch echt moest springen.
Alle informatie over de ACC op https://sites.google.com/site/amsterdamsecrosscompetitie/home.
Volgende week Nes aan de Amstel. Let op de afwijkende starttijden!
uhm mijn tube ging er niet af toen ik over de balken sprong maar in een bocht! 😉