De Elite renners van WPA zitten zoals bekend in Azië. Vandaag een verslag van de eerste etappe in de driedaagse Chinese etappekoers. Het thuisfront wacht natuurlijk op prestaties en die komen er!
De Tour of Fuzhou is het vervolgprogramma voor de renners van Wielerploeg Amsterdam. Ondanks de ietwat teleurstellende resultaten in de Tour of Nanjing, vier dagen eerder, waren de verwachtingen voor deze koers hooggespannen. Koos werd hier vorig jaar immers derde in het eindklassement. Een prestatie die de renners dit jaar natuurlijk graag zouden overtreffen. Hoewel Christina Watches, de ploeg van onder andere de oude bekenden Schumacher en Rasmussen, helaas op het laatste moment bleek te hebben afgezegd, is het deelnemersveld met onder andere 11 continentale ploegen en 5 nationale selecties aan de start toch heel behoorlijk.
Zoals de renners inmiddels gewend zijn werden er ook in deze eerste etappe weer kosten noch moeite gespaard door de Chinese organisatoren. Het was een relatief vlakke rit waarbij eerst een groot gedeelte van de ring van Fuzhou afgereden moest worden. Er wonen zo’n 4 miljoen mensen in deze stad; een vrij forse ring dus. Deze 3-baans snelweg werd daarvoor dus even de gehele ochtend afgesloten voor het verkeer, geen probleem in China natuurlijk.
Met een gemiddelde van 47.2km/h lag het tempo weliswaar iets lager dan in Nanjing, maar nog altijd hoog genoeg om iedere poging tot ontsnappen al snel in de kiem te smoren. Toch kon dit met name Lars en Thijs er niet van weerhouden enkele pogingen te wagen. Keer op keer waren zij vertegenwoordigd in de ontsnappingen. Echter, een matige samenwerking in de kopgroepjes in combinatie met het continue controlerende werk van sprintersploeg Dukla Praha, zorgde ervoor dat geen van deze pogingen standhield.
Op 25km van de meet lag de enige bergsprint van de etappe. Vooraf hadden Tim en Daniël aangegeven hier wel een poging te willen wagen. Omdat iedereen in het peloton wist dat de winnaar van dit sprintje de volgende dag de bollentrui aan zou mogen trekken, waren er aardig wat mannen gemotiveerd om hieraan mee te doen. Mede door wat verkeerd geplaatste kilomterbordjes verliep de sprint wat chaotisch en kwam Tim ingesloten te zitten. Daniël, aan de andere kant van de weg gepositioneerd, zag wel ruimte en besloot op 250meter voor de streep zijn welbekende strijkijzer-sprint in te zetten. Dit bleek niet onverdienstelijk want pas op de streep werd hij nog gepasseerd door 2 man waardoor de bergtrui net aan zijn neus voorbij ging.
Vervolgens ging het peloton in volle vaart richting aankomst. Omdat Lars met zijn vele demarrages de sprintersploeg van Dukla Praha al behoorlijk aan puin gereden had, wist deze ploeg de sprint een stuk minder goed te organiseren dan we van ze gewend zijn. Jan zag zijn kans schoon en trok op 10km van de streep in de aanval met 3 kompanen. Even leek deze vlucht kans van slagen te hebben, maar onder het oog van de duizenden toeschouwers die rijendik langs het parcours opgesteld stonden (en keurig in het gareel gehouden werden door de politieagenten die langs een groot deel van het parcours om de 10 meter opgesteld stonden), besloot het peloton toch niet te laten begaan. Op 2km van de streep kwam alles weer samen.
Ondanks een hoop duw- en trekwerk bleef iedereen (een enkeling ternauwernood) overeind, en eindigden er maar 3 liefst van onze renners in de top 20, wat een 2e plek in het dagploegenklassement heeft opgeleverd: Tim 10e, Lars 12e, Daniel 15e, Thijs 21e, Koos 42e, Jan 66e. Vol verwachting wordt er nu uitgekeken naar de dag van morgen, wanneer het echte werk gaat beginnen: een etappe van 150km met aankomst bergop.
De Redactie voegt er nog aan toe dat de eerste rit gewonnen werd door de Rus Boris Shpilevsky. Die man moeten ze dus in de gaten houden.
