De renners van De Amstel die het landelijke veldrij-circuit bezoeken hebben tot dusverre niet al te veel prijzen mogen meenemen. Ja, in Dordrecht was het een prijzenfestival, maar dat was voor iedereen zo, en Marcel Witte en Teun Mouris pakten hier en daar een prijs. Dit weekend lijkt er een kentering in gekomen te zijn. In meerdere categorieën werd een serieuze prijs gepakt.
Zo was het blubberdag in Woerden, en een delegatie van de Amstel liet zich dat buitenkansje goed smaken. Dichtbij een landelijke wedstrijd, dat gebeurt maar zelden. De Jeugd mocht in de ochtend starten en meteen daarna volgden de senioren. Owen Geleijn pakte in Woerden zijn eerste podiumplaats in een landelijke Jeugdwedstrijd in categorie VI. Owen is altijd al op zijn gemak op modderrondjes, en ook goed in vorm de laatste weken met veel topklassseringen. Dat hij nu ook naar het podium (3e) wist te rijden is erg knap en geeft hoop voor de komende weken en vooral het NK op zaterdag 4 januari in Bakel. Zondagavond liet hij in de snellere en technischere cross van Helmond (een avondcross, compleet met passage door een feesttent) dat het geen toevalstreffer was: opnieuw een derde plek. Als we ons niet vergissen komt Owen op het NK heel dicht bij de medailles. Ook in Woerden was Niek Voogt die naar de 19e plek ploeterde en Tristan Geleijn reed in cat. V naar de 18e plaats. Victor Broex was ook in Woerden (9e) en Helmond (10e) aanwezig in cat VII, maar reed geen uitslagen waarvoor Victor zijn koersen rijdt. Victor heeft duidelijk een mindere periode en hoopt op het NK weer een beetje fit aan de start te staan. Vooral ook omdat hij broer Menno voor moet blijven. Menno werd 20e in Woerden en richt zich vooral op de ACC die hij gaat winnen.
In Woerden waren ook weer Nieuwelingen Teun Mouris en Koen Warnier present. Teun leek als 6e het veld in te draaien, maar door een vreemde speling van het lot ging hij als ca. 14e het veld in om vervolgens aan een inhaalrace te beginnen die hem nog tot de knappe 8e plek bracht. Koen was tevreden over zijn rijden (“niet gevallen!”) en werd 23e.
De damesselectie was ook ruimschoots aanwezig tot genoegen van de Woerdense organisatie. De Amstelmeiden worden immers overal met open armen ontvangen. Ploegleider Jan Jacob had vier welgemutste rijdsters in zijn bus en allemaal zeiden ze dat ze geen zin hadden….. Maar als het startschot eenmaal klinkt gaan ze helemaal los en begint het glibberen en glijden. Bente van Teesseling was natuurlijk goed weg, maar Julia Evers (volgend wegseizoen rijdend voor de Restore ploeg), achterhaalde haar en was in een fel gevecht om de 13e plek dat ze net verloor. Nike Beckeringh startte wat traag, maar achterhaalde Bente uiteindelijk toch en mocht een enveloppe ophalen: 19e. Bente niet: zij werd 21e (!) en Yvette Broex knokte zich na een fel gevecht naar de 26e plaats. Winnares werd overigens wegrenster Anna van der Breggen die á la Marianne Vos de cross als voorbereiding gebruikt en dat ziet er goed uit. Ook mooi was het dat Nederlands wegkampioene Lucinda Brand ook niet vies is van een modderbad: zij werd 4e.
Later startten ook nog de Masters en de Amateurs, maar dat was helaas nog niet zoals bedoeld. Vooral de Masters reden in erg treurig weer, maar Trainer Willard zag daar nog wel het voordeel van: “de modder wordt dan dunner, en loopt makkelijker van je fiets”. Dat voordeel werd niet uitgebuit in enveloppen: Willard 25e, Jan van Herwijnen 28e en JJB DNF. Jort de Boer deed Jan Jacob na met een DNF en Michael Breedt reed na zijn blessure zijn eerste cross: wat onwennig nam hij de 23e plek in beslag.
Zondags werd er ook gecrosst in Boxtel. Naar verluidt het meest fantasieloze parcours van Nederland. Reden te meer voor Jan van Herwijnen om er heen te gaan, en niet voor niets: Jan reed zijn beste uitslag van het seizoen door als 15e door de modder te stoempen. Nadat hij vorige week al een paar NK-startpuntjes sprokkelde tijdens een matig bezette koers, was dit een sterk optreden in een groter startveld. Jan kon ex-prof Erik Dekker nog niet bijhouden: die werd 6e.
Het was dus andersom: eerst Jort en daarna pas JJ. Maar wat blijft er met door regen en zweet geheel beslagen bril en een dubbelgevouwen pat anders over dan een DNF?