De regen was van de buienradar verdwenen en de jeugd had het meeste zand al in elkaars gezicht gereden, dus niets stond een mooie koers in de weg. De meesten hadden alleen wel een extra laagje kleding nodig na de bijna zomerse omstandigheden van vorige week.
Het werd een mooie koers, want met een kleiner peloton is het lastiger om de koers te controleren. Als je even te lang blijft kijken of een ander het gat wil dichtrijden loop je zomaar het risico dat het te laat is. En dat gebeurde na een minuut of twintig koers.
Zes man (Camiel Zwart, Lieuwe Hoekstra, Geeralt van de Ham, Ruud Verbeek, Jo Thewessem en uiteraard de altijd attente Cor Baas) kozen het hazenpad, werkten prima samen en waren snel uit het zicht van het peloton. De kopgroep had de hoop dat het peloton het verder wel zou geloven zodat ze weer snel konden aansluiten, maar het peloton dacht daar heel anders over. Dat had tot gevolg dat het peloton zichzelf uitdunde totdat het uiteindelijk net zo groot was als de kopgroep. Ook daar werd dus gewoon gewerkt zodat de kopgroep de rest van de wedstrijd toch onrustig bleef omkijken omdat ze het peloton maar niet in zicht kregen. Het verschil bleef op een halve ronde steken.
In de kopgroep ging het ook niet helemaal volgens plan omdat Camiel onderuit schoof in de laatste bocht. We zullen de jeugd aanspreken op de achtergebleven zandkorrels, want dit hoort natuurlijk niet. De schade voor Camiel bestond uit een aantal vervelende schaafwonden en kledingstukken met extra luchtgaten. Hij probeerde wel weer aan te sluiten, maar stapte uiteindelijk toch maar uit de koers. Ruud Verbeek won zonder problemen de sprint voor Lieuwe Hoekstra, Jo Thewessem, Cor Baas (monsieur 4e plaats) en Geeralt van de Ham. Omdat de uitslag op de club is blijven liggen kan helaas niet vermeld worden wie de pelotonssprint won. Alvast excuses daarvoor, sprint je de longen uit je lijf en kom je toch niet in het verslag. Een schande!
Ik. Ik mocht de sprint winnen:)