Vandaag een nieuwe cross en nu een keer dichtbij huis en bovendien met een aantrekkelijke starttijd: 13:00 uur, uitslapen dus. Met een mooi zonnetje en een stevige wind lag het parcours er niet onaantrekkelijk bij. Zoals elke week – en dus ook nu weer – de vraag met welk profiel er gereden gaat worden. Breedt – gek van materiaal – had de keuze uit Rhino’s of Typhoon en liet het afhangen van de eerste twee rondes inrijden. Omdat twee meer weten dan één werd er tijdens het inrijden op topniveau overlegd wat het moest worden. Edwin Raats werd geconsulteerd, maar die was ook niet geheel zeker van zijn zaak. Hij besloot te gaan starten met Typhoon en zijn reserve fiets klaar te zetten met Rhino’s. Tja dan wordt het lastig als je maar een fiets hebt. Renner Witte was hier gauw klaar mee. Achter een Rhino en voor, vorige cross voortube lek gereden, de oude en vertrouwde Michelin Mud. Hij is een beetje klaar met dat ge-tube.
Voor de start werden door Willard nog een aantal tips aan de “jonkies”gegeven zoals: banden goed hard en zorg dat de rechterkant van de banden schoon zijn vóór de start want de asfaltbocht na de start kon anders voor een lelijke verrassing zorgen. De start was merkwaardig (dit begint een gewoonte te worden): geen aankondiging dat het startschot na 1 minuur zal klinken, maar er werd direct afgeschoten. Na een sprint van 300 meter werd besloten dat ie vals was en dat was jammer want Marcel lag op dat moment op de 6e plek.
Bij de herstart werd keurig aangegeven “nog 1 minuut” om vervolgens maar gelijk te schieten. Dit keer was Michael goed weg en volgende Marcel en Jan op enige afstand. Door de natte zuigende stroken en de harde wind was het geen gemakkelijke wedstrijd en werd de bliksemstart van Michael enigszins afgestraft. Bij het passeren van Pieter Heidema, u weet wel de vaste chauffeur van Jan, en Marcel moest hij even passen. Pieter en Marcel hielden elkaar nauwlettend in de gaten waarbij Marcel het initiatief in het begin aan Pieter liet. Na drie rondes waren de rollen omgedraaid echter niet voor lang. Na een wat ongelukkige, en niet zachtzinnige, aanraking met het zadel was de aanvalslust van Marcel enigszins getemperd. Wat ook niet echt hielp was dat het zadel na deze klap een zeer ongelukkige stand, bijna recht omhoog, had aangenomen.
De eindstand was voor de Amstel Amateurs een stuk beter dan de Masters. Marcel een 11e plek, Michael een 12e plek en Jan een 16e plek. Het lijkt erop dat renner van Herwijnen net op tijd zijn vorm heeft teruggevonden om volgende week op zijn thuisparcours (Hilversum) te vlammen. Maar met vorm weet je het maar nooit. Volgens renner Van Hoeijen is het nadeel van vorm dat deze alleen maar minder kan worden. Kortom een geslaagd dagje crossen waarbij het materiaal heel gebleven is dus deze avond geen lichtjes die tot laat branden in klusboxen en zolderkamers.
