Na de zondvloed van afgelopen zondag waren de weergoden de renners in de dinsdagavondcompetitie opnieuw goed gezind. Het regent in Nederland op dinsdag gelukkig beduidend minder dan op andere dagen.Het peloton was vandaag wat tammer dan gewoonlijk. Gedemarreerd werd er wel maar de wind was altijd in het voordeel van het peloton dat zonder veel moeite de meeste gaten dicht reed. Alleen op 2/3 van de wedstrijd leek er een poging te slagen. De groep was wat groter dan de twee tot vier renners die meestal ontsnapten, er zaten genoeg renners in die ook uitslagen rijden en het gat was al snel een meter of 200.
Maar het peloton was door het lage gemiddelde nog energiek genoeg om een paar ronden een hoog tempo te kunnen rijden. Achteraan in het peloton leidde dat tot een breuk maar toen de kopgroep was bijgehaald bleef het tempo net lang genoeg laag om de achterblijvers de kans te geven om ook weer aan te sluiten. Daarna kwamen er nog demarrages van renners die zichzelf toch als kansloos achtten maar wel eens wilde weten hoe het voelt om voorop te rijden tegen het einde van de wedstrijd. Conclusie: je blaast jezelf op en bent blij als je nog kan aansluiten bij het peloton dat je een ronde later voorbij dendert. Maar het is wel erg goed voor het ego en dat is ook wat waard..
Werd het dan een massasprint? Nee, er was ook een demarrage van een renner die wel genoeg inhoud had om dat drie ronden vol te houden, Wouter de Jonge. Het peloton dacht, die pakken we nog wel terug maar iedereen keek naar een ander om het initiatief te nemen tot de achtervolging. En dan is het te laat en dus kon Wouter de Jonge een mooie overwinning aan zijn palmares toevoegen.
Omdat Camiel Zwart een plekje voor Ruud Verbeek eindigde neem hij de koppositie over, John Tromp, Patrick Molenaars en Theo van Duren pakten de resterende punten.
De stand in de dinsdagavondcompetitie: Klik.
