Niets kon er meer fout gaan. De ploegleiding had voor de hele ploeg een sportmaaltijd en overnachting in het Van der Valk Hotel Wieringerwerf geregeld. (Dat viel helemaal niet tegen). Dus op en top gesoigneerd maakten de renners zich ieder op hun eigen manier klaar voor de individuele tijdrit. Michiel trilde met zijn tacx op het balkon de uitslapers uit hun bed, Simon en Caspar gingen samen het parcours verkennen, Pierre en Roel G. zetten hun tacx in het gras. Joos, Ronald, Roel M. deden maar wat. Er was geen vuiltje aan de lucht, alles zat mee.
De individuele tijdrit
Toen de helft van de Amstelrenners was gestart, werd er omgeroepen dat de ploegleider van Amstel1 en 2 zich na afloop bij de jury moest melden. Shit! Startformulieren niet in ingeleverd! Maar er gingen ook geruchten dat er zou zijn gestayerd door Simon. Maar dat zou hij toch niet gedaan hebben? Hij had 1 minuut 7 seconden voorsprong op de nummer 2, een erkend slechte tijdrijder. Neeee, dat zou zo’n vaart niet lopen.
Wat ook niet zo’n vaart liep was de start van tijdritspecialist Caspar Hermans want die stond na 10 meter met zijn linkercrank in zijn rechterhand. Tijdens het conclaaf met de jury kreeg hij te horen dat hij als laatste mocht herstarten maar dat hij wegens inrijden op het parcours 1 minuut straf kreeg. En dat voor die 10 meter!!! Belachelijk! Maar regels zijn regels, toch?
Nadat de tijdrit was afgelopen was iedereen behoorlijk tevreden. Michiel reed even hard als tijdens de ploegentijdrit, niet normaal. Simon verloor 50 seconden op de nummer twee en het groen kleefde strak om zijn lijf. Caspar redde zijn reputatie met een 19e stek; Roel Gerritsen was er van overtuigd dat hij Pierre zou gaan pakken. Hij hoefde maar 3 seconden harder te rijden en gezien de uitslag van het clubkampioenschap zou dat geen probleem zijn. Echter, het werden er maar 0,3 (!). Pierre (29ste tijd) bleef zodoende met 1,7 seconden voorsprong op Roel (28ste tijd) de best geklasseerde Amstelrenner. Joost Mouris werd 40ste. In het ploegenklassement geen wijzigingen.
Pierre steeg naar plek 17, Roel G. naar plek 18, Joost naar plek 27.
Dus goed gemutst, met de startformulieren in de hand, toog de ploegleider naar de jurywagen.
“Geen probleem meneer, die fomulieren, maar laat het niet nog een keer gebeuren!” “Oh, enneh, u moet nog even naar die meneer daar, met die bril.”
“Ok”.
“U bent de ploegleider van Amstel 1 en 2?”
“Ja?”
“Renner Hermans en renners Polstra krijgen één minuut straf wegens inrijden op het parcours”.
“Maar dat is belachelijk! Hermans reed 10 meter over het parcours, en hinderde niemand!”
“Toch wel meneer de ploegleider. Ondanks herhaalde waarschuwingen, hebben Hermans en Polstra als voorbereiding het hele parcours gevolgd, terwijl de wedstrijd al was begonnen. Iedereen weet dat dat niet mag en daarom krijgen zij ieder 1 minuut straf.”
“Oh. Mijn excuus daarvoor. Ik had mijn renners daarvoor moeten waarschuwen. En nog bedankt voor de ordentelijke leiding van de wedstrijd, een goede dag.”
Het klassement van Polstra was naar de vaantjes.
Slotcriterium Wieringerwerf Amstel2
Ondanks het drama Simon Polstra bleef er voor Amstel 2 nog voldoende over om voor te strijden: Joos Francke stond 3e op 9 seconden en Ronald de Waal had het roze. Wellicht nog een dagzege? Halfweg koers begonnen de aanvallen van Amstel2: een spervuur aan demarrages van Michiel en Simon moest het peloton uitputten en Joos in staat stellen het gat van 9 seconden op de leider te kunnen overbruggen. Vijf ronden voor het einde vertrok Joos met een medevluchter om helaas in de laatste ronde te worden teruggepakt door een jagend peloton. Ondanks ‘storende activiteiten’ van Simon en Michiel. Ronald de Waal stelde echter niet teleur. Met opnieuw een tweede plaats won hij het puntenklassement. Joos bleef 3e.
Slotcriterium Amstel1
Daar ging het zo hard! Alleen Pierre heeft uit pure nieuwsgierigheid nog even op de derde plaats van het peloton gereden. Na drie rondjes was dat wel weer mooi geweest. Hij kon maar amper voorkomen dat hij vervolgens niet gelost werd. Iedereen kwam heel over de streep.
Roel Mouris deed voor Dakraam.nl zijn best. Helaas kwam hij in de eerste ronde van het B-criterium lelijk ten val. Coen Emmer deed voor Team Catharinahoeve zijn plicht bij de A-tjes. (Wat gaat dat bij hem toch altijd gemakkelijk).
Verleden jaar werd met het NCK een hele ploeg naar huis gestuurd omdat ze op het parcours hadden ingereden