Dinsdagavond is voor de 41ste maal de Heuvelrugronde van Driebergen verreden. Hoewel de naam van de koers anders doet vermoeden; geen idyllische haarspeldbochten over de Heuvelrug tussen de varens en korstmossen, maar een vierkant van 1200m in een nieuwerwetse woonwijk. Qua concept grote gelijkenissen met ons eigen parcours, dus een kolfje naar de hand van de Amstelrenners zou je denken. Nadat de wethouder sportzaken het belang van een gezonde levenstijl had onderstreept, werd een minuut stil gestaan bij het verscheiden van de vrouw die samen met haar man het evenement de voorgaande 40 keren (!) organiseerde.
Aan de start van de Sportklasse-koers ontbraken enkele aangemelde Amstel-coryfeeën die niet tijdig de start wisten te bereiken. Het is onbekend of ze een poging hebben gedaan om er wel te komen of afgeschrikt waren door het weeralarm eerder op de dag. Amstelvertegenwoordigers waren de heren Pierre Deen en Marc Altyzer.
Mede onder aanvoering van een ontketende Pierre Deen – als je als eerste door een natte bocht gaat hoef je niet te remmen – bleken achteraf toch al snel de jongens van de mannen gescheiden te zijn en waren er nog slechts 25 van de 40 renners in koers. 15 ronden voor het einde stapte Marc Altyzer hard af in één van de vier natte bochten. Met een ronde vergoeding wist hij toch nog aan te klampen maar uiteindelijk reed hij de koers niet uit.
Drie ronden voor het einde reden er drie weg. De sprinters wisten dat ze hen nog wel zouden achterhalen maar dan moet de weg wel droog zijn. En zo gingen de drie voorsten van het peloton in de voorlaatste bocht onderuit en wist Pierre eindelijk weer eens prijs te pakken. 16e.
Die koersen van de Masters gaan ook steeds meer op elkaar lijken, ik heb een sterke déjà lu bij dit verslag.
Masters worden oud: die vervallen in herhaling….