Afgelopen weekend trok een grote doorsnede van de Amstel-Jeugd weer eens naar het Limburgse land voor een weekendje fietsen met veel gezelligheid. Een verslag.
13 renners en rensters in de leeftijd van 7 – 15 jaar, aangevuld met een negental begeleiders: het was een mooi gezicht om die stoet te zien gaan. Als uitvalsbasis werd een 
goed geoutilleerde, maar minder geïsoleerde vakantieboerderij in Mechelen gekozen. Uiteraard werden er snel taken verdeeld waardoor het allemaal geolied verliep. Er was een chef afwasmachine/pasta koken; een cheffin organisatie; een chef parcours; maar er was ook een chef-fiets-glimmend-houden, en er was een chef “geef mij een opdracht en ik voer hem uit”. Verder werd de wei nog volgezet met een aantal tentjes en werden de faciliteiten zoals de trampoline met meer dan toegestane aantallen mensen goed gebruikt.
Vanaf vrijdagmiddag werd er uiteraard gefietst. Af en toe werd in kleinere (niveau-) groepen, maar ook werden er hele stukken met zijn allen gereden, soms zelfs met volgauto. Op vrijdag was er de eerste “terreinverkenning”, waarin de benen in een deel van het Limburgse land werd getest. En ook het Limburgse weer: vertrokken in een lekker zonnetje werden de coureurs na enige tijd overvallen door een kille hoosbui. Een aantal koos op de Schweiberg toen maar voor de snelste weg terug naar Mechelen, maar een aantal trok nog even door voor een rondje Vijlen. De avond werd er nog nagepraat en vooral in de tentjes genoten van de muziekkeuze in de feesttent ergens elders in het Geuldal.
Zaterdag was het grotendeels droog en ging de tocht via een paar klimmetjes eerst naar de start van de Eneco-Tour in Heerlen: de teambussen en het materiaal werden goed geïnspecteerd.
Michiel en Wessel gingen even bij neef Jens op bezoek en de gespannen renners werd even een hart onder de riem gestoken. Daarna volgde nog een serieuze training met voor alle groepen ook uiteraard een race met handicap naar het Drielandenpunt en de Schweiberg. Genoeg om ’s avonds even naar en restaurant te gaan om de calorieën aan te vullen. Want de volgende dag stond dé tijdrit op het programma.
De Bemelerbergtijdrit, in een ver verleden een goede traditie bij zo’n weekendje was in ere hersteld. Zonder Gijs en Rikkert die eerder wegmoesten, trok de Amstel-karavaan naar Bemelen om de tijdrit te doen: je bent een wielervereniging tenslotte, geen toerclub. Victor Broex was nét voor Ruben van der Pijl en Koen Warnier de snelste, maar de snelste tijden uit het verleden werden niet gehaald. Twee ouders merkten in een eigen koppeltijdrit dat je wel heerl hard moet fietsen om onder de 7 minuten te duiken… Zie de uitslag van de Bemelerbergtijdrit Amsteljeugd. De meeste indruk maakte toch wel de jongste van het stel: Michiel die met zijn 24 inch wieltjes als een dolle vertrok en echt superhard ging voor een categorie 0-renner.
Daarna geen tijd voor verpozing: via de Keutenberg en de Koning van Spanje/Loorberg met aanloop werd er nog even doorgekacheld. Na de vlaai voor de jarige Jacqueline en weer een passage van de Eneco-tour kon iedereen weer met een goed gevoel naar huis: klaar voor het naseizoen!
