Na twee individuele wedstrijden, Amstelveen en Amsterdam-Noord, stonden de Amstelrensters bovenaan in het ploegenklassement van Vrouwenwielrennen.nl, maar was het nog niet gelukt om een podiumplaats te veroveren. De opdracht voor de laatste individuele wedstrijd was helder; behouden ploegenranking, maar wel vandaag minimaal een rensters op het podium.
Het behouden van de ploegenranking betekende in ieder geval dat we met voldoende rensters op pad moesten. Gelukkig was dit geen enkel probleem, want het animo om wedstrijden te rijden is inmiddels groot. De “Arnhem-selectie” bestond uit: Josephine Kamp, Anky Faber, Jacqueline Hugtenburg, Nel Kea, Gerdien Meijer, Nicole de Wilde, Judith van Maanen, Judith Rem, Emma Paternotte en Ria Bosman. Maar welke taktiek zou toegepast worden om die podium plaats binnen te slepen? Eerst maar even het parkoers bekijken. Thuis natuurlijk al even gegoogled en de volgende informatie gevonden over Arnhems Buiten:
Arnhems Buiten is een aantrekkelijk business park met een diversiteit aan gebouwen, waaronder enkele monumentaal, in een hoogwaardige landschappelijk park. Daarbij staan behoud en versterking van het unieke groene karakter en hergebruik van bestaande gebouwen centraal.
En inderdaad, een park met veel groen en bijzondere fabrieksgebouwen. Maar de site schreef niets over wat we verder ook aantroffen: een ronde van 1,4 km met 30 meters hoogteverschil, scherpe bochten en redelijk wat putten en gaten. De klim was zodanig lang dat de taktiek snel gemaakt was. Het zou in stukken gaan en de kopgroep zou in de loop van de wedstrijd uitdunnen. Als kopvrouwen werden Emma en Judith van M. aangewezen en de andere beloofden te proberen er zolang mogelijk bij te blijven. De wedstrijd kreeg nog een extra tintje, toen 10 minuten voor de start de lucht zwart werd en veel water en hagel op het parkoers stortte. Maar de 56 rensters lieten zich niet uit het veld slaan en vertrokken.
Wat verwacht werd gebeurde en al snel verdeelden zich de rensters in verschillende groepen over het parkoers. Het was zaak om in de goede groep te zitten. Emma en Judith van M. zaten zoals afgesproken in de voorste groep, maar al na 15 minuten koers hield Emma het voor gezien en vertrok ze solo. Maar liefst 50 minuten reed zij vooruit en dus veruit de sterkste. Het podium en zelfs de hoogste trede werd bereikt. Judith van M. zat hier heel dichtbij en werd knap vierde. De andere klasseringen moeten we nog even op wachten, want er wordt niet met transponders gereden.
Hopelijk is ook de ploegenranking ook behouden en is de motivatie om te knallen bij de ploegentijdrit op 13 september nog groter.
