In een verrassend droog Bos Birkhoven hadden de parcoursbouwers van WV Eemland zoals altijd een mooi parcours uitgezet; iets veranderd ten opzichte van voorgaande jaren, maar nog steeds een ronde met nul verharde meters, verraderlijke boomstronken/-wortels, onder de wielen wegrollende dennenappels, glibberig bladerdek en een adembenemende klim naar het uitzichtspunt gevolgd door een ingewikkelde afdaling.
De Amateurs zetten de toon van deze dag. Aan het vertrek het bekende Amsteltrio Jan van Herwijnen, Michael Breedt en Marcel Witte aangevuld met – opnieuw – Bert Jan Hamer. Het geroutineerde trio was goed weg, met Michael en Marcel in de voorhoede rond plek 10. Bert Jan trok zijn eigen plan en bekeek het geheel van enige afstand. In ronde twee schakelde Michael zichzelf uit met een variant op ‘stok tussen de spaken’: zijn voet schoot los en belandde tussen de spaken van het achterwiel. Wiel naar z’n grootje, voet maakt het redelijk. Marcel handhaafde zich aanvankelijk bij de eerste 10, maar moest in de slotronde tol betalen voor deelname aan een (voor veldrijders) verboden bacchanaal in de vorm van een personeelsuitje/kerstborrel of iets dergelijks: in één ronde zakte hij terug naar plek 13. Jan was gedurende de race lekker aan het verdapperen, lag 100 meter voor de streep nog op de 20e plek, maar wist vlak voor de streep nog twee man voor te laten gaan: 22e. Bert Jan Hamer rolde als 29e over de streep.
Bij de Masters was Brendan Divall na zijn goed verlopen debuut in de veldrit van Hilversum van twee weken geleden (22e), klaar voor zijn definitieve transformatie van ‘Koning van Sloten’ naar gerespecteerde waarde in de nationale wedstrijden: “Planning to crack the top-20 this time” in zijn eigen woorden. Verder natuurlijk Willard Gerritsen aan het vertrek en als je Willard zegt, dan zeg je ook Jeroen van Hoeijen: die had tenslotte een comfortabele 7-4 voorsprong te verdedigen. De twee kemphanen gingen in de dolle massaspurt van ruim 70 Masters na de start redelijk mee en werden in het gedrang niet van elkaar gescheiden; stuivertje wisselend werkten zij zich door de eerste ronde, waarin Jeroen halverwege over een voorganger heen dook die een boomstronk over het hoofd had gezien. Aan deze buiteling hield Jeroen een pijnlijke pols over, maar Willard was nog onder handbereik. Ondertussen was Brendan bezig met een indrukwekkende opmars vanuit de achterhoede (bijschrijver) en halfkoers reden de drie clubgenoten achter elkaar in de koers. Aanvankelijk met Jeroen op kop, maar na een tweede valpartij (eigen dommigheid) bekroop hem het gevoel dat het zijn dag niet was. Aanvankelijk wist hij zich weer te melden in het achterwiel van zijn clubgenoten, maar het moreel was niet goed meer na twee valpartijen. Jeroen besloot geen risico’s meer te nemen, zich over te geven aan een kerstdepressie en – geïnspireerd door de langzaam uit beeld wapperende Brendan – de tekst van “Almost cut my hair” (CSN&Y) uit het geheugen op te diepen:
“When I finally get myself together
I’m gonna get down in that sunny southern weather”
Brendan en Willard verloren elkaar in de rest van de wedstrijd nauwelijks uit het oog, maar Brendan (26e) wist zijn wiel een paar seconden eerder dan Willard (27e) over de streep te duwen. Brendan’s vreugde over de overwinning op zijn clubgenoten was van korte duur, want hij moest onmiddellijk bij de jury op het matje komen: hij had met zijn C-licentie niet mogen deelnemen aan deze wedstrijd. Foutje van de inschrijftafel. Dat betekent dat het landelijke Masterveld voorlopig verlost is van deze snel lerende veldrijder met turboaandrijving, maar dat hij met *** staat genoteerd voor het clubkampioenschap eind januari. En met een B-licentie gaan we volgende jaar nog mooie dingen beleven. Jeroen kwam zingend als 31e over de streep:
“Must be because I had the flu for Christmas
And I’m not feeling up to par”
Hij zag zijn voorsprong slinken naar 7-5. Morgen gaat er een delegatie van de Amateurs naar Veldhoven: misschien hoort u daar nog van.
Bij de Nieuwelingen vierde Ewoud Hartemink zijn verjaardag met een 29e plaats en grote broer Bertrand bond samen met Dylan Groenewegen de strijd aan met de Junioren. Dat leverde Dylan een 22e en Bertrand een 28e plaats op.
