De 5e rit van de Amsterdamse Crosscompetitie bracht eindelijk de door sommigen gewenste modder; een hele omschakeling na vier vrijwel smetvrije ritten.
Het parcours op Sportpark Randhoorn had naast modder nog meer te bieden. De passages over het viaduct (heen en terug) waren verzwaard t.o.v. voorgaande jaren door aan de ene kant een trap die halverwege het viaduct op de weg eindigde, zodat je gedwongen werd in de rest van de klim op je fiets te springen en jezelf heuvelop in gang te trekken. En aan de andere kant lag aan de voet van het viaduct een hindernis, zodat je ook daar in de klim op je fiets moest springen en de gang erin moest krijgen. Verder hadden de parcoursbouwers zich uitgeleefd met wat extra bochtenwerk t.o.v. de vorige edities. Gebleven waren de bochtige passages (op, neer, op, neer, op, neer) over het talud rond de atletiekbaan en er was ook nog ruimte gereserveerd voor een paar lekkere doorstamp-stukken.
Al bij de Jeugd was het na 24 uur regen aanmodderen. Het parcours was iets korter, maar het taludje zat er uiteraard in met al zijn lastigheden. Niek Voogt was wederom verreweg de sterkste bij de oudste, maar daarachter was er strijd om de bloemen, waarin Sven Raats (modderliefhebber? !), zich goed handhaafde en uiteindelijk de bloemen van de 3e plaats te veroveren. De witte Amstelshirts van Gijs Eekhof ( 5e, ook een mudlover?), Wessel Mouris (7e), Tijmen van der Pijl (8e) Joppe van de Weerdt (10e) ) en Jip de Moor (14e, op iets te gladde banden?), maar ook nieuw lid Bart van Duuren (15e) reed in de punten. Bij de jongste Jeugd was Mees van Duuren aanwezig en die had een mooie strijd deze keer, die hem de 6e plaats bracht.
Daarna werd het parcours verlengd en bij de Masters direct na de start de bekende gezichten in de frontlinie. De winnaar van vorige week – Hamish Morrin – nestelde zich al in de eerste ronde aan kop van de wedstrijd met op kleine achterstand een heel peloton met Ron Vroom, Rinus Cerfontain, Peter Reitsma, thuisrijder Jauko Hartveldt en de Amstelmannen Patrick Molenaars, Pierre Deen, Jeroen van Hoeijen, Auke Broex en Willard Gerritsen.
Vroom ging solo op pad om de aansluiting bij Morrin te bewerkstelligen en slaagde daar halfkoers in. Wiel aan wiel streden ze in de tweede helft van de koers om de zege en na een uitglijder van Vroom in de laatste ronde boekte Morrin zijn tweede achtereenvolgende zege met Vroom net als vorige week op plek twee.
Vlak daarachter bleek Willard Gerritsen aan de vooravond van zijn vakantie eindelijk zijn benen gevonden te hebben en had hij aanvankelijk de beste papieren voor de laatste podiumplek. In het tweede deel van de koers wist de behoudend gestarte Van Hoeijen aansluiting te krijgen bij Gerritsen en na twee mislukte pogingen wist hij Gerritsen in de slotronde af te schudden. Van Hoeijen op de laatste podiumplek en Gerritsen op vier.
Daarachter bewees Deen een vaste waarde geworden te zijn in de subtop, bekende Broex liever vorige week gereden te hebben en hing Coen Emmer (met) zijn broek aan het hekwerk, maar werd hij half nakend toch nog 15e. Simon Polstra, de man die de alpen fluitend bedwingt reed nu naar de 19e plaats.
In de steeds grotere 40- klasse en bij de Nieuwelingen/Dames ontbraken de klassementsleiders Teun Mouris (40-) en Victor Broex die – nogal pechvol – naar een landelijke cross trokken, en dus was er kans op nieuwe winnaars. Tom Oude Elferink van UWTC was op zijn thuisparcours ruimschoots de snelste voor 2x Dennis: Smit en Souverein. De Amstel-mannen waren goed vertegenwoordigd en van sommigen begint het cross-talent te ontbolsteren, zoals de teruggekeerde Max van de Water die keurig 8e werd. Ook was Job Lutjens op een heuse crosser aanwezig en dat deed hij steeds beter. Bart Harmsen verraste met zijn aanwezigheid en moest ook weer even wennen want als oud-clubkampioen ging hij in het verleden harder, en hij maakte meerdere keren van dichtbij kennis met de Uithoornse klei. Dat gold ook voor Alexander Evers die een enorme salto maakte en uiteindelijk met lek een DNF had, net als Gijs Jorna. Beste Amstelrennner was de dit jaar stabiel rijdende Michael Breedt: hij werd 5e en staat in de top van het klassement.
Snelste dame was deze keer Judith van Maanen; zij liet zien goed over de paden te kunnen skieën. Stefan Appelman van Kennemerland was ruim de snelste voor Menno van Capel (UWTC) met Ruben van der Pijl opnieuw op het podium: 3e. 
Ruben was overigens wel de zwartste van allemaal en hij liet de sterk rijende Koen Warnier (4e) en Menno Broex (5e) ruim achter zich. Ook aanwezig was Tobias Göbel en hoewel hij wat laat aan de start kwam weerde hij zich prima.
Na afloop had de douche in de kleedkamer moeite om weg te stromen. Volgende week weer een heel andere cross: dan in ‘t Twiske waar degenen die een CX en een MTB hebben nog wel eens keuzestress zouden kunnen hebben. Vandáág, op deze dag om binnen te blijven, was – volgens kenners – de crosser in elk geval sneller.
De uitslagen staan inmiddels op de site van de ACC.
Ruben, de nieuwe roetveegpiet?
er waren geen protesten in elk geval 😉