De Tour de Himmelfart zit erop; de Koninginnerit is verreden en de Amstel-équipe is weer thuis met een koffer vol prijzen, en vooral (!) mooie ervaringen. Met een paar prachtige podiumplekken werd editie 2015 weer schitterend afgesloten.
De hele ploeg bleef ernstig malheur gespaard, het weer was goed, en er is door iedereen geknokt tot op de streep van de voor iedereen zware etappe over (vooral) de Pederstrup met zijn stroken tot 12%. Ook de killere temperaturen en de wind zorgden voor mooie wedstrijden. In die wedstrijden verwisselde de gele trui in de meeste categorieën toch nog van schouder.
Onze jonkies Wessel, Tristan, en Tijmen hadden van het gele geweld geen last: zij reden hun bijna 45 km lange koers uit in een tweede peloton en Wessel was ook in deze rit net even beter dan zijn ploegmaats. Hoewel Wessel nog een beetje baalde van zijn positioneren aan de voet van de klim (“als…dan”) mag hij als jonge debutant met zijn 22e plaats meer dan tevreden zijn, net als Tijmen (28e) en Tristan (35e).
In de U15 was wel nog wat te winnen: zowel het eindklassement (Enzo startte in het geel) als het ploegenklassement stond op het spel. En zoals eerder gezegd: de trui verdedigen is moeilijker dan ‘m veroveren. De rit verliep echter wel beter dan de vierde etappe: nu had de Amstel-équipe zelf de touwtjes in handen met Wieger die een halve ronde alleen voorop reed en Enzo, Owen en Niek controlerend in de eerste groep. Daarna reed een wat ongevaarlijke renner weg en een Nederlandse concurrent lek (maar die kwam toch nog terug). Maar toen ze met ruim 20 man om de derde plaats gingen sprinten zouden de bonificaties beslissend zijn. Enzo had toen niet meer de benen om zijn directe concurrenten voor te blijven. Die concurrenten: een Zweed (die al gespot was door het Amstel-scoutingsysteem) en Axel van der Tuuk waren nipt sneller. Daardoor verspeelde Enzo zijn trui op de valreep. Dat leidde tot enkele krachttermen, maar al gauw besefte Enzo dat hij als 3e gewoon op waarde geklopt was….op 2 seconden! Samen met zijn ploeggenoten kon hij met trots op de tweede plaats van het ploegenklassement staan…op 9 seconden. Wieger reed als debutant ook schitterend en werd 12e en Owen toonde zich weer een echte coureur door elke gewone etappe in de top-10 te rijden en als 14e te eindigen. Niek kende ook zijn vuurdoop en bleef behalve de eerste etappe elke rit in de eerste groep en werd 25e, terwijl Sven elke dag in het tweede peloton reed en 34e werd.
Julia van Ravenzwaaij werd in haar categorie 42e en gastrensters Lorena (11e) en Puck (45e) kwamen de dagen ook heel goed door.. Vooral Julia en Puck hielden elkaar goed gezelschap hoewel Puck in de afdalingen nog wat te voorzichtig was en Julia steeds moest laten gaan. Tobias Göbel overtrof zichzelf door de laatste zware etappe (102 km) gewoon uit te rijden nadat hij half koers de eerste groep moest laten gaan. Tobias schoof daardoor nog even 35 plaatsen op naar plek 53 (van de 120 starters) in het eindklassement. Teun reed etappe op etappe beter en herstelde van zijn ziekte en ging zelfs een keer mee op de Pederstrup, maar merkte toen dat 130 kilometer erg ver is: in de bus beëindigde hij de etappe. Goed geïnvesteerd voor de rest van het seizoen.
Topper van de slotdag was verrassend Ruben van der Pijl in de U16: hij sloop halverwege de bijna 90 zware kilometers mee in een ontsnapping met een Deen, kreeg later gezelschap van twee andere toppers en wist heel knap vooruit te blijven en een prachtige 3e plaats te behalen….én ook nog eens de derde plaats in het eindklassement. Gewoon proberen dus…..en soms lukt het als je sterk rijdt! Victor zat in de eerste groep daarachter en reed steeds controlerend van voren. In de eindsprint werd zijn derailleur van de fiets gereden, maar hij bleef op de been en bolde naar de 9e plaats in de etappe en 7e overall. Met Menno die zich ook heel knap handhaafde en in de laatste etappe zelfs vóór de gele trui finishte (33e in een veld van 102) werden ook deze mannen 2e in het ploegenklassement. Ivar stapte na 4 van de 6 ronden af….en hij heeft meteen geleerd dat afstappen..dat doe je niet. Maar ook Ivar heeft dus veel geleerd en gaat volgend jaar weer: net als vele anderen.
Want het is een blijft een fantastisch evenement om mee te maken: als je geen coureur was, ben je het nu zeker!