Mooie ervaringen in het Franse land: de Tour de l’Ain

De équipe van de Nieuwelingen die de Tour de l’Ain mocht betwisten is inmiddels heelhuids terug. Met een vracht aan leuke belevenissen in de achterzak. Een verslag vanuit de koers.

De vijf renners (Ruben, Victor, Menno, Ivar, Tobias), hun ploegleider (Auke) en de psychologisch recreatieve begeleider (Wiel), alsmede de entourage op dichte afstand (Van der Pijl en Göbel) hebben een prachtige wielerweek mogen beleven. En dat alles in een entourage van de profs: schitterende aankomsten, veel publiek, échte cols met duizelingwekkende afdalingen. En… en het volle Franse wielerleven, eindigend met een drankgelag in het verblijfscomplex van de tevreden organisatie en jury (die zich eerder als erg streng had gemanifesteerd, maar gooi er veel wijn in en het is een heel ander paar mouwen….). Kortom: schitterend.

De renners doen zelf verslag van de vijf verreden etappes. In deze koers was het ploegenklassement overigens het enige belangrijke klassement. Ook wel bijzonder. Vanuit de ploegleider volgt hier en daar een kleine noot.

Tour de l’Ain Proloog (Tobias)

De dag na aankomst begon de Tour de l’Ain met een ploegentijdritje over 3,8 kilometer. Een leuk rondje dwars door het centrum van Bourg en Bresse en omdat we eigenlijk geen idee hadden hoe hoog het niveau zou zijn konden we daar nu achter komen. Na eerst het parcours een stuk of vijf keer verkend te hebben kwamen we tot de tactiek dat ik het op het eerste heuveltje op gang zou trekken en dat Victor daarna een technisch en bochtig deel op kop zou doen. De rest zouden we wel zien. Eenmaal van start was het een kwestie van vol gas kop over kop aangemoedigd door een hele hoop mensen achter de hekken. Toen Victor op een heuvel hard overnam kon Ivar achteraan net niet meer aanpikken en bleven we dus met z’n vieren over. Onder luid gejoel finishte we in een tijd van 5:13 wat toen nog de snelste tijd was. 44,6 km per uur. Uiteindelijk werden we 5^e en gaven we 0.1 s toe op de 4^e en 0,6 s op de 3^e. Net geen podium maar wel tevreden met de 5^e plek.

Tour de l’Ain etappe 1 (Victor)

Vandaag stond de eerste rit in lijn op het programma. Het parcours ging over glooiende wegen. Maar dat was niet zo super lastig dat er breuken ontstonden in het peloton. Meteen aan het begin van de koers werd er veel aangevallen. Na een km of 10 gingen er 3 man vandoor : dit was een kopgroep die het vol hield tot het einde. Ivar probeerde nog er naar toe te springen maar dat was helaas net te laat. Voor de rest was het een rustige koers op 1 grote valpartij na. Een jongen wilde net voor een andere renner nog een bidon aan te pakken. Toen kwamen de renners met elkaar in aanraking en vielen, ik zelf zat er precies achter, reed wel tegen ze aan maar kon op mijn fiets blijven. Daarbij ben ik helaas wel mijn Garmin verloren. Toen werd het dus een sprint voor plek 4. Ik wist daarbij 5e van het peloton te worden. Er was toen nog een valpartij. Menno werd rond plek 50 en Ruben ongeveer 60. Dat was helaas niet genoeg om voorin het klassement te blijven staan. Na deze etappe stond de ploeg op plek 12.

De Ploegleider wil hier toch nog iets aan toevoegen: “Grand respect” voor de mannen die 66 km door de zinderende velden moesten afleggen in een peloton waarvan je niemand kent (naar later bleek werd de tweede van het Belgisch kampioenschap TT ook tweede in deze etappe) en dan ook nog een tweetal massale valpartijen ontwijken. Ivar reed een groot deel van de tijd tussen de wagens, maar finishte toch nog in het peloton. Over het wat mindere resultaat van de dag werd wel nog even indringend geëvalueerd en dat bleek de volgende dag te werken.

Tour de l’Ain etappe 2 (Ruben)

Voor de tweede dag op een rij was het weer super warm, dus moesten we goed drinken en nat houden voor de start. Vlak na de start zaten Victor en Menno meteen voorin, ik zat achterin en in het begin van de etappe voelde ik mezelf niet zo goed. Na 11 km gereden te hebben zag ik een gaatje om voorin te komen en toen ik voorin was reed ik ook meteen weg. Ik hoopte dat ik een paar renners mee zou krijgen maar dat was helaas niet zo. Al snel had ik 30 sec. voorsprong maar na 5 km alleen weg te zijn geweest reden we een dorpje uit een daar trok het peloton hard door waardoor de voorsprong snel kleiner werd, uiteindelijk vielen ze stil en toen kwamen we ook op kleinere wegen waar ze mij niet meer konden zien daar liep de voorsprong weer op tot 1 minuut. Het parcours zelf was heel heuvelachtig dus dat maakte het goed zwaar. Na het bochtige gedeelte kwamen we op een grote weg waar het peloton mij kon zien en toen liep de voorsprong heel snel terug. Vlak voordat we die weg afgingen werd ik ingelopen na 30 km koers. Op 10 km van het einde won Victor nog de premiesprint, daar moest ik een gaatje laten op het peloton. Victor eindigde in top 10 die rit en Menno en Tobias deden ook nog goed mee in de sprint. Deze etappe waren we 5^e en stonden we weer 6^e.

Noot van de Ploegleider: de donderspeech had gewerkt, en het zit toch veel lekkerder in de volgauto als de koers radio meldt dat één van je renners met een minuut voorsprong rondrijdt. Bovendien was de goede sprint van Victor, Menno en Tobias en de kussen van de fijne Franse rondemissen voor Victor, reden voor blije gezichten. Maar dat Frans spreken….daar moet nog aan gewerkt worden door de mannen.

Tour de l’Ain etappe 3 (Menno)

Vandaag was de eerste echte bergrit. Een korte rit van 38 km over de Col du Berthiand (1^e cat) en de Cote de Cessiat (3^e cat). Eerst een glooiend stuk langs de Ain naar de voet van de klim. Het eerste stuk was meteen steil met stukken van 15%. Er werd ook meteen flink tempo gemaakt waardoor het peloton meteen uit elkaar werd getrokken. Ivar had kettingproblemen en Tobias, Victor ik moesten al snel het slinkende peloton laten gaan. Ruben kon nog een tijdje bijbenen maar uiteindelijk waren de Franse klimgeiten toch wat sneller. Na de beklimming kwam een snelle afdaling weinig bochten en een brede weg waar hoge snelheden werden gehaald. Toen een vlak stuk waar ik Victor inhaalde met twee anderen. Ruben reed op de Cote de Cessiat naar de 2^e groep toe maar moest hun laten gaan in de afdaling en werd uiteindelijk rond plek 40. Daarachter reden Menno en Victor samen de klim op en konden nog een hoop renners oppikken. Victor reed in de finale nog weg en werd rond plek 45. Menno in een groepje daar vlak achter rond plek 50. Tobias verloor jammer genoeg teveel in de afdalingen waardoor hij in het tweede deel eindigde. Ivar had meerdere keren kettingproblemen en kwam in de achterhoede over de streep. Ondanks de korte etappe waren de Amstel renners toch moe gestreden door het Franse klimgeweld. In de dagetappe was dit goed voor plek 12 en we zakten naar plek 10 in het algemeen klassement.

Noot van de Ploegleider: Voor de mannen een ervaring op zich….en de Kleeberg Classic (Mechelen)….dat líjkt niet eens op écht klimmen, dat is duidelijk. En dan ook nog: met de ploegauto met 90 km/h op de teller afdalen én nóg ingehaald worden door kleine mannetjes op een fiets.

Tour de l’Ain etappe 4 (Ivar)

Het was een superervaring om de Tour de l’Ain te rijden. Helemaal de vierde etappe toen ik in de eerste kilometer was weggereden. Ik heb tien kilometer alleen gereden met twee jury auto’s voor mij en drie motors achter mij en dat was heel leuk. Daarna sloten een Franse en Duitse jongen aan. Op ongeveer 20 kilometer voor de finish werden we na een paar kilometer op de col van 1^e categorie teruggepakt door de eerste groep. Toen moest ik helaas lossen maar ik kon nog met Tobias afdalen en daarna alleen finishen. Ruben reed naar een knappe 7e plaats. Victor was 35e en Menno rond 55. We waren deze dag de 9e ploeg en ook 9e in het eindklassement (van de 25 ploegen). Het was een hele gezellige week en alles was goed geregeld. Finish van de Cadets op deze video te zien vanaf 0.12 (met Ruben op 7).

Noot van de Ploegleider: Ruben was vandaag toch wel dé man met zijn 7e plaats. Hij dartelde naar boven op de Col de Menthieres (1130 m). Daarna volgde een eindeloze duizelingwekkende afdaling, voor allen een ervaring op zich. Opnieuw kon de ploegleiding lekker naar de koersradio luisteren: de opdracht was aan Ivar en/of Tobias om op de aanloop naar de cols aan te vallen. Ivar voldeed meer dan aan alle verwachtingen door een serieus gat te slaan (“Encore en tete: le coureur Néerlandais avec une avance d’une minute!…”) en daarna Ruben in de eerste groep.

Enfin…..voor jonge renners een mooie ervaring. De invitatie voor volgend jaar is binnen; maar voorwaarde is wel dat onze renners wat beter Frans spreken…dus beter opletten op school de komende tijd! A la bonheur!

Voor de geïnteresseerden: allerlei verhaaltjes en sfeerbeelden op deze site.

Classement général par équipe au terme de la dernièr étape: