Een aantal Amstel-renners profiteerde dit weekend in Limburg van de laatste (?) tropische temperaturen van deze zomer. Klimkoers in Munstergeleen en de dag erna voor de Nieuwelingen in Heerlerheide: snel een hotelletje/camping boeken, de auto volgooien met renners en materiaal en op naar het Zuiden: je bent er tenslotte even helemaal uit.
In Munstergeleen was het bekende klimcriterium. Met de steile Waneberg en de opeenvolging van klimmetjes toch één van de zwaarste koersen in Nederland. Sommige renners komen er al vanaf cat III en zien de berg steeds vlakker worden. In het verleden was het bovenkomen (steilste stukje 17%) al een hele kunst, maar vanaf de Nieuwelingen wordt er soms op de grote plaat van onder tot boven doorgetrokken. Toch kan dat meestal maar één of twee keer, want na een aantal ronden zie je steeds meer renners met de “pootjes omhoog” liggen en dunt het peloton vanzelf uit. Schitterend voor de kijkers langs de kant. De Nieuwelingen kregen van de organisatie zelfs een waarschuwende mailing vooraf: “Gelet op de breedte van het parcours kan het zijn dat je snel uit koers gehaald wordt. Als dat gebeurt: treur niet; ook Tom Dumoulin en Wout Poels overkwam dat in Munstergeleen toen ze Nieuweling waren.” Oftewel: hier goed/slecht rijden; het zegt helemaal niets: over tien jaar weten we meer en wie weet….wint ooit een van de vele deelnemers nog wel eens een ritje in de Vuelta of zo?
Zaterdag waren de Nieuwelingen aan de beurt met bijna 90 sterke ambitieuze kerels aan de start. Vijf Amstelmannen stonden met verschiillende ambitie klaar: Koen Warnier, Daan Hoeks, Victor en Menno Broex en Ruben van der Pijl waren de Amstelmannen en ze deden het allemaal in de eerste helft van de grote groep. Terwijl er al velen gelost waren zaten Daan (39e) en Koen (48e) half koers achter een breuk in een grote groep die de groep met overlevers moest laten gaan. In die eerste groep knokten Menno en Ruben zich steeds aan de staart naar boven, terwijl Victor voorin controleerde. Goed voor het ploegenklassement. Victor was niet sterk genoeg om met de 5 allersterksten mee te gaan die “op zijn Gilberts” wegreden, maar trok in de finale wel op avontuur, kreeg drie man mee en werd in de rommelige afsprintprocedure best of the rest: 6e. (de jury maakte er een potje van; dat moet helaas gezegd). Menno hield heel knap stand in groep 1 (29e) en Ruben werd weer keurig 24e. Het blijft een hoogtepuntje deze koers.
Iedereen die de koers uitdeed lag behoorlijk op apegapen, terwijl er de volgende ochtend in Heerlen wéér gekoerst werd in de Pijl van Heerlerheide. Nu op een iets minder zwaar parcours, maar evengoed met een serieus klimmetje en vooral hele snelle stukken daartussen. De temperatuur liep bovendien op tot boven de 30 graden. Victor sprintte weer naar de 6e plek, terwijl ook Daan het mooi afmaakte door heel knap 10e te worden. Ruben was de derde man in de eerste groep (25e) en met twee man in de top-10….was de Amstelploeg meer dan tevreden. Menno en Koen reden de koers wel uit, maar kwamen in de laatste rondjes in een tweede groep te zitten. Het was toch even op in de finale. Overigens reed daarná in de Juniorenkoers de winnaar van de tijdrit van Driemond (Gijs Jorna) ook een sterke koers: 4e na van aanvang af in de aanval te zijn geweest.
Ondertussen reed de Jeugd op zondag in Munstergeleen, waar het dus ook erg warm was. Op het kleine rondje was Tyler Eijk wederom de snelste (na zaterdag ook al te hebben gewonnen, toen voor Michiel Mouris). In cat VI knokte Tijmen van der Pijl zich naar een keurige 31e plaats, terwijl Tristan Geleijn in een groep daarachter naar plek 38 reed. In cat VII stonden de twee favorieten Owen Geleijn en Enzo Leijnse gemotiveerd klaar om voor niets minder dan het podium te rijden. De top van Nederland is echter breder dan onze twee mannen en in de finale waren ze met een man of acht over. Toen waren Owen en Enzo net niet attent genoeg toen één renner een voorsprong kreeg. In de sprint voor de resterende podiumplaatsen werden ze 4 (Owen) en 5 (Enzo).
Nog meer podium
De renners die het dichter bij huis zochten reden bijvoorbeeld in een mooi entourage in Utrecht. Daar won Michiel Mouris weer een keer in cat I, werd Tijmen van Loon 2e in cat VII, en werd 
Wessel Mouris 9e.
Van de Nieuwelingen was er nog goed nieuws van Ivar Immerzeel. Ivar, die vóór de start van elke koers om zich heen kijkt en dan denkt: “ben benieuwd wie míj gaat kloppen vandaag”, liet zien dat een beetje zelfvertrouwen geen kwaad kan. Dus ging hij gewoon als eerste door de laatste bocht in de Ronde van Nieuwpoort zag nog maar twee renners over hem heen komen, en niet de minste mannen: een knappe derde plaats voor Ivar. In Nieuwpoort zitten overigens een paar uiterst smalle passages; een bijzonder koersje dus.
