Vallende bladeren en een laag herfstzonnetje. Je wordt er bijna melancholisch van: de Jeugdronde van de Molenberg (Heerlen) is voor veel deelnemende Jeugdrenners het afscheid van een categorie. Omdat het ook nog eens een pittig klimkoersje is, is het altijd de moeite waard om de A2 weer af te zakken.
Het rondje door de wijk Molenberg heeft van alles wat: een lange klim in etappes, een snelle afdaling, drempels, twee 180 graden bochten waarin je niet achterin moet zitten: kortom een compleet renner wint hier. Sla de lange erelijst er maar op na.
Nieuwelingen kijken naar elkaar
De Amstel Nieuwelingen sloten de lange dag af met vijf man. Het was tevens de laatste wedstrijd van de Klimmerstrofee (cyclus van 11 min of meer klimkoersen) en er was een aantal sterke renners aanwezig waaronder de beide wegkampioenen (weg en TT). Koen Warnier, Ruben van der Pijl, Bart Segers, Menno Broex en Victor Broex waren dus paraat om 50 kilometer te gaan afzien. En afzien is het, zeker als je aan het staartje zit. Ruben had zijn dag niet en reed rondenlang op 20 meter – aan het staartje – en dat houd je dus niet vol. Net als bij Bart knapte het lijntje en moesten de mannen het uitdunnende peloton laten gaan. Menno moest dat ook, maar knokte zich in groep 2 heel knap terug in de koers en wist nog nét een prijsje te pakken: 20e. Koen Warnier gaf zijn come back weer meer cachet door 2/3 van de koers in de eerste groep te blijven. Toen was het toch op voor Koen, maar zijn 18e plek was een mooie opsteker, en hij had nóg wel een rondje gewild.. Victor zat ondertussen heel attent tussen de grote mannen voorin en werd 4e in de sprint om de 5e plaats (8e in de uitslag dus – en ook 8e in de Klimmerstrofee 2015). Er waren vier minder gevaarlijke mannen voor het klassement weggereden terwijl de favoriete mannen naar elkaar keken. Wellicht had Victor daar ook een kansje gehad, want dat is het mooie van ons mooie spelletje wielrennen: de sterkste wint niet altijd.
In cat I won wel de sterkste: Tyler Eijk danste vanaf de eerste ronde weg bij zijn concurrenten en won nummer zoveel. Michiel Mouris heeft als specialiteit rustig starten en dan opstomen. Dat ging nu iets te rustig in het begin, hoewel hij nog wel even op plek 4 lag werd hij uiteindelijk 5e. Deze winter gaat Michiel in de cross vast oefenen op het iets harder van start gaan. Tyler had na zijn koers nog genoeg energie om te blijven kijken naar alle andere koersen en nog een keer of 20 over de stoep de Molenberg op te dansen. In cat VI reden Wessel Mouris en Tijmen van der Pijl in een tweede groep in het erg sterke en grote veld naar de plaatsen 24 en 25.
Topkoers in cat VII
In categorie VII stond een wat kleiner deelnemersveld aan de start, maar daarin enkele grote favorieten waaronder veelvraat Enzo Leijnse die er van af de start de zweep over legde. Enzo ging meerdere keren volle bak op de klim. Misschien liet hij zich daardoor wat te veel in zijn kaarten kijken, want de rest wist het al snel: alle ballen op Enzo en vasthouden dat wiel. De stuurlui aan de wal genoten bovenop de berg van het tafereel: Enzo bleef maar beuken en slechts twee concurrenten (Casper van Uden en Dylan Strik) hingen er nog aan. Eén van de twee moest duidelijk af en toe een gaatje laten als Enzo doortrok en de ander hing er met moeite er aan. Toch bleven de drie samen, vooral ook omdat Enzo en Van Uden veel naar elkaar loerden. De betweters achter het hek zagen dat de demarrages van Enzo minder scherp werden en dat hij geen echte cartouche meer op zak had. “Hij moet de achtervolgende groep terug laten komen” en “Hij moet zich sparen en dan één keer écht hard demarreren!”, werd er gezegd. Ja, ja, makkelijk gezegd. Hoe dan ook, feit was dat twee honden om het been vochten en dat de derde, thuisrijder Strik, in de laatste ronde het hardste door de laatste bochtjes fladderde en er op zijn crossfiets mee heen ging! (*). Enzo bolde als 3e over de streep. Schitterende koers om te zien, en volgend jaar bij de Nieuwelingen…… gewoon nóg een keer proberen, maar dan net even anders. Ook hier was het dus zo dat de sterkste niet altijd wint.
(*) NB . Inderdaad, de nummer 1 van de dag is ook een crosser…. maar, voordat de redactie in haar empirisch wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van baanfietsen op een redactielid, aan de haal gaat met dit feit; wel even attentie voor het andere feit dat de nummers 2 en 3 van deze koers wegrenners zijn die (erg) veel op de baan fietsen. Tevens zou zeker niet buiten de onderzoeksvragen moeten blijven of het helpt om wégkoersen op een baanfiets te gaan rijden, net als de crossers dus wel eens doen. Daarnaast kan de hypothese geverifieerd en gefalsificeerd worden aan de hand van het meten van de koersintelligentie van crossers versus baanfietsers en uiteraard moet ook de bochtensnelheid inclusief hoek van in- en uitval worden meegenomen. Maar deze lijst van onderzoeksvragen voor het te leveren wetenschappelijk bewijs is vast niet compleet. Wordt vervolgd.
(**) NB pas op !!! diepgaande wetenschap kan leiden tot krankzinnigheid