De Amstel laat zich wéér zien op NCK

De uitslagen van gisteren op het NCK zijn bekend. Hier wat meer achtergronden bij deze volgens een aanwezige “mooiste discipline van de wielersport”.

Het NCK terug in Dronten. Lekker centraal, niet te ver weg en een mooi parcours waarop écht hard gereden kon worden. Het was weer zo’n dag waarin het meeste goed ging voor De Amstel. De ploegen waren op tijd aanwezig, de bus stond, de Tacxen gereed (waren niet echt nodig: prima weer om lekker op de weg te fietsen) en de ploegen reden naar vermogen.

Jeugd prolongeert titel!
In het volle ochtendlicht stond de Jeugdploeg te trappelend van ongeduld om haar 10,1 km te gaan afraffelen.  Op het moment van vertrek was al bekend dat 13.38 van De Volharding de te kloppen tijd zou zijn. Harder dan 44,4 per uur rijden was het credo. Kopman Enzo Leijnse had in zijn
de mannen aan de start
kielzog staan Owen Geleijn, Wieger Göbel, Tijmen van Loon, dus genoeg vermogen om dat gemiddelde te halen. Maar dan moet het er wel uitkomen, dus de ploegleiders waren nog wel een beetje nerveus. De supporters niet, die wisten het: gewoon even 13 minuutjes wachten en ze zijn kampioen.
Maar ondertussen moesten de mannen het wel doen; en het lukte: Tijmen deed als sprinter de eerste paar kilometer zijn werk en de andere drie moesten het dan maar volhouden. De lange beurten van Enzo werden blije supportersafgelost door Owen en Wieger en zichtbaar als snelste denderden ze door de finishstraat: 13.20! Ruim 45 km/u. Indrukwekkend op een verzetje van 46 x 15.
Uiteraard ging men voor de huldiging, maar omdat dit NK geen officiële status heeft geen trui en medailles (die overigens vorig jaar wel werden uitgedeeld). Maar feitelijk maakt dat niet uit; er doen 28 ploegen mee en er is er eentje voor het tweede jaar de beste: WTC De Amstel! Een sterke lichting; dat is duidelijk. Overigens werd er vanuit de begeleiding nog wel een licht protest losgelaten bij de KNWU: terwijl er in allerlei disciplines voor de meest gekke onderdelen truien worden uitgereikt, gebeurt dat bij zo ‘n groot evenement niet, vreemd. Maar wie weet is een zaadje geplant; er werd in ieder geval gelobbyed door de trainer en jeugdsecretaris.
B-ploeg naar vermogen
Affijn, de dag begon dus goed en de B-ploeg had meteen moraal. Vorig jaar 10e, dat was waarschijnlijk niet haalbaar, maar met motor Teun, Victor, Tobias en Devyn was top-20 een reëel doel. De vlaggen stonden inmiddels wat strakker en de bijna 35 km goed indelen was belangrijk. Trainer Joost had de posities opgedragen en zo geschiedde. Ondanks de tegenwind op het stuk van bijna 10 km naar Kampen draaide het gemiddeld toch zo’n 46 per uur (Strava liegt niet – de A-ploeg reed hier overigens 51) en ieder deed zijn werk. Na 20 km gaf Devyn een iets te harde snok en moest hij de drie laten gaan. Voor Tobias en Victor dus de opdracht om op de 16 de op de 14 draaiende Teun te blijven volgen. Voor Tobias die pas sinds dit jaar een beetje serieus koerst een bijzonder knappe prestatie dat dat zo goed lukte en hij ook al zijn beurten kon doen. Niemand sloeg over en met hun 45.53 reden ze naar een mooie 19e plaats. De plannen voor volgend jaar werden meteen gesmeed. ‘s Avonds bij het Chinezen werd door Lars nog even gememoreerd dat een ploeg met Levi Heimans, Lars, KJK en Vince van Coolwijk in de beginjaren van deze eeuw (2003) naar de 9e plek snelde. En inderdaad dat klopt, want verifieerbaar :klik! . Dát moet dan maar de ambitie voor volgend jaar en de jaren daarná  worden?
Dames genieten van de omgeving
Tsja, en dan de Dames-équipe. Ploegleider René had de meiden woensdag nog een “Dronten-visualisatie-training“gegeven nadat hij zelf het parcours verkend had. Daarom reden de meiden hun laatste training  langs het kanaal naar Breukelen (1/3 van het parcours liep langs het water – het Ketelmeer). Misschien dáárom dat het zo mooi liep. De volgepakte volgauto (met o.a. eerste reserve Lisanne en ook een speciaal ingevlogen fotograaf) zag Riejanne, Birgit, Emma en Lotte als een TGV ronddraaien. Drie Amateur-vrouwen en een Elite-Dame. Ieder deed zijn beurten, hield elkaar goed uit de nog meer toegenomen wind en haalde een ploeg in alsof die stil stonden. Geen wonder dat de ploegleider op zijn gemak de wagen stuurde. Vooral de laatste kilometers was te zien dat er hard en gelijkmatig gereden kon worden en finishte men in een heel knappe 48.27 als 7e. Grote klasse. Na afloop werd er verrassend genoeg nog gememoreerd hoe mooi het onderweg was. Had het toch nog harder gekund? Maar een beetje genieten kan geen kwaad: als de meiden nog een klein stapje maken in het meer rijden van koersen zit een top-5 er echt in. Top.
Stressloze voorbereiding van de A-ploeg
Tenslotte was het de beurt aan de A-ploeg. Ploegleider Pim kon met de jonge André Looij (Roompot), Lars van de Vall en Koos Jeroen Kers (beiden BabyDump) beschikken over liefst drie renners die “Beroepsrenner A/B” op hun licentie hebben staan en het was mooi dat alle mannen er waren en zo ook iets voor de club De Amstel laten zien. Aangevuld met DAB, Sebastiaan Pot en de zeer ervaren Daan de Groot is dit een uitgebalanceerde ploeg. Voor de afvallers jammer, maar hier hoefde niet veel aan te gebeuren. Of wel?
Terwijl DTS al ruimschoots aan het fietsen was door de polder werd door de heren nog op elkaars komst en materiaal gewacht en de toestand in de wereld besproken. Er was wel even een ploegberaad voor de volgorde zodat er wel enige focus begon te komen. De aanwezige B-renners zagen het tafereel hoofdschuddend aan: zij hadden toch echt wel een uurtje ingefietst, maar dat hebben deze mannen kennelijk niet nodig. “We waren toch ruim op tijd” werd er na afloop verbaasd gezegd. Ja, dat klopt: André trok al om 15.03 nog even zijn snelpak aan; Koos Jeroen ging nog even twee minuten op de Tacx en DAB vergat op het podium bijna zijn jack uit te doen, maar 20 seconden voor de start om 15.18 uur ging dat nog even door de lucht. En dan gingen met zes van start en met zijn zessen finishten ze. “Eigenlijk niet goed”, volgens een van de aanwezige B-renners. Maar de ploeg was aan elkaar gewaagd. André liet zien dat hij niet voor niets al een jaar in het profpeloton rondrijdt en trok steeds langer beurten, terwijl Daan uiteraard ook vol meedraaide. KJK en DAB hadden héél even een slecht momentje, maar losten dat op – en wie heeft dat niet? In 1.01,25 finishte De Amstel in de op dat moment snelste tijd. Zes clubs met nog meer profs reden nog onder de tijd en met de zevende plaats mag men heel tevreden zijn.
Na afloop werd er bij de thuischinees (zowaar ook bezocht door een andere NCK-Club) nog geëvalueerd en teruggekeken op een mooie wielerdag. De trainingen van de afgelopen weken hadden zich uitbetaald en altijd mooi om het met je club te doen. Dank aan alle renners en begeleiding voor de inzet!
De Amstel was overigens vierde in het “Algeheel Kampioenschap van Nederland” na andere topclubs als WV Noord Holland, De Peddelaars en De Jonge Renner. Met de jeugd meegeteld zouden “we” weer derde geworden zijn.

 Filmpje op de plaatselijke TV met De Amstel in beeld:

winnaarsploeg

Een gedachte over “De Amstel laat zich wéér zien op NCK

  1. Mooi verslag van een mooie dag. Het blijft alleen jammer dat de KNWU een beetje dwars ligt. Bij een NK hoort een trui. Ook voor de jeugd. Volgend jaar graag ook geen trainingskamp organiseren van de baanselectie gelijk met het NCK.

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑