Vorig jaar werd al een begin gemaakt met een traditie: milde temperaturen begin november en een “schone” Nesser Cross. Het parcours was weer als vanouds: starten voor het dorpshuis ‘De Nesse’, een rondje door het dorp en dan de Ringsloot over de uitgestrekte weilanden rond de Nes in. Veel op en neer over de dijk, hobbel, hobbel, spetter, spetter (als er geen modder is, is er altijd nog wel een meer dan één niet te missen verse koeienvlaai), weer de Ringsloot over, een rondje langs het sportveld, nog even door het “Bos van de Nes”, langs het speeltuintje en weer langs het dorpshuis voor de volgende ronde. De parcoursbouwers legden geen ultratechnische stukken aan, maar om te winnen moet je wel sterk zijn. Bovendien waren de bochten na de finish (linksaf) en later ook de bochten over de beide bruggetjes (links/rechts) verraderlijk glad en er waren vele, vele uitglijders. De EHBO had het er maar druk mee en zelfs in de wachtruimte van het Ziekenhuis werden vriendschappen voor het leven gesloten: “Rechterknie open?
Brug 1…Linkerknie: brug 2?”
Het was wederom druk in Nes, heel druk en gezellig. De sfeer zat er ondanks de ochtendmist goed in en halverwege de jeugdkoers brak de lucht vanzelf open en straalde de zon over het parcours.
De Jeugd was met twee grote groepen weer lekker aanwezig. In de jongste Jeugd ging de zege naar Nienke Veenhoven van DTS, maar van De Amstel reed er een nieuw talentje mee: Julian Vergouw. De kleine Julian reed zijn eerste cross op een mooie 4e plaats, net voor Michiel Mouris (5e) die als steeds vanuit het achterveld kwam opstomen. Ook Eefke van Teesseling maakte haar debuut (13e) en Ravi Heidstra knokte zich weer naar plaats 18.
In de oudere Jeugd was er weer veel strijd met een kopgroep van vier waaronder drie Amstelrenners. Wessel Mouris (2e), Tijmen van der Pijl (3e) en Tristan Geleijn (4e) reden een schitterende koers, maar lieten zich in de laatste ronde toch de kaas van het brood eten door Westfrisiaan Chris van Stralen. Voor Wessel al de derde tweede plaats achter evenveel verschillende winnaars: het gaat vast een keer lukken!
Bij de Masters was er een startveld van meer dan 80 man. Zonder de ervaren Jeroen van Hoeijen. Zijn ogen deden het weer, maar in Ziekenhuis Delft hield men hem voor de zekerheid vast tót aan het starttijdstip van Nes, bang als de artsen waren dat hij toch naar Nes zou gaan.
Een ongelooflijk lang lint trok dan ook door de straten van Nes en over de dijk. Vooraan vormde zich meteen een grote kopgroep van een man of tien met daarin opvallend veel Mountainbikes. Enkele slimme Masters hadden het wel gezien na het inrijden: op die hobbels heeft een geveerde 29’er voordeel. Voor de crossers de vraag hoe hard de banden moesten: op de dijk is zacht beter, maar wel meer kans op lek op de verharde stukken. In de kopgroep veel positiewisselingen en langzamerhand dunde die ook wat 
uit. Simon Polstra en Ron Vroom reden dan toch lek en BBB verloor een moreel gevecht met zijn fietsen. Verder werden de snel gestarte Huenders en Broex moe, zodat er vooraan uiteindelijk drie man overbleven: Edwin de Graaff (MTB) en de crossers Hamish Morrin en Frank Nijssen. Edwin viel uiteindelijk nog wat terug, maar het was Frank Nijssen die de zege opeiste en voor het eerst dit seizoen Hamish klopte. Nijssen is sowieso toch al bezig met een erg goede CX-serie. Achter het podium hield Patrick Molenaars (5e) aspirant-lid Serge van de Putten net achter zich en stoomde Jeroen Verhoeven (8e) vanuit het achterveld o.a. Auke Broex (10e) nog voorbij. In de top-20 nog Amstelnamen als Deen, Visser (na een enkeltje Maastricht op zaterdag), Emmer en Van de Weerdt.
Bas de Bruin op herhaling
Na de Masters werd het parcours met name in het verste deel nog wat drassiger en was het voor de 40- en de Nieuwelingen en Dames iets meer ploeteren. De dit jaar debuterende Ewoud Hartemink nam de kopstart, merkte dat hij het crossen niet verleerd is, maar wel even wat weerstand tekort kwam. Snel werd Ewoud achterhaald door een tiental renners. De UWTC-ers waren daarin sterk vertegenwoordigd, met vooral Bas de Bruin die een voorsprong nam met op geringe achterstand Tommy Oude Elferink. In die volgorde bleven ze op kop en voor De Bruin een herhaling van een eerdere zege in de Nesser Cross (hoewel toen in heel wat andere omstandigheden). Om plek drie werd door een zestal renners gestreden en Folkert Oostra was daarin uiteindelijk de sterkste vóór ACC-leider Bart de Veer. De chiploze Sebastiaan Pot kwam omstreeks plaats 8 over de streep en dat was de positie waarop Ewoud Hartemink (met chip) geklasseerd werd. Verderop reed de jonge Koen Warnier een sterke koers: hij werd 11e, met Gijs Jorna op 14 terwijl Tony Stoffels en Devyn Duvall ook nog in de top-20 waren terug te vinden.
Nieuwelingen en Dames: spannende koersen!
In de gezamenlijke Nwl/D klasse was het vooral spannend, waarbij beide winnaars (Judith van Maanen en Victor Broex) het zichzelf vooral lastig maakten. Judith kreeg het voor elkaar om twee keer op kop te liggen en twee keer (bijna) in de sloot terecht te komen. Met een enorme krachtsinspanning wist ze uiteindelijk Anne Huinen en Elleke Claessen nog te achterhalen zodat ze toch nog – nat en wel – als eerste dame (8e overall) het podium op mocht. Riejanne Markus was als 13e de 5e dame (en ging al weer veel harder dan de eerste keer) en ook Leah Bayer, Joppe van de Weerdt, Jip de Moor, Julia van Ravenzwaaij en José van Beek stonden na afloop hard uit te hijgen. De Nieuwelingenkoers werd uiteindelijk gewonnen door Victor die Owen Geleijn pas in de finale achterhaalde. Owen was half koers weggereden uit een kopgroep van 5 waaruit Justin Brusche (DTS) en Menno Broex letterlijk wegvielen. Victor wilde even wachten op zijn broer, maar toen was Owen aan de voorkant al gevlogen. Vlak voor het te laat was ging Victor in de achtervolging en dat slaagde nipt: met een lengte voorsprong was Victor de winnaar van de koers voor Owen en de opnieuw sterke Ruben van der Pijl als 3e, gevolgd door Menno en Niek Voogt.
Vroeg op de dag was er ook een Funklassewedstrijd voor de Schooljeugd en voor de “Burgers”. In die koers reed parcoursbouwer Cor Baas naar de eerste plaats; en terecht: ere wie ere toekomt, net als de organiserende Supportersvereniging.
Mooie beelden hadden we al van onze huisfotograaf, maar ook waren er de foto’s van Kristel, hier klikken! en Hamish en zijn vrienden schoten schitterende platen die hier te zien zijn!
Daarna bleven velen nog om een drankje te nemen en werden de Amstelrenners die bijzondere prestaties hebben verricht in het afgelopen jaar daarna nog eens even speciaal bedankt en in het zonnetje gezet. Dinsdag meer op deze meestal actuele site daarover.
