ACC Zaandam: watersnoodramp blijft uit

Menig renner ging vandaag met angst en beven naar het parcours van DTS voor de achtste rit van de Amsterdamse Crosscompetitie. Terugblikkend kreeg het modder- en waterballet van de voorbije jaren op Sportpark Kalverhoek mythische proporties. Wat stond de renners vandaag na een zeiknatte novembermaand te wachten?

Een opvallend goed berijdbaar parcours; zeker in het begin van het programma. Een paar droge dagen en een krachtige ‘föhn’ hadden het parcours redelijk droog geblazen. Slechts één passage aan de achterkant was sneller te voet af te leggen, maar de laatste passage vóór het asfalt naar de finish  – waar vorig jaar menig renner (definitief) strandde – bleef dit keer in ieder geval t/m de Masters 40+ berijdbaar.

Bij de Masters 40+ was klassementsleider Hamish Morrin natuurlijk de grote afwezige. Daarom was het ditmaal Patrick Molenaars die bij de start (iemand moet het doen) de kop pakte en Ron Vroom met zich meekreeg. Het duo werd kort op de huid gezeten door een heel peloton renners dat wenste te profiteren van de afwezigheid van Morrin: Frank Nijssen, Jeroen van Hoeijen, Pierre Deen, Walther Wahle, Peter Reitsma, Mike Cooper, Edwin de Graaff en de verassende Simon Polstra.

Nadat Molenaars zijn metgezel had losgegooid ging hij alleen aan de leiding en kwam Vroom langzaam maar zeker in het vizier van de achtervolgers. Bij deze jachtgroep was ondertussen de schifting doorgevoerd en was de aanvankelijk grote groep teruggebracht tot het drietal Nijssen, Van Hoeijen en de nog steeds verrassende Polstra. Uiteindelijk moest ook Polstra passen voor de samengebundelde crosservaring van Nijssen en Van Hoeijen en streek dit duo neer op Vroom die absolutie verleende aan het tweetal en geen enkele moeite deed aan te sluiten.

Van Hoeijen en Nijssen kregen de leider van de koers nog in het vizier, maar konden de aansluiting niet meer maken. Patrick Molenaars dus als winnaar over de streep met Frank Nijssen op plek 2 en Van Hoeijen op 3. Achter dit podium bekroonde Simon Polstra een sterke wedstrijd met de 4e plaats en kwam Ron Vroom als nummer 5 over de streep. Pierre Deen werd 7e, Edwin de Graaff 12e en Romke van de Weerdt gaat met de week beter rijden en werd nu 13e.

Bij de jonkies (40-) stond Jasper Ockeloen weer aan het vertrek. Na het vertrek vertrok hij en reed de hele wedstrijd op kop. Daar valt verder niets over te vertellen, dus dat doet uw verslaggever dan ook niet.
Daarachter was het veel interessanter. Competitieleider Bart de Veer had een goede start (vond hij zelf), maar werd door een tiental renners overstoken (volgens uw verslaggever dus een slechte start. De discussie wordt vervolgd). Tommy Oude Elferink ging wel weer goed weg, maar viel gaandeweg stil. Werd overstoken door Bart, maar werd wel derde. Hierdoor was het podium behoorlijk groen, met 2x UWTC-groen als omlijsting voor het Parkhotel-groen.

Het rood-wit van de Amstel was minder goed vertegenwoordigd in de uitslag van de 40-. Een aantal vaste waarden in de uitslagen had blijkbaar verplichtingen elders, waaronder een toertochtje… (huh?)
Wel consequent aanwezig en even consistent in de uitslag, reed youngster Koen Warnier weer een degelijke wedstrijd en werd 17e. Een plek waar hij vaker te vinden is. Een plek ver voor Max van de Water die vooraf besloten had, dat het niet zijn parcours was. Tijdens de wedstrijd deed hij zijn uiterste best om dat te bewijzen. En gezien de uitslag is dat behoorlijk gelukt, 27e.

Verder reden nog de beide Roelen (Mouris & Gerritsen) de koers uit in elkaars buurt, zo rond plek 30. Job Lutjens stopte met rijden (oorzaak onbekend) en kreeg hierdoor een DNF’je.

Bij de Nieuwelingen en Dames was De Amstel daarentegen sterk vertegenwoordigd. Het lijkt er dus op dat het bij de 40- ook wel weer wat wordt in de nabije(?) toekomst. In ieder geval was het een memorabele wedstrijd.

Vlieggewicht Niek Voogd dreef op de modder en bouwde in de eerste ronden een eerbiedwaardige voorsprong op. Helaas nam hij de term vlieggewicht letterlijk, want hij ging vliegen ergens ter hoogte van de Mike Terp en de Nikki Terp. Gevolg: verdraaid stuur. Eer dat weer enigszins recht stond, waren een aantal concurrenten gepasseerd.

Ruben van de Pijl reed nu op kop, met daarachter Rick Veenhoven (DTS), de enige niet-Amstelrenner bij de eerste 6. Daar weer kort achter Menno Broex en (niet?) verrassend Judith van Maanen. Niek wist de aansluiting met Menno en Judith na enige tijd weer te bewerkstelligen, maar wist niet meer weg te rijden.

Ruben consolideerde knap zijn eerste plek en Niek wist nog heel volwassen met een truc in de laatste ronde voorbij Judith te komen en zo derde te worden: hij rende op een stuk waar Judith vastliep in de diepe prut en demarreerde te voet. Judith zag het gebeuren en realiseerde zich dat ze dát niet meer ging goedmaken. Ze werd wel knap vierde, met als gevolg dat Menno (5) verloor van een ‘meissie’…… Menno’s concurrenten verwachten (en hopen?) dat Menno deze psychologische tik niet snel te boven zal komen.

Verder nog een eervolle vermelding voor Riejanne Markus, die 6 werd dankzij een gebrek aan bochten. En voor Julia van Ravenzwaaij. Zij reed een solide wedstrijd en had haar krachten beter verdeeld dan menig tegenstand(st)er en haalde de een na de ander in en werd 10e. Ook een eervolle vermelding voor de altijd enthousiaste José van Beek, die weer een degelijke wedstrijd reed en als 19e ook nog bij de eerste 20 werd geklasseerd. Een minder eervolle vermeldingen voor Gijs Eekhof; hij voegde helaas weer een DNF toe. Het kan nog minder, want Joppe had volgens de uitslag zijn chip thuis gelaten. Je wordt er wel lichter van*, maar krijgt dan geen punten*.

Het lijkt dus op dat de Amstel de toekomst heeft en tevens bij de dames gaat heersen. Maar ja,… volgende week kan alles weer anders zijn…..

Voordat de 40+, de 40- en de Dames en Nieuwelingen massaal het parcours omwoelden vocht de Jeugd op een redelijk ongerept parcours de strijd uit. In de jongste Jeugdklasse ging de overwinning naar Nienke Veenhoven (DTS) die in de ACC altijd weet te winnen als ze aan de start verschijnt, maar achter haar boekte Amstel-talent Julian Vergouw zijn beste klassering tot nu toe: 2e. Het andere Amstel-talent – Michiel Mouris – viel op een 4e plaats net buiten het podium. Eefke van Teeseling werd 10e en Ravi Heidstra geeft nooit op, glibberde stug door en werd vandaag 18e.

Bij de oudere Jeugd was het deze week geen 1-2-3-tje voor de Amstelmannen Wessel Mouris, Tristan Geleijn en Tijmen van der Pijl. Tristan pakte wel de winst met Tijmen op plek 3, maar West-Frisiaan Chris van Stralen wist zich tussen de twee Amstelmannen te plaatsen. Wessel – ook gehinderd door een onwillige pedaal – moest vandaag genoegen nemen met de vierde plek. Mees van Duren werd net als vorige week 7e en Maarten Holsbrink wist één plekje te winnen t.o.v. vorige week: 16e.

* De Amstel overweegt om binnenkort een cursus ‘Chipgebruik’ te gaan organiseren voor haar leden gegeven door ervaringsdeskundige Ewoud Hartemink.