Zaterdag werden onder fraaie, maar zware omstandigheden de Clubkampioenschappen verreden. Mooie wedstrijden met sterke winnaars. Derk Abel Beckeringh herhaalde zijn titel uit 2013 door af te rekenen met zes andere koplopers.
De Paaseieren lagen weer klaar en ook de krentenbroden waren ruimschoots aanwezig. Misschien daarom was de goesting om te koersen groot: je kan ook maar één keer per jaar wegkampioen van WTC de Amstel worden, en dat was deze mooie Paaszaterdag het geval. Maar het was ook duidelijk dat het geen makkelijk CK zou worden: nauwelijks blad aan de bomen en een pittig zuidenwindje 
die op twee stukken dwars stond. De randjes van het asfalt zouden gebruikt gaan worden dat was helder. “Foto Hans” was ook aanwezig en alle aanwezigen konden voor vertrek even op de foto en het resultaat is fraai, dat heeft men al kunnen zien. Maar goed, het gaat tenslotte om dé koers!
Meteen koers
Het veld bij de Senioren was groot met bijna 50 starters en onder hen de nodige kwaliteit. De 14 Nieuwelingen in de groep lieten zich niet onbetuigd en vanaf de eerste kilometer werd de groep uiteen getrokken. Sommige hardstarters bliezen zich meteen op, en waar de één amechtig het kantje op zocht en doorging, verliet een enkeling schielijk het parcours. Elke koers is tenslotte ook weer een confrontatie met je verbeterpunten en deze was er zo één. Na een kwartiertje brak het al onder impuls van vooral de jonkies en na een paar ronden hardkoersen waren er twaalf man vooruit. Daaronder vijf van de – volgens sommigen “irritant hardrijdende” – Nieuwelingen: Enzo Leijnse, Victor en Menno Broex, Ruben van der Pijl en Owen Geleijn en ook Junior Friso van Diemen. Daarnaast enkele ouderen: Caspar Hermans, Auke Broex en Ronald de Waal, én de te verwachten Elite-renners: Martijn Veling, Hessel Bokhorst en Derk Abel Beckeringh. Het overgebleven deel van het peloton zag de kop langzaam uit beeld rijden en na een klein uurtje was de staart weer in zicht.
Hessel was de man uit de kopgroep die als eerste de oversteek maakte en verschoot daarmee een eerste pijl, want na enig achtervolgingswerk werd hij weer ingerekend. Meteen hét moment voor de sterkste Nieuwelingen Enzo en Victor om weg te stuiven, even later in gezelschap van DAB. Ze liepen zo’n 200 meter weg en wisten dat zij om het goud gingen sprinten, waarbij Victor deze keer de sterkste was met Enzo op 2 en Ruben als derde die Menno en Owen er uit sprintte.
Toen bedacht DAB ineens dat hij nu nog drie kwartier alleen verder moest en liet hij zich maar even inlopen en wachtte tot na het afsprinten van de inmiddels zwaar uitgedunde B-klasse. Daarin was Patrick Molenaars (eerder al twee keer tweede in de B-klasse) nu wél de snelste voor Michiel Winthagen en op geruime achterstand (maar níet afgestapt) Jan van Herwijnen die tot zijn verbazing een bloemetje mee naar huis nam.
Finale voor DAB
Het peloton reed daarna haar finale voor plek 8. Er waren immers 7 man vooruit, en top-10 rijden is altijd leuk. Edwin de Graaff liet zich de laatste anderhalve ronde plotseling zien en reed nog weg naar plaats 8, met de voor relatieve beginners goed koersende Sander Boerkamp (9e) en kilometervreter Dick Visser als 10e. De baan was toen voor de kopgroep. Hessel verschoot nog een pijl, maar met het bord op 4 gaf DAB even écht gas. Alleen Auke kon het wiel vasthouden, maar toen Caspar van achter nog eens doorvlamde kon alleen DAB nog mee. Caspar en DAB leken het samen te gaan uitmaken en de vijf erachter leken kansloos. Ware het niet dat Hessel nóg genoeg poeder in de kuiten had om in de een-na-laatste ronde vól aan te gaan en de andere vier tot op schootsafstand te brengen. Nou ja, de andere vier…. Friso (wel eerste Junior) en Auke waren wel klaar, en losten, maar Ronald en Martijn wisten er nog een supersnelle laatste ronde uit te persen en konden Caspar nog wél achterhalen, maar DAB niet. De terechte kampioen. Ronald de Waal was tevreden met een knappe tweede plaats en Martijn Veling, ex-roeier, nu omgeturnd tot kilometervreter, kreeg ook een terechte bronzen plak. Caspar, ook al zo’n oud-kampioen (weliswaar uit de nineties), werd 4e, voor Friso (5e) en een andere oud-kampioen, Auke (6e), met de uitbollende Hessel als 7e.
De Jeugd die wellicht ook ooit om de algehele titels gaat strijden streed vanaf 13.00 uur al voor haar titels. Bij de jongsten won Ravi heidstra voor Thijmen Drexhage, terwijl in de midden-klasse Mees van Duren de sterkste was in een sprint voor Viego Thijssen en de kemphanen Tyler Eyk en Michiel Mouris. De mannen die volgend jaar de senioren gaan lastig vallen (oudste Jeugd) kende in Tijmen van er Pijl een sterke winnaar nadat hij Wessel Mouris in de sprint klopte met Tristan Geleijn op 3.
Zo was het een waardig kampioenschap: de mensen van de kantine, de jury en de parcoursbewaking waren op hun post en de meeste renners waren er. Vanaf dinsdag op naar de Disndagavondcompetitie en Donderdagbegint de Voorjaarscompetitie. Geen rust meer….
Uitslag van de Senioren: klik
