9 en 10 april 2016 togen 19 Masters naar de Bloeiende Berg in Schweiberg. Veel was hetzelfde. De vertrektijd, de koffieplek, de routes, renner Van Herwijnen die vrijdag pannenkoeken had gegeten (dit keer met melk van de juiste datum). Zelfs het weer was een kopie. Gelukkig, want Amstelmasters kunnen tegen alles, behalve verandering. Toch was er ontregeling. De schuur voor de fietsen was ineens onmetelijk groot geworden.
Er ontbraken dit jaar enkele kleppers. De Condor is nog herstellende. De kersverse voorzitter is, naar het schijnt, voor de tweede keer deze winter op trainingskamp. Maar waarvoor vraag je je dan af? De fietsenmaker doet dezer dagen iets met cultuur. Uit eigen wil? En Verspuij is na z’n winst in de GP AB 2015 richting China vertrokken. Gestopt op het hoogtepunt.
Twee renners hadden dit jaar voldoende rijpheid bereikt om toe te treden: De Waal en De Graaff. Heren, wel luisteren als de koersdirecteur spreekt!
En het peloton, zag er in nieuwe kleding schrikbarend goed gesoigneerd uit. Zelfs renner De Jonge had het nieuwe pakje weten te bemachtigen. Nu alleen nog nieuwe beenstukken.
Bij de vaste gasten maar liefst vier oud clubkampioenen. En één opvallende verschijning. Renner Winthagen is met Pasen wakker geworden in een nieuw lichaam. Hij werd daarvoor beloond met een plek in de snelste startgroep in de GP AB. Ook had hij voor het eerst een klein voorblad gemonteerd. Dat bleek nog even wennen.
Er werd ook nog gefietst. Dat was precies hetzelfde als vorig jaar. Nou ja, de start van de Baraque Michel kende een andere plasplaats. En dat betekende dus dat op de originele plasplaats niet gestopt hoefde te worden. Sommigen waren hierdoor bij de start al verslagen. Op de top heeft het frietkot definitief plaats gemaakt voor een prachtige S-curve en strak geasfalteerde parkeerplaatsen. Ronddolende Amstelrenners in de S. Unaniem was echter dat renner De Waal zich als eerste boven meldde.
Grootste toneelspeler was renner R. Gerritsen. Op overtuigende wijze wist hij de directeur te overtuigen van overtraindheid. Bizar, want welke Master heeft de luxe om zichzelf te overtrainen? Resultaat: start in de twee na laatste startgroep in de GP AB en daarmee direct kanshebber voor de winst.
Na de Baraque dalen en dan rechtsaf. Te steil, te lang: de Ferme Libert. Daar zijn renners te voet gezien. En dat voor een Master- noem een Van Hoeijen – die nog gewend is om z’n wiel om te draaien als de klim begint. Op de top de start van een downhill. Downhillers met iets wat op een fiets lijkt. Maar toch een gapende culturele kloof.
Op de terugweg een heuse stop. Breedt weet de barman tot een woedend “pas de picnic” te brengen met een eigen reepje. Deze barman serveert dan ook pannenkoeken voor 2,70 euro (dat is minder dan 6 gulden). Waar vind je dat nog?
In de avond een strijd tussen de bruine en de blonde Tongerlo bedient door de bevallige bediende van de Bloeiende berg. De Bloeiende Berg, sinds dit weekend officieel bevriend met WTC de Amstel.
De bekendmaking van de altijd onrechtvaardige groepsindeling met onaanvaardbare tijdsverschillen. Dit onder vermelding van de mooiste koers: Nieuwegein, Sweikhuizen, Vuelta de Bisbee, de Tour Feminin, zelfs Sloten en zo werden nog meer wilde koersen genoemd.
Dan de GP AB. Met het clubkampioenschap dé eendagskoers voor een Amstelrenner. Twee grote en twee kleine rondes en finish bergop vanaf Buitenlust. Renner Gerritsen ontspannen peddelend, wachtend op de laatste groep. Winthagen die zichzelf uitschakelt doordat hij naar het kleine blad schakelt. De Graaff of vooraan of achteraan: vandaag achteraan. Hermans, Broex – fietst hard, kan hij geen prof worden? – De Waal en Gerritsen als resterende kanshebbers. De sterke Emmer – geheim: training op de stadsfiets – en Vermist haken hun karretje nog een tijd aan. En dan plaatst Hermans een Zoetemelkje bij het verlaten van de Rugweg. Geen plek voor een aanval. Maar hij is wel weg. De andere drie kiezen er niet voor om iets te doen en hun rest niet meer dan de strijd der geslagenen: 2. Broex; 3. Gerritsen; 4. De Waal. Hermans soleert naar de winst: 19 jaar na het clubkampioenschap heeft hij eindelijk de dubbel en schaart hij zich bij een illuster gezelschap.
