Zaterdagavond was de dijk tussen Lelystad en Enkhuizen het domein van de wielrenners. De Elite renners Daan de Groot, Martijn Veling en Gijs Jorna behaalden er een fraaie zege met de WPGA – ploeg.
Starten bij het Bataviaschip in Lelystad, dan de dijk op 30 kilometer rechtuit met in de verte de lonkende kerktoren van Enkhuizen. Dat was eerst een klein stukje wind mee (60+), en dan langzaam afbuigend naar links, steeds meer wind van opzij, langzaam steeds meer tegen. Ondergaande zon, koppen op het Markermeer, de duik onder het Naviduct door, en dan het drukke Enkhuizen binnen knallen. Prachtig als je er oog voor kon hebben. Of de deelnemers aan de Ploegentijdrit dat hadden is niet helemaal zeker. De meesten zitten toch volledig “a bloc” en het niet te veel slingeren met de harde wind en geconcentreerd op het wiel blijven vergt alle aandacht. Team WPGA deed dat, misschien wel verrassend, het beste. Gestart met zes en al snel met vier man was het flink beuken. Amstelrenners De Groot, Veling en de erg in vorm zijnde Gijs Jorna waren erbij en in 34.53 (gemiddeld 50,8 met zeker 2/3 van het stuk wind tegen!) waren ze 13 sec sneller dan Groningen en liefst 40 seconden sneller dan de 3e. Straf!
De Kennemerland-DTS-Amstel – Dames ploeg (met ploegleider René Markus en Femke Markus in het team werd 8e in de Dames-Clubcompetitie.
Team Zaaf geeft gas
In de kantlijn van de Clubcompetitie tijdritten reden ook andere teams, zoals een Mastersteam (Team Zaaf). Nu was de ploegleider van Team Zaaf nogal zwalkend in de week voorafgaand en na veel vijven en zessen werd als aanvulling van de vier oude mannen (Deen, Broex, Witte, Louman) een enorme verjonging doorgevoerd met de jonkies Victor Broex en Teun Mouris. Victor had ’s middags al een koers gereden en Teun de hele dag gewerkt, dus het zou wel meevallen voor de oudjes, dachten ze. De uitdrukkelijke instructie aan de jonkies was desondanks om vooral in het begin rekening te houden met alle kwaaltjes (hoofdpijn, AAW in de benen, kopzorgen, en meer van dat Masters-gezeur) en rustig te starten. Dat rustig starten duurde 10 seconden….daarna werd er vol de eerste brug op gesprint en ging de snelheid op de dijk naar de 60. Renner Broex koos voor een rol in het zesde wiel en de andere Masters gingen voor een rol die inhield dat er gewacht werd tot Teun (respect, wat een overnames) van kop af ging; dan een keer overnemen en vervolgens al dan niet met een duwtje van Broex sr weer naar het vijfde wiel sprinten. Affijn, dat ging allemaal goed tot en met Enkhuizen en ook de ingevlogen ploegleidster Edith zag vanuit de wagen dat het goed was. Eind goed al goed: het resulteerde in de 6e plaats in de klasse licentiehouders, op slechts 15 seconden van het brons. Na afloop nog “even ” terugfietsen zodat in het zicht van de ondergaande zon op het Markermeer nog even geëvalueerd kon worden. Eigenlijk moet iedereen hier af en toe aan meedoen. Het is en blijft een mooie discipline die ploegentijdrit!
