Het zal weinigen ontgaan zijn: Dylan Groenewegen beëindigde gisteren zijn eerste Tour de France in Parijs. Niet zoals gepland met een daverende eindsprint, maar met een lekke band. Toch reden om trots te zijn.
Hij reed pas één World Tour koers vóór de Tour (Eneco-Tour 2015) en reed nog nooit een etappekoers die langer dan een week duurde: toch stond Dylan in Parijs. Dylan had ook nog nooit in de bergen gekoerst en met zijn gespierde lijf heeft hij toch maar mooi alle Alpen en Pyreneeën overleefd, en nooit áchter de bus.
En, hij werd in de afgelopen drie weken meer geinterviewd dan in de voorgaande 22 jaar…. Zijn bijna Cruyffiaanse uitspraak “Als alles een keer goed gaat zou het zomaar kunnen dat je met je handjes in de lucht over de streep gaat….maar het zou ook zo maar kunnen van niet….” kwam
vanzelfsprekend uit.
Uiteraard hebben veel Amstel-leden met een soort van trots naar de TV gekeken, maar de renner doet dit allemaal zelf: Gefeliciteerd. Vanaf nu te zien in meerdere Criterium-Theaters!
Overigens was ook Riejanne Markus nog in beeld op de Champs-Elyséés: zij reed La Course voor de vrouwen. Dat liep tot de laatste ronde naar wens, en toen kon Riejanne ook één van de vele valpartijen niet ontwijken. Komende vrijdag rijdt Riejanne alweer in Londen, met de finish bij Buckingham Palace….voor minder doen ze het niet meer.
Ik heb er van genoten, steeds op zoek naar het rood-wit-blauw op mijn scherm!
Eerste Worldtour? Volgens mij reed Dylan vorig jaar al de Ronde van Vlaanderen heel lang in de kopgroep, ook best een aardige koers.