In een zwaar bevochten slotetappe is de Nieuwelingen-équipe erin geslaagd om het roze te behouden. Winnaars van de Tour de l’Ain Cadets 2016 dus! Het verhaal.
De équipe van de Nieuwelingen die de Tour de l’Ain mocht betwisten is inmiddels heelhuids terug. Met een vracht aan ervaring, een pakket aan leiderstruien in de bagage. Een verslag vanuit de koers.
De vijf renners (Ruben, Victor, Menno, Enzo, Owen) hun ploegleider en de entourage van de ouders op enige afstand hebben een voor het tweede jaar een prachtige koers mogen beleven. En dan ook nog afgesloten met een fraaie eindwinst. En dat alles in een entourage van de profs: schitterende aankomsten, veel publiek, échte cols met serieuze afdalingen. En… en het volle Franse wielerleven, eindigend met opnieuw een drankgelag in het verblijfscomplex van de tevreden organisatie en jury. De organisatie: die was niet bepaald met de Franse slag….alles was tot in de puntjes georganiseerd
De renners doen zelf verslag van de verreden etappes. Zij hebben met elkaar de koers ook gemaakt, en in deze koers was het Ploegenklassement overigens het enige belangrijke klassement. De klasseringen van de beste drie renners van de dag gaven de punten die aan het einde van etappe vier het eindklassement vormden. En het was nipt…met 3 puntjes voorsprong op Macon werd de Tour de l’Ain Cadets 2016 door WTC De Amstel gewonnen! Weer een mooie prestatie van een talentvolle groep.
Etappe 1: St Paul de Varax – St Vulbas (door Victor)
De eerste etappe was een vlakke etappe van 65 km. Er waren meteen aanvallen voordat de mannen van De Amstel voorin waren was er al een kopgroepje van drie ontstaan. Na een paar pogingen kon Enzo wegkomen met nog een andere renner en in de achtervolging gaan op de koplopers. Vlak daarna (na 30 km) reed ik ook weg, maar ik kon net niet de aansluiting maken met Enzo waardoor ik de halve etappe (ruim 30 km) alleen moest rijden met ongeveer 1 minuut voorsprong op het peloton. Ondertussen wist Enzo de aansluiting te maken bij de laatste koploper. In de sprint met 2 werd Enzo helaas geklopt en werd hij dus 2e. Ik kwam in mijn eentje achter twee anderen op plek 5. In het peloton werd er goed afgestopt door de Amstel. En in de eindsprint pakte Owen plek 16. Dankzij deze goeie uitslagen stond de Amstel na 1 dag eerste met 25 punten.
Etappe 2: Hautecourt Romaneche – Montreal-la-Cluse (door Enzo)
De 2e etappe had daarin 2 klimmetjes: een van de 4e categorie en een van de 3e categorie. In de aan loop naar de eerste klim zaten we nog met zijn vijven goed voorin. Op de eerste klim bleef iedereen van de Amstel er goed bij. De eerste groep was gereduceerd tot 60 renners.
In de aanloop naar de laatste klim (3e categorie) werd er een goed tempo gereden door de renners van Rheinland-Pfalz dus er kon niemand weg rijden maar ook niemand terug komen dus we begonnen met een peloton met 5 Amstel renners aan de laatste klim. Het eerste gedeelte van de klim was het steilst maar daar gebeurde niks tot dat de klim wat afvlakte 6% toen vielen er 2 man van Macon aan en die kregen 3 man met zich mee met Enzo erbij en Ruben in de 2e groep. Enzo moest in de afdaling de 4 laten gaan en kwam in de 2e groep terecht met die groep reden zij naar de finish. Enzo deed nog een aanval in de laatste km en bleef net voor de lead-out van Reinald Pfalz uit dus werd 5e .Ruben die in het wiel van de lead-out ging zitten profiteerde daar van en werd 8e in de groep . Daarna offerden Owen en Menno zich op zodat Victor nog naar een 20e plaats kon sprinten. Macon liep wel in maar stonden nog steeds 11 punten achter.
Etappe 3: Champfromier – Lelex (door Owen)
Dit was de tweede bergrit, met de Col de Menthières een col van de eerste categorie. Voor deze rit stonden we 11 punten voor op VS-Mâconnais. We wisten na de tweede rit dat dat onze grootste concurrenten waren. Voor de col was het erg druk voorin het peloton. Vanaf de eerste meter van de klim werd het tempo geregisseerd door Rheinland-Pfalz, de nummer 3. Het werd een afvalrace. Na een km of 3 waren we nog maar met een paar man over. Wij waren de enige met drie man in de kopgroep (Enzo, Ruben en ik). Helaas schakelde de Ruben zijn ketting eraf en duurde het even voordat hij erop lag. Zo belandde hij in de tweede groep. Het tempo bleef de hele tijd een constant hoog tempo, tot de laatste kilometer van de klim. Er waren veel demarrages, daardoor kwamen Enzo en ik op het vinkentouw.We bleven er wel bij. Ruben kwam mede door een snelle afdaling terug op zo’n 3km voor het eind waar het nog omhoog liep. In de eindsprint werd Enzo 3e, Ruben 6e en ik 9e, 18 punten maar dus. Toch liep het verschil terug naar 3 punten. Naderhand hoorden we nog dat Menno een goede klim had gereden, maar te ver van achteren was begonnen en dat Victor een lekke band had in het begin van de klim.
Etappe 4: Anglefort – Belley (door Ruben)
De laatste etappe van de Tour de l’Ain stond vandaag op het programma, een volgens het routeboek vlak ogende etappe. Het doel was om onze 3 punten voorsprong te behouden op V.S. Macon, en daardoor ook de Tour de l’Ain te gaan winnen. Het plan was dat we ervoor zouden zorgen dat Victor, Enzo en Owen goed gepositioneerd aan de laatste bocht zouden beginnen, en omdat de snelheid heel hoog zou zijn zouden zij geen plekken meer zouden verliezen. Eenmaal in de wedstrijd bleek de etappe helemaal niet vlak te zijn en werd het peloton op het eerste klimmetje al redelijk uit elkaar gereden. Helaas had Menno last van een overschakelende ketting, waardoor hij niet bij de eerste groep kon blijven. Op ongeveer 12 km van de aankomst zat de lastigste klim van de dag (ongeveer 3x de Cauberg met een paar steile stukken erin), waar we gelukkig niet al te ver van achteren zaten want het peloton viel meteen in stukken. Op de klim zelf kwam ik op kop te zitten met 2 mannen van Macon met Enzo, Owen en Victor er vlak achter, Het gat was dicht op de top. Victor liet op de klim een tactisch gat vallen op de kopgroep, waardoor de derde man van Macon niet terug kon komen. Daarna was er nog een steil klimmetje voor de finish en de finish liep een beetje bergop. In de sprint waren ik, Enzo en Owen niet opgewassen tegen de 2 mannen van Macon, wij werden 5e, 8e en 13e uiteindelijk was dat genoeg voor de gedeeltelijke eerste plaats in de dag uitslag en de eerste plaats in het algemeen klassement. Het was uiteindelijk een hele mooie etappe met een flink zwaar parcours.
Uiteraard wist de pers de mannen te vinden!
Andere beelden: hier te zien.
C’est le vrai ambiance, hein! Ga zo door, dan volgen er nog vele mooie koersen in dit prachtige wielerland.