Veldrijden: generale repetitie voor de ACC?

Eén week voor de opening van de Amsterdamse Crosscompetitie konden de Amstelcrosser op diverse plekken in het land aan de bak in de nationale competitie: zaterdag de Masters in Utrecht en de Nieuwelingen, de Vrouwen en de Junioren in Lierop en zondag stonden de Masters, de Amateurs en de Vrouwen aan de start in Gouda.

Lierop
In Lierop troffen Junioren Koen Warnier en Victor Broex een vooral zanderige omloop aan rond en op het plaatselijke motorcircuit. Voor Victor was de belangrijkste vraag niet hóe het zou gaan in de eerste Junior-koers, maar óf de met veel moeite aangebrachte tubes er op zouden blijven liggen. De bandendruk werd nog eens extra verlaagd en tijdens het inrijden werden de bochtjes extra scherp genomen. Dat ging goed en de avonden geknoei in de schuur leken zin te hebben gehad. Ook in de koers (koersend naar een steady 5e plaats) bleven ze erop liggen. Een hele opluchting. Koen was wat minder op zijn gemak in het zand dan in het gras van Montfoort: 17e.
In de Damesklasse was Judith van Maanen aanwezig: zij kwam stoffig het veld uit als 16e.
Bij de Nieuwelingen stonden Owen Geleijn en Niek Voogt aan de start. Niek wacht op modder en werd in het zand 38e, maar had ook met wat pech te kampen na een goede start. Owen heeft zich terdege voorbereid op het CX-seizoen en eindigt dan ook geregeld in de top-10 van de uitslagen. Ook in Lierop lukte dat: 6e.

De Utrechtse WV het Stadion besloot het 80-jarige bestaan te vieren met een nationale veldrit voor Amateurs en Masters op de Nedereindse Berg. Een uitstekend idee!

Op de berg lag een fikse ronde (3 km) met veel hoogteverschil op een nog steeds gortdroge ondergrond. Het parcours was bijna overal breed, wat volop mogelijkheden bood tot passeren; altijd fijn voor mensen die achteraan starten. Door de hoogteverschillen en de snelle ondergrond werd er behalve van de techniek ook nogal wat gevraagd van de conditie.

De Amstel was alleen vertegenwoordigd bij de Masters, maar pakte met 6 man flink uit: Jan van Herwijnen, Jeroen van Hoeijen, Marcel Witte, Michael Breedt, Patrick Molenaars en – de man die vorige week in Montfoort niet geïdentificeerd kon worden – Giel van Stralen.
Molenaars en Witte zijn de mannen van De Amstel met de meeste snelheid. Molenaars is van dit duo de man met de meeste (ATB-)ervaring en rijdt vrijwel foutloos, terwijl Witte wel eens een steekje laat vallen. Resultaat: Molenaars 9e, Witte 13e.
Breedt heeft waarschijnlijk de hoogste startsnelheid, maar hij zakt in de tweede helft van de koers vaak wat terug. Dat leverde hem in Utrecht een 23e plek op. Van Hoeijen is de man met de meeste ervaring en de laagste startsnelheid, maar is hij op gang, treft hij een parcours naar zijn gading en krijgt hij de ruimte dan kan hij nog alleraardigst voor de dag komen: 17e en een ‘bak’ met broodnodige punten.
Van Herwijnen is elk seizoen langdurig op zoek naar zijn vorm; ook dit seizoen is hij nog zoekende. De kenner weet echter dat er een moment in het seizoen komt dat Van Herwijnen gaat vliegen. In Utrecht maakte Van Herwijnen vorderingen, maar vliegen was het nog niet: 26e. Van Stralen staat als crosser nog in de kinderschoenen en leert het metier met vallen en opstaan (letterlijk): 42e.

Zondag was er startgelegenheid in de nationale veldrit van Gouda waar Judith van Maanen, Jeroen van Hoeijen, Willard Gerritsen en Patrick Molenaars gebruik van maakten. Het parcours was getekend op en langs het reusachtige talud van de A12 en dat stond garant voor veel hoogteverschil dat overwonnen moest worden. Voeg daarbij een getimmerde trap, wat verraderlijke zandstroken, veel gehobbel, wat single-tracks en veel draaien en keren op de kleine ruimte en je hebt een loodzwaar parcours.

Judith noemt zichzelf ‘een middenmotor’ en bevestigde dat in Gouda met een 11e plek bij de Dames; ditmaal niet stoffig maar licht bemodderd.
Bij de Masters 50+ de voorzichtige rentree van Willard Gerritsen in het nationale circuit. Vorige week vierde hij zijn rentree in de regionale competitie van Midden-Nederland met een gevalletje “tube van de velg”, vandaag ging het niet veel beter; een DNF door hetzelfde euvel.
Jeroen – gekomen voor de top 10 – bleek een dag eerder toch iets teveel van zichzelf gevergd te hebben en worstelde zich naar de 15e plek. Patrick daarentegen leek geen last te hebben van de inspanningen op de Nedereindse berg. Startend vanaf de eerste rij hield hij goed stand in de kop van de wedstrijd en wist hij in de finale andere kanshebbers voor de 3e plek af te troefen. Chapeau!

20161009_142145

2 gedachten over “Veldrijden: generale repetitie voor de ACC?

  1. Kan iemand mij uitleggen wat het nut is van tubes bij veldrijden? Ik zie ieder jaar heel wat renners met een DNF vanwege een van het wiel afgelopen tube.

  2. Nee, voor een toeschouwer hebben tubes inderdaad geen enkel nut.

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑