Voor de achtste rit van de Amsterdamse Crosscompetitie stak de karavaan het IJ over voor een bezoek aan ARC Ulysses, een vereniging die diep in de vorige eeuw al probeerde het vuur bij de Amsterdamse crossers op te stoken met (wekelijkse) wedstrijden; eerst in het Vliegenbos en later op het huidige parcours op Sportpark De Weeren.
Het parcours van vandaag vertoonde sterke gelijkenis met wat de renners in eerdere edities kregen voorgeschoteld: veel rechte stukken, het viaduct (een kuitenbijter) en het wasbord. Er was één nieuwe lus opgenomen in de aanloop naar het wasbord, maar die werd voor de start van de Jeugd al weer verwijderd toen de een na de ander bij het inrijden op de ijzige ondergrond onderuit schoof. Het was namelijk koud, en licht bevroren; iets wat in de oertijd van de cross (Vliegenbostijd) elk jaar voorkwam, en in het huidige opgewarmde tijdperk steeds meer uitzonderlijk is.
Het parcours dat overbleef was overigens ook behoorlijk glad: bij de Jeugd nog ijzig en bij de 40+ en 40- met een langzaam ontdooiend toplaagje dat goed gleed.
Jeugd
Begeleid door voor de redactie onbekende Sinterklaasliedjes (Lady Gaga-Piet?) ging de Jeugd van start. Daar kreeg leider Mees van Duren onverwachte concurrentie: pas in de finale wist hij Luuk Groeneveld van Avanti af te schudden. Daarachter een groot veld dat in verschillende groepjes samenklonterde. Viego Tijssen was na Mees de eerste Amstelcoureur: hij werd mooi 4e, met Jelle Boonstra, Julian Vergouw en Sander Brandse ook in de top-10.
Masters: Amsteloverheersing
Bij de Masters was het gehele podium na afloop gekleurd door renners van De Amstel. Marcel Witte pakte de winst vóór Hamish Morrin en Patrick Molenaars. Witte keerde zaterdag getergd terug van het WK Masters in Mol (10e en
beste Nederlander): voor zijn gevoel had er meer ingezeten, maar een ongelukkige loting bij de start zorgde voor een aanzienlijke handicap. Het feit dat er per ronde meer dan een kilometer (volgens mededeelnemer Molenaars) gelopen moest worden was overigens niet in Wittes nadeel. Hoe dan ook: Witte liet de achtervolgende groep van vier ver achter zich. Michael Breedt streed lang mee voor het podium, maar moest zijn clubgenoten uiteindelijk laten gaan. Iets achter de koplopers werd geknokt voor elke punt met opvallende rollen voor Pierre Deen (overlever in de groep waarvan 2/3 de grond opzocht) en Simon Polstra en Auke Broex (reden gewoon hard): allen top 10.
40- en Nieuwelingen: Sterke winnaars
Tijdens de Masters was eigenlijk een bandenwissel nodig: de toplaag ontdooide ne maakte nog meer voorzichtigheid geboden. Op die laag stond weer een groot veld te trappelen om te gaan koersen. Daartussen ook met een gepimpte CX-fiets: Dylan Groenewegen, maar ook enkele andere (ex) toppers. De nummers 1 en 2 van Ouderkerk hadden een weekend rust (?) en kozen voor toeren…dat kan ook kennelijk. Na de start had Dylan één rondje nodig om naar 
voren te komen om vervolgens een ruime voorsprong te nemen. Na een tijdje consolideerde die voorsprong op de nummers 2 en 3 (Rutte en leider Soeverein), maar de zege was binnen. Toch nog iets te juichen dit jaar. Daarachter was Tony Stoffels de volgende Amstelrenner (7e) en ook Koen Warnier reed sterk: 12e.
Owen Geleijn kwam ook weer een keer een ACC rijden bij de Nieuwelingen en wist Niek Voogt snel af te schudden en de nodige 40- ers in te halen. Niek Voogt werd 2e, terwijl Tristan Geleijn en Wessel Mouris nog flink streden om plek 6. Beste dame was Laura Gorter terwijl Aagtje Dijkman 3e dame van de dag was.
Update: Dick Visser maakte foto’s van de 40-/Nieuwelingen en Dames: klik.
Ouderwetse koude en zonnige gezelligheid op Sportpark de Weeren. Volgende week weer? Dan in Uithoorn.
