De eerste dag van het NK veldrijden werd aangeraden niet de weg op te gaan, maar voor dat soort waarschuwingen is het merendeel van de wielrenners oost-indisch doof, zo ook de meeste Amstelrenners.
Het NK vond dit jaar plaats in Sint Richardsgestel, even ten zuiden van Den Bosch. De omstandigheden waren hels. Een bevroren ondergrond, met daarop een onbestemd laagje sneeuw en temperatuur van 0 graden. Het kon vriezen, het kon dooien. Het parcours was wel heel mooi. Met mooie lussen over een glad grasveld, en wat draaien en keren in een bos. Echt een parcours voor de technici.
Bij de Nieuwelingen kwamen de eerste Amstelrenners in actie en daarbij zette Owen Geleijn met een 7e plaats een puike prestatie neer, maar ook Niek Voogt, Tristan Geleijn en Wessel Mouris hielden zich goed staande in het enorme veld Nieuwelingen; zij reden en gleden naar respectievelijk de 37e, 40e en 43e plaats. En de redactie zag bijna over het hoofd dat er ook een nieuw lid van start ging: Rosan Koper bij de Nieuwelinge-meisjes. Rosan had zich terdege voorbereid in de ACC en werd hier keurig 21e.
De Masters zijn onderverdeeld in drie leeftijdscategorieën: 40- (Amateurs/Sportklasse), Masters 40+ en Masters 50+. De 40+ is de kleinste categorie, want die bestrijkt maar 10 jaar. Dit zegt echter niets over de kwaliteit van het startveld.
Bij de 50+ was gerekend op Patrick Molenaars en Marcel Witte. Zij zouden de outsiders Pierre Deen en Jeroen van Hoeijen op sleeptouw nemen om zo de top 10 van het klassement rood-zwart te kleuren. Echter, Marcel bleek geblesseerd (geforceerd in de ACC) en Patrick had geen winterbanden op zijn auto, dus zo stonden Pierre en Jeroen totaal verweesd op de 2e startrij te wachten op het startschot dat niet kwam. Er bleek een verkeerslicht te staan dat op groen sprong ten teken dat de wedstrijd was begonnen. Zodoende reed Jeroen als 24ste het veld in en Pierre als 32ste. Dat was ook meteen hun klassering in de einduitslag. En ze waren helemaal niet moe want met dat draaien en keren op het ijs hoef je bijna niet te trappen. En volgende week moeten we ook allemaal weer aan het werk!
Bij de 40+ waren de kansen voor de WTC De Amstel een stuk groter. Daar stond de erkende techneut Michael Breedt aan de start. De vetvrije renner, Jan van Herwijnen, stond er ook, maar die is kansloos voor wat voor klassering dan ook als de temperatuur onder de 15 graden zakt. Zelfs niet met winddicht zweetshirt.
Michael had een goede start en halfweg koers lag hij op een 7e(!) stek. Zijn achtervolgers moeten tot wanhoop zijn gedreven met het idee dat ze hem wel even zouden pakken op het lange rechte eind, want telkens als ze hem bijna hadden deed Breedt even zig-zag, knie naar buiten, knie naar binnen, hup hup, en dan had hij weer 20 meter voorsprong. Uiteindelijk sprong het elastiek toch even, en ook de al een jaar lang hard trainende Bert-Jan Hamer wist hem in de laatste ronde te verschalken. Maar toch een hele mooie 10e plaats!
In de categorie Amateurs/Sportklasse moest Tony Stoffels de Amstel-eer hoog houden. Maar in het enorme startveld wist hij de eerste ronde nog niet echt voorin te komen. Toch wist hij te imponeren door daar waar er veel publiek stond, op hoge snelheid steeds 2 á 3 man in te halen en zo flink op te schuiven naar een plaats voorin de middenmoot. Dit kon niet verhullen dat hij bij de technische stukken steeds vol in de remmen moest. De velgen bleken hier uiteindelijk niet tegen bestand. In de laatste ronde moest hij met kapot achterwiel de strijd staken. Hij werd de op één na beste DNF-er, dat dan weer wel…..
