Naast de wedstrijden op Sloten was het ook al tijd voor enkele “echte” koersen. Van jong tot erg oud werden er drie podiumplaatsen behaald. Nog geen zege, maar dat is een kwestie van tijd.
Tyler Eijk pakte een tweede plaats, Victor Broex ook, maar dan in België, terwijl vader Auke Broex het met de derde plaats moest doen.
Tyler is aan zijn rondreis door Nederland begonnen met een voor Tyler licht ongebruikelijke tweede plaats. In het Westbrabantse Sint Willibrord werd Tyler geklopt door één van zijn grote concurrenten. Maar ook zo’n tweede plek zal Tyler alleen maar motiveren.
Een aantal Amstel Junioren ging mee met een door de WPGA-Junioren ploegleiding prima georganiseerd weekendje in België. Op zaterdag was er een drukbezette koers in Liezele (Provincie Antwerpen). Hier geen wind, met als gevolg een wat zenuwachtige koers. Voor Menno Broex, Daan Hoeks en Koen Warnier leidde het gedrang tot valpartijtjes in de finale waardoor ze kansloos waren. Victor Broex zat na een actieve koers in de slotomloop in een kopgroep van 5 (met o.a. Ruben van der Pijl) die in de laatste kilometer werd teruggepakt. Toch wist Victor nog bíjna naar de zege te sprinten: 2e, een goed begin. Ruben handhaafde zich ook nog knap op de 12e plaats. Na een overnachting in het Zeeuwsvlaamse Axel werd de zondag vanuit Oudenaarde een mooie tocht over alle bekende hellingen van De Ronde gereden. De conclusie was: de Oude Kwaremont ligt er slecht bij!
Maar ook de Dames hadden hun seizoensopening. In de bekende Omloop van Strijen zorgde een gebrek aan wind voor gesloten koersen. Maud Rijnbeek reed naar een mooie 11e plaats in haar eerste Nieuwelingenkoers, terwijl Rosan Koper en Oriana Soerewijn in het peloton finishten. Dat deden ook de Elite-Dames Aagtje Dijkman en Judith Jelsma: ook daar een massasprint, waarin de voor Van Arckel rijdende Nike Beckeringh naar de 8e plek reed.
1% in de Waarderpolder
Last but not least de oudste, meest getrainde mannen van de Masters. Dat peloton zal gemakkelijk bij de 1% meest fitte mannen van Nederland horen (in hun leeftijdgroep althans). Renners Deen en Broex hadden het bij de koffie al tegen elkaar gezegd: “Zonder Broex en Deen, gaat er geen kopgroep heen!”. Deze tegeltjeswijsheid indachtig geschiedde dat dan ook: op het moment dat in het sterke veld met het puikje van de Nederlandse oude mannen, de kopgroep van zeven ontstond, zaten Pierre en Auke er vrolijk (nou ja, ze keken wel een beetje moeilijk) bij. Ze pakten een premie of twee en gingen op naar de finale. In die finale was het duidelijk dat het na wat zinloos geweld een sprint van de overgebleven zes zou worden. Broex reed zich naar 3, terwijl Deen met een goed gevoel als 6 over de streep bolde.
Volgende week weer en meer koers. De eerste zege komt eraan.
