De koersen bij de Nieuwelingen en Masters waren snel beslist, maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurde. Vanuit de Masterskoers een verhaal, de Nieuwelingen volgt nog schijnt. Wel alvast enkele beelden.
Serge van der Putten reed naar zijn eerste podiumplaats en zag alles van dichtbij gebeuren:
De Ronde van Amstelveen is dit jaar een echte thuiswedstrijd. Op ons prachtige parcours met de lekkerste bochten uit de regio. Dat moet toch een zeker thuisvoordeel opleveren: want alleen Amstelrenners rijden elke bocht minstens 500 keer per jaar. Dat ze lastig zijn zie je eigenlijk pas goed als je er met leken doorrijd. Die lijken met angst en beven de bocht in te gaan om al remmend er haaks doorheen proberen te komen.
En in de voorbeschouwing stond: “Het gaat op een lint. De ervaring leert dat er bijna altijd een kopgroep ontstaat. dat we moeten rekenen op een ontsnapping. En dan weten we natuurlijk ook dat Amstelleden alles binnen de reglementaire kaders doen om elkaar te helpen. Zo krikken ze elkaars moraal op: “goh, wat zie je er goed uit, je staat volgens mij scherp.” Delen ze kennis: “met 25 mm zou ik op 6 bar rijden, maximaal!”. En houden ze teambesprekingen. Alleen dit keer dus niet……
Aan de start 47 renners waaronder eigenlijk alle gekende Amstelmasters behalve Auke (in Limburg).De KNWU had een heel bijzonder startprocedure waarbij renner voor renner zich vanaf de opstelling naar de start moest begeven en na het startschot ontstond er volgens mij een niet officiële eerste neutrale ronde van 30km/uur die nog ronden lang had voortgeduurd als Winthagen niet vol ongeduld de kop had overgenomen.
In de 10 ronden erna was het vooral veel kijken en weinig rijden (de Voorjaarscompetie gaat bijna 4km/uur harder!). Met nog 50 kilometer te gaan had Caspar er genoeg en gaf gas. Hij kreeg Remco Straver mee, uit Woerden die ook goed bleek te kunnen doorrijden. In het peloton werd er nog meer gekeken en nog minder gereden, ook al omdat die jongens uit Woerden blijkbaar wel een teambespreking hadden gevoerd. De twee mannen bleven echter in beeld.
Niet gezellig, wel efficiënt
Toen een stevige demarrage van een man zonder clubkleding (Frido Frencken). Hamish (de beresterke veldrijder) en ik gingen er achter aan. Na driekwart ronde zaten we erbij en hadden we 200 meter op het peloton. Soms heb je dat, magie, dat de som meer is dan de opgetelde delen en dat woorden niet meeer nodig zijn, de geoliede machine. In de 5 kwartier tot de finish zijn er niet meer dan 4 woorden gewisseld. Het eerste kwam van Casper: “DOORRIJDEN!!! en 10 minuten later zei Frido: “Afgeven na de bocht” (daar ben ik het overigens helemaal niet mee eens maar daar hadden we het dus niet over). Niet echt gezellig dus maar wel efficiënt.
Heel efficiënt, behalve de bochten dan. Hamish moest steevast 6 meter dichtrijden op die achterste bocht (geen VJC gereden…) en ik zag Casper, die wel kan sturen, regelmatig bij het uitkomen van de bocht tot voorbij de trapas komen van zijn voorganger.
Het had natuurlijk mis kunnen gaan bij op ophalen van premies. 5 sprints met 5 prijzen en 5 man op kop. Tja, maar alleen Hamish leek zich daar iets van aan te trekken. Hij rekte na de bel zijn kopbeurt zo lang dat hij steevast als eerste of tweede over de streep kwam.
Linkeballen
Met nog 5 ronden te gaan werd het peloton uit koers genomen en mocht het linkeballen beginnen. twee ronden voor het eind vertrok Casper maar hij werd opgehaald door Frido. In de laatste ronde dacht ik 100 meter voor de scherpe bocht vol weg te demareren dan pak ik sowieso 20 meter was de gedachte want ik kan natuurlijk wel die bocht door. Maar dat mislukte, door mijn benen zag ik een wiel, hield de benen stil en zeer merkwaardig een keiharde demarrage van Remco Straver over mijn toch nog hoge tempo heen. Ik probeerde zijn wiel te pakken maar moest hem minstens 10-20 meter laten. En hé (?), hij ging vol de laatste bocht door. Bleek die wel te kunnen sturen!
Achter ons bleek bij het reageren op deze demarrage, Frido een rare slinger te maken waardoor Casper hard is gevallen. Veel schaafwonden, een verdwenen stuurdop (verder niks aan de fiets) en gescheurde kleding en als uiterst schrale troost een 5e plaats. Woensdag beloofde hij vol te gaan voor het DK tijdrijden. Frido 4e, Ik 3e, mijn eerste podium ooit in een KNWU criterium, want Hamish kon ondanks die bochten nog hard genoeg sprinten voor de 2e plek. Remco winnaar. Mooie koers!”
Brommer op kop
Bij de Nieuwelingen scheen de winnaar een brommer te hebben gehad als ontbijt. een verslagje is nog beloofd. Wel alvast beelden. Zie foto’s van Hans Leijnse
