In Amersfoort heeft Tyker Eyk voor de derde keer op rij de Nederlandse titel behaald. Was het vorig jaar volledig in de lijn van de verwachting, vandaag zagen we toch enkele gespannen gezichten. Dit jaar wordt niet alles gewonnen door Tyler en hoe zou het gaan op dit zware parkoers in de wijk van Klein Zwitserland?
De jongens categorie 3 (10 jaar) moesten een parkoers van 1,1 kilometer 11 keer afleggen, waarbij iedere ronde hoogte moest worden overwonnen. In de laatste ronde werd de klim zelfs verlengd en was er een echte aankomst bergop.
De eerste twee rondes keek Tyler de kat uit de boom, om vervolgens op kop te gaan sleuren en deze positie niet meer af te geven. Al snel reed hij alleen en zo kwam hij solo boven. Grote Klasse!!
Maar achter Tyler vonden ook heel mooie dingen plaats. Michiel Mouris, bekend om zijn voorzichtige start, startte voorzichtig. Maar na drie ronde ging de knop om en wist hij zich van plek 35 iedere ronde weer verder naar voren te rijden. Hij deed het, volgens de toeschouwers, onmogelijke door met nog twee ronden te gaan, mee te strijden om plek twee. En hoe, in de laatste klim ging hij staan en schudde de andere drie mannen uit zijn groep van zich af. Michiel Mouris werd tweede. Nog nooit eerder vertoond; twee Amstelrenners op de hoogste trede in een Nationaal Kampioenschap.
Vroeg in de ochtend beten de jongens uit categorie 5 (12 jarigen) het spits af. Deze categorie had een parkoers van ruim 2 km met iedere ronde een klim van zo’n 800 meter. Geen kattenpis! De Nederlands Kampioen van vorig jaar opende al snel de aanval en reed solo naar de overwinning. Onze renners streden hierachter heel goed mee. Julian en Jesse zaten in eerste instantie in het tweede pelotonnetje achter de koploper, maar wisten de aansluiting te vinden bij de eerste groep. Hierin ook Viego, die half koers de benen nam en twee ronde voor de groep uitreed. Het vlakke stuk beneden met de wind tegen deed hem de das om en hij werd teruggepakt. In de eindsprint bergop reed Viego naar plek 8, Julian naar de 14de plek en Jesse naar de 20ste.
Nickey Huenders reed daarna dezelfde afstand maar had moeite met de toch zware klim. Na ingehaald te zijn door het peloton, mocht ze de wedstrijd drie ronden voor het eind staken.
Flore van der Grinten was daarna aan de beurt en reed de langste afstand van de dag, 25 kilometer. Flore reed heel attent, bleef goed in de eerste groep en finishte als 11de. Een heel knappe prestatie.
Er kan teruggekeken worden op een mooi Nederlands Kampioenschap. Een heel mooi parkoers, heerlijk weer en Amsteltoppers die zich van hun beste kant lieten zien! De supporters hebben genoten.
gefeliciteerd michiel.