Een Juniorenploeg van De Amstel/WPGA reed afgelopen weekend de Ronde des Vallées in Bretagne. Een beklijvend verslag vanuit het volle Franse wielerleven.
Een etappekoers middenin de zomervakantie voor de WPGA junioren is allereerst een grote verzamelklus. Van diverse vakantieadressen worden de vijf deelnemers ‘ingevlogen’ om er vervolgens in de koers keihard in te vliegen. Dat levert op de slotdag in de derde etappe nog een waar spektakelstuk op, dat met iets meer geluk een ereplaats in de etappe en in het eindklassement had kunnen brengen.
Donderdag 10 augustus 2017
De eerste groep die zich meldt in Bretagne – twee dagen voor de start al – is de familie Broex, ploegleiders Auke en Judith en de alom gevreesde tweeling Victor en Menno. Nadat ze eerder in de week nog Alpe d’Huez hebben onveilig gemaakt, hebben ze onderweg WTC De Amstel-ploeggenoot Ruben van der Pijl van zijn vakantieadres opgepikt. Zonder diens fiets vanwege een gebroken voorvork. Het zou het beginsein vormen van veel technische malheur, dat altijd weer kundig wordt opgelost door het onvermoeibare ploegleidersduo.
Vrijdag 11 augustus 2017
Intussen vertrekken in het holst van de nacht, of de vroege vrijdagochtend vanuit Amsterdam in de WPGA-ploegleidersauto Amstelrenner Niall Tilli met zijn ouders plus de enige DTS-er in de opstelling, Quinten Veling. Als renners iets niet leuk vinden, is het om lang in de auto te zitten. Dan voelen ze zich gekooide dieren. Maar de niet te stillen honger van coureurs blijft altijd overeind, in elk opzicht. Ze eten stug door. En bij aankomst willen ze zo snel mogelijk herenigd worden met hun carbonmonsters. De kamers in het vakantieactiviteitenkamp zijn nog niet ingeruimd, of Niall en Quentin rijden al een tochtje naar de rennerseetzaal zo’n vijftien kilometer verderop in Hémonstoir.
Het WPGA-team in Bretagne is in de termen van de legendarische sportcommentator Theo Reitsma een ‘goed stel.’ Helaas bestaan er geen videobeelden van het kaartspel op deze avond voor de eerste etappe. De strijdlust en tactisch inzicht, voorname ingrediënten ook in de koers, worden direct zichtbaar. Ruben laat zijn ‘omgekeerde ik’ zien: tijdens het kaartspel past hij altijd, in de koers nooit. Héél apart. Quinten ontpopt zich als een fenomenaal schudder van de kaarten. Die kan altijd nog in een goktent terecht.
Zaterdag 12 augustus 2017
De ochtend
De dag van de waarheid. Vandaag gaat het beginnen. Er is sprake van een gezonde wedstrijdspanning, behalve bij Menno, die volgens zijn moeder nooit een krimp geeft. Behalve dan die ene keer, dat hij thuis voor Netflix erachter kwam dat hij een kwartiertje later een belangrijk schooltentamen had. Hij schijnt nog nooit zo’n snelle tijdrit te hebben gereden als toen naar school. Maar goed, die telt hier niet.
Eerst gaat Auke met ondergetekende de rugnummers ophalen bij de permanence in een schooltje in Hémonstoir. De wedstrijdleiding neemt ook de koers en de spelregels met alle ploegleiders door. Ook volgt de loting van de volgorde der ploegleidersauto’s in de koers. Daar hadden ze beter Quinten voor kunnen vragen. Die schudt de kaarten beter. Het is niets anders dan de omgekeerde volgorde van de presentielijst. Wij krijgen nummer 19 van de 32 ploegen. Dan kun je feitelijk niks meer betekenen in de wedstrijd. Auke heeft het nut van de autokolonne in de wedstrijd al diverse malen aangekaart. Waarom kan dat niet zoals bij een klassieker in Nederland met vijf neutrale wagens geschieden. Veel veiliger én efficiënter.
De middag: koers
Na de lunch (pannenkoeken met banaan) in het basiskamp gaan de renners naar de startplaats voor de eerste etappe in Saint Barnabé. De koers is vandaag net iets langer dan 100 kilometer en voert over een paar gemene bulten in het schitterende
Bretoense landschap. En dat met 180 uiterst gemotiveerde renners uit heel Europa. De Cotes d’Armor moet de mannen gaan slopen. Het is eerder het weer, regen en hagel, dat daar voor zorgt. Vier van de vijf WPGA-ers – Victor (51e), Niall (55e), Ruben (68e) en Quinten (73e) eindigen in het peloton, op 46 seconden van winnaar, landgenoot Danny van der Tuuk. Menno finisht op 4:37 als 118e. Onze Engelse buren (Team Zappi) in onze slaapplaats doen het goed met twee renners bij de eerste vier. Voor de rest valt vooral de breedte van de Nederlandse inbreng op. Bas van Belle van Swift uit Leiden neemt deel als gastrijder van Willebrord Wil Vooruit en wordt derde.
Terug in het basiskamp worden de tijdritfietsen voor de volgende dag klaargemaakt, de shirts en koersbroeken worden gewassen en opgehangen in de speciale droogkamer en ook de koersschoenen worden gedroogd. Daarna wordt er weer gegeten in Hémonstoir in de plaatselijke eetzaal. Bij thuiskomst buigen Auke en Judith zich als een legerstaf over het plan voor de volgende dag.
Er wordt in de tijdrit op de zondagochtend gestart in zes blokken van dertig renners per stuk. Hoe dat wordt aangepakt, is een militaire operatie op zich. Sommige renners krijgen van het ploegleidersduo te horen zich per fiets naar de startplaats te begeven. Anderen mogen weer gewoon mee in de auto. Verder wordt ook alles ingepakt, want op de laatste avond moet het hele team verhuizen naar een andere locatie. Het vakantiecentrum verwacht weer een grote groep schoolkinderen en wij moeten maar ‘ophoepelen’. Ook daar gaan de ploegleiders oplossingsgericht mee om. Gekaart wordt er niet meer op de zaterdag.
Zondag 13 augustus 2017
De ochtendetappe
Het ontbijt staat gepland voor dag en dauw. Je merkt dat het in Frankrijk een uur later licht wordt dan in Nederland. Om zes uur aan de ontbijtdis is het nog aardedonker buiten. Daarna wordt alles in de auto’s geladen. Menno is, gezien zijn positie in de algemene rangschikking, als eerste aan de beurt. Om 8 uur 22 moet hij al van start gaan. Om zeven uur is hij al op weg naar de start in Saint Cadarec. We slaan ons kampement op een graslandje net iets buiten het dorp op schootsafstand van de start. Daar treft het noodlot Menno. Vlak voor de start knapt een van de versnellingskabels van zijn tijdritfiets. Auke, een razendsnelle beslisser, pakt direct een reservefiets van het dak van de auto. Daar moet de arme Menno het maar mee doen. Vanzelfsprekend kan hij zo geen toptijd meer rijden over het heuvelachtige parcours. Hij wordt tot zijn grote spijt 160e op 3:06:56 van de Franse winnaar Alexis Renard, die in een onwaarschijnlijk snelle tijd van 15:57:86 het 11,3 kilometer lange parcours afraffelt.
Ruben ontpopt zich tot de beste WPGA-tijdrijder: 29e op 0,50, op de voet gevolgd door Quinten op de 30e plek op 0,3 sec. Dan komen Victor op 1:16 (67e) en Niall, die – heel genereus – Quintens tijdritfiets mocht lenen, op 1:21:64 (77e). In het algemeen klassement staan Ruben en Quinten op bijna anderhalve minuut (1:27) van de nieuwe leider Léo Judas uit de Vendée op respectievelijk de 26e en 27e plek, terwijl Victor (58e) en Niall (68e) net niet de twee minuten achterstand aantikken. Menno volgt op iets meer dan zeven en een halve minuut op plek 130. In het jongerenklassement staat Ruben 9e. Hoewel tweedejaars, staat Quentin daar op nummer 10. Hij kan er wel om lachen. Het zal later niet de enige fout van de jury blijken te zijn.
De middagetappe
Voor de rit in lijn in de middag moeten na de lunch in de feestzaal de nodige reparaties worden uitgevoerd aan de wegfietsen. Auke voert een ongeëvenaard snelle wisseltruc uit met het achterwiel van zijn eigen racefiets ten gunste van zoon Victor, die een tikje voelt in zijn eigen wiel. Quinten kan niet meer naar zijn buitenblad schakelen. Hij vraagt en krijgt hulp 
van de mekaniekers van de bevriende Zappi’s. Het probleem is nu andersom geworden, maar dat heeft wel zijn voorkeur. Nu moet hij de derailleur met de hand duwen als hij van zijn buiten- naar zijn binnenblad wil gaan. Julia, moeder van Niall, en voor het eerst mee naar zo’n grote koers, kijkt haar ogen uit en verbaast zich om het gemak waarmee voortdurend allerlei tegenslag het hoofd wordt geboden. Niemand laat zich van de wijs brengen.
Als om halfdrie in het hartje van Hémonstoir het startsein wordt gegeven, is de temperatuur naar 24 graden Celsius gestegen. De koers vindt plaats op een van de weinige echte zomerdagen van 2017. De beruchte Muur van Bretagne, bekend uit de Tour de France, moet ook worden beklommen. Verwacht wordt dat het een enorme schifting gaat veroorzaken in het klassement. Dat blijkt in praktijk wat mee te vallen, of tegen te vallen. Ligt er maar aan hoe je het bekijkt. De regen van de dag ervoor zou zeker voor meer verschillen hebben gezorgd. Een van de WPGA-renners heeft snode plannen. Dat is onze eigen ‘Flecha’, Ruben van der Pijl, die met de latere etappewinnaar, de Luxemburger Misch Leyder, in de tegenaanval gaat op twee vroege vluchters. Hij geraakt tot op 15 meter van de twee leiders, maar moet helaas lossen in de afdaling. Hij kan door een vroege aanrijding van een renner tegen de derailleur van de van Judith geleende fiets niet al zijn versnellingen gebruiken. Op zijn eigen fiets had hij wellicht om de zege kunnen strijden, ook in het eindklassement. Nu valt hij helaas terug in het peloton, met daarin alle WPGA-ers minus Menno, die in een groep uitrijdt, maar ten onrechte DNF (abandon) achter zijn naam krijgt. Victor wordt 14e, Quinten 37e, Niall 45e en de uitgeputte Ruben 49e. Hij wordt onze beste man in het klassement op de 25e plaats op 1:43, evenveel als Quinten, die een plekje lager eindigt (26e). Victor wordt 45e in de totaalstand en Niall 52e. Menno krijgt door de juryfout geen klassering. Alle renners uit zijn groepje in de etappe wel.
De avondetappe
Na de huldiging van geletruidrager Minne Verboom van De Volharding/Wilton gaan we allemaal naar ons nieuwe onderkomen. Dat blijkt te zitten in een medisch centrum in het naburige Loudéac. Gedoucht gaan de heren in het WPGA-uitgaanstenue uiteten. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk te zijn. We gaan van hot naar her, maar alles is dicht of vol. Uiteindelijk belanden we in een gemankeerde saloon, waar de jongens kunnen terugkijken op een topweekend met een uiteindelijke dertiende positie in het ploegenklassement. De volgende dag weer terug naar Nederland. Het daaropvolgende weekend alweer koers, dan in de Limburgse heuvels. Ze zijn er klaar voor. De tegenstanders zijn gewaarschuwd.
Door Robbert Tilli
Voor alle uitslagen zie:
http://www.directvelo.com/actualite/60411/ronde-des-vallees-et-1-classement
http://www.directvelo.com/actualite/60433/ronde-des-vallees-et-2-classements
http://www.directvelo.com/actualite/60434/ronde-des-vallees-et-3-classements
En een film is hier te zien:
