De veldrijders krijgen wekelijks volop aandacht met hun (vruchteloos) geploeter, maar hoe staat De Amstel er op dit moment voor in de andere disciplines? Daar lees je nou nooit wat over! Of toch wel? Lees onderstaand verslag van Robbert Tilli en je bent weer helemaal bij.
Amstelrijders, junioren Enzo Leijnse en Niall Tilli hebben respectievelijk goud en brons gewonnen op het NK-ploegenachtervolging bij de mannen in Apeldoorn op 19 november. Het winnende kwartet van Leijnse ging ook nog eens geheel gekleed in ons mooie clubtenue, om zo de eendracht nog eens extra te onderstrepen. Een derde mannelijke deelnemer vanuit WTC De Amstel Sven Raats viel buiten de prijzen. Dat gold helaas ook voor clubgenote Maud Rijnbeek, die met een vierde plek tevreden moest zijn.
Concurrenten maken team sterk
Het was mooi om te zien hoe Enzo Leijnse en Casper van Uden, doorgaans zijn vaste concurrent in de grote klassiekers, elkaar elke keer weer weten te vinden in teamverband. Uitkomend in één ploeg met verder Ruben Buitendijk en Lennart Reijtenbach – als vriendje van onze eigen tijdritkampioene Maud Rijnbeek toch ook een beetje van ons – versterken de twee elkaar alleen maar. Om in de finale te komen moesten ze wel eerst afrekenen met de sterke concurrentie van de te kloppen ploeg van De Volharding.
Drie teams van RTC Amsterdam bij laatste vier
Voor er überhaupt een finale of kleine finale mocht worden verreden, moest er eerst een kwalificatieronde worden doorstaan. Het team van Niall – vooraf getipt voor de derde plek – moest de eerste tijd op de 4km neerzetten. Dat ging moeizaam dankzij een slechte start, waarbij Paralympisch kampioen Daniel Abraham Gebru per ongeluk eventjes werd ‘achtergelaten’. De twee Luuks in het team (Van Gestel en Janssen) en Niall moesten hem slimmer op gang trekken, mocht het tot een vervolg komen. Dat kwam uiteindelijk toch nog goed, want de matige tijd van 4:35 bleek achteraf nog ruim voldoende te zijn om de kleine finale om de derde en vierde plaats te mogen rijden tegen het derde team van RTC Amsterdam in koers. Dat was het kwartet rondom de goede vrienden van het Velodroom in Sloten: Sten Verzijl, Serginho Wilshaus, Roy Duijvestijn en Wouter Zwaan. Er werd geen fout meer gemaakt door Niall, Luuk, Luuk en Daniel en de bronzen medaille werd met overmacht binnengesleept.
Gouden race
Dan de race om het goud. Zelf waren ze aan het begin van de wedstrijddag niet gerust op de goede afloop, en hun ouders ook allerminst, maar ondergetekende wel. Het team van Enzo oogde als kampioenen. Ze hadden niks te verliezen in de eindstrijd met De Volharding, dat een team op de been kan brengen dat vrijwel uitsluitend traint op dit zware onderdeel op de baan. Die jongens van coach Peter Markus zagen wat bleekjes onder de enorme spanning, terwijl het voor de gelegenheid in Amstel-snelpakken rijdende (mooie geste van Judith Broex trouwens!) team van Enzo juist zelfverzekerd oogde.
Kampioenen zien er ook uit als kampioenen, dat is een ijzeren wet. Dat zat wel goed. Maar dan moet je het wel nog even gaan doen natuurlijk. In de kwalificaties waren ze binnen één seconde van elkaar geëindigd, met een lichte voorsprong voor Enzo’s team. Het werd een thriller van een race. De kansen keerden voortdurend, maar uiteindelijk waren het Enzo, Casper, Lennart en Ruben die wonnen. Dat werd een mooie huldiging met vier nationale truien over de Amsteltenues heen op het podium. Aan de rechterkant stond Niall met zijn team te genieten van hun bronzen plak. Wat kan het wielerleven soms toch mooi zijn. WTC Amstel nu ook op de wielerbaan een topclub, toch een mooi succes.
Foto’s: klik.
Spannende finale!
De Redactie heeft ook nog weten te vernemen dat nog meer “wielrijders” van De Amstel aanwezig waren. In het Teamsprinttoernooi reden Patrick Bos en Tijmen van Loon mee. Tijmen werd 5e met zijn ploeg.
Zie comment bij nieuwsbrieven