Op oudjaarsdag vond bij de WV Amsterdam de finale plaats van de Amsterdamse Crosscompetitie 2017; 12 zondagen lang vertier in (dit jaar) heel veel modder. Met zeges in vier van de zes eindklassementen deed De Amstel het dit jaar zeer goed in de viezigheid.
Het parcours voor de finale was iets versimpeld ten opzichte van eerdere bezoeken aan Sportpark Sloten van dit seizoen, want waarom zou je ingewikkelde uitdagende bochten in het parcours leggen als het door de omstandigheden op veel punten al een hele klus is op het rechte eind op de fiets te blijven? Lastig was het dus; en zwaar. De (aanhoudende) regen maakte het parcours spekglad en op sommige punten onneembaar op de fiets; zeker als je niet over het allerzwaarste profiel beschikte. Conditie en technische vaardigheden werden op de laatste dag van het jaar nog maar eens op de proef gesteld.
Jeugd
Bij de Jongste Jeugd leverden Fabio Valerio en Max Baars een sterk staaltje. Ze werden in de finale respectievelijk 8 en 11 en dat was exact de positie die ze ook in het eindklassement innamen. Sterk rekenwerk!
Bij de Oudste Jeugd is de overmacht van De Amstel opvallend. Wederom was er in de finale sprake van een ‘clean sweep’, eigenlijk van een ‘clean sweep XL’, want de eerste vier plaatsen waren voor De Amstel: winst voor Jelle Boonstra met in zijn spoor Mees van Duren, Julian Vergouw en Viego Tijssen. Misschien was zelfs een XXL mogelijk geweest als Michiel Mouris geen pech had gekregen. Jesse de Vries reed op de 9e plek ook nog in de top 10.
Ook in het eindklassement waren plek 1 en 2 voor Jelle en Mees. Julian en Viego werden in de eindstand 4 en 5.
Masters 40+
Ook bij de Alleroudste Jeugd is sprake van een zeer sterke Amstel-inbreng. Weliswaar geen ‘clean sweeps’, maar minstens de helft van de top 10 in de daguitslag bestaat over het algemeen uit Amstelrenners. Waar ze in wegkoersen elkaar nogal eens in de wielen rijden – en een ander er lachend met de buit vandoor gaat – drijven ze in het veld elkaar tot maximale prestaties: alles draait om het voorblijven van clubgenoten.
Hoewel Ron Vroom (HRC Excelsior) ook in de finale superieur was, ging het eindklassement net als twee jaar geleden naar Patrick Molenaars. Verder in de top 10 van het klassement: Jeroen van Hoeijen (4), Pierre Deen (6), Dick Visser (7) en Caspar Hermans (9).
Erik van Ravenswaaij stond erbij en keek er naar:
.
40- en Nieuwelingen en Dames
Na de 40+ was het parcours al aardig omgespit, maar toen de hemelsluizen open gingen was het uiteraard helemaal feest voor de moddermannen. Dylan Groenewegen was er weer en zijn vorm is er in Spanje zichtbaar op vooruit gegaan. Met liefst 5 minuten voorsprong op clubgenoten Koos Jeroen Kers (2e) en net daarachter Owen Geleijn was Dylan meer dan overtuigend de winnaar; hoe meer modder hoe beter, kennelijk. Daarachter was het een strijd van mens tegen modder. Soms won de mens (de top 3) en soms de modder (contra de Boerkampjes).
Bij de Nieuwelingen trof Tristan Geleijn een voor hem als klassementsleider minder geschikt parcours en werd hij slechts 8e. Dat leek ook zo te zijn voor Rosan Koper: zij werd slechts 15e. Maar goed, voor het eindklassement maakt het niet veel uit: de Amstelrenners bij de 40- waren te vaak afwezig om in het klassement mee te doen. Niek Voogt werd 4e (één zege), Dylan Groenewegen (twee maal winst), KJK (één zege) en Victor Broex (één keer winst) deden wel altijd mee voor de dagprijzen.
In de Damesklasse was Rosan Koper oppermachtig: liefst zes keer was ze de eerst aankomende dame. Tristan Geleijn won zelfs 7 keer.
Volgende week kunnen alle Amstelrenners nog één keer de degens kruisen met elkaar…op Sloten; het Clubkampioenschap.
