Nieuwelingen klassieker Lek en IJssel.

Michael Groeneveld, Arend Hogenhout en Casper van Bodegraven reden zaterdag 10 april een klassieker. Een verslag van Jack Groeneveld: 

Een wedstrijd om het bed vroeg te verlaten en te verruilen voor de achterbank van de auto (slaapt ook prima). Iedereen was om 7.00 aanwezig, zodat we redelijk dichtbij een parkeerplaats konden vinden. Door tijdig bij de materiaalcontrole te zijn stonden onze 3 jongen honden (net als vorige week in NW Overijsel) op de eerste startrij, direct achter de jurywagen. Bijna een must in de Nieuwelingen klassiekers, informatie vanuit juryleden is hier zeer behulpzaam, weten wanneer de controle begint etc. Gelukkig ken ik ze allemaal. 

Er was een verlengde neutralisatie van ongeveer 4 km. vanwege diverse opengebroken wegen. Je kon dus wachten op de problemen veroorzaakt door de brutalen in het peloton die zich van alles denken te kunnen permitteren. Tommy Oude Elferink was aanleiding tot de eerste valpartij voorin het peloton doordat de weg plotseling smaller werd en niet iedereen er meer op paste. Resultaat was een aantal renners op de grond, Michael naar achteren, omdat hij net naast de valpartij zat, echter binnen de kortste keren was hij weer op de eerste rij teruggekeerd. De jury besloot te wachten op degenen die gevallen waren, waardoor het dringen en trekken nog meer toenam. Na 4 km ging de zaak los en werd er direct rond de 45-50km gereden. Alle Amstelrenners bij de eersten en Michael en Arend helemaal vooraan, totdat er na ongeveer 10 km een auto op het parcours aanwezig was, waar de eersten van het peloton net omheen konden rijden (ongeveer 8 man) en de rest in een vreselijke valpartij terecht kwam,

Michael leek hier een van de ergste slachtoffers te zijn geworden, hij reed vooraan direct achter degenen die vol op de wagen reden en er stapelden zich zo’n 35 renners bovenop de gevallenen, waaronder ook Arend. Via het jurykanaal werd gemeld dat rugnummer 105 (Michael) naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd.  Michael zat volledig met zijn gezicht onder het bloed, scheur onder zijn lip, wonden op zijn kin, lippen die eruit zagen als na een overdosis botox, tand gebroken, 2 tanden los, inwendig in zijn mond een puinhoop. Je begrijpt dat je hart in je schoenen zinkt als je als vader deze informatie direct ontvangt omdat je in Jury 2 zit, de wagen voor het peloton. Via de wagen hebben we gebeld met de wedstrijdleiding en het bleek dat Michael weigerde naar het ziekenhuis te gaan met de opmerking, “dat doet mijn vader wel “, hij is toen zelf in de bezemwagen gestapt na ter plaatse verzorgd te zijn.

De wedstrijd is toen geneutraliseerd, omdat de hele weg geblokkeerd was en alle ziekenwagens nodig waren om renners af te voeren met armbreuk, polsbreuk, sleutelbeen, ook diverse frames in tweeen. Na 10 minuten op de dijk te hebben stilgestaan is de wedstrijd hervat met uiteraard veel renners minder. Op zich een vrij matte vertoning, er was geen wind, uitlooppogingen haalden 10 seconden en een groepje eerstejaars met 3 man haalde 50 seconden voorsprong. Alles kwam echter weer bijeen en we verwachten een massasprint, maar in de laatste kleine omloop ontsnapten echter 2 renners die aan de meet een paar seconden voorsprong overhielden, met eindwinnaar Ricardo van Dongen. Casper eindigde in het peloton en heeft de 83 km. uitgereden. Resumerend kun je stellen dat dit een zeer gevaarlijke klassieker is met enorm veel auto’s op het parcours, die wel keurig aan de kant werden stopgezet, maar er is echter vaak geen ruimte op de dijk zodat de auto’s op de weg stonden met alle problemen die dit heeft opgeleverd. Tijdens de wedstrijd moest de route nog worden aangepast, omdat er een stoet antieke wagens over de IJsseldijk reed die niet kon worden gepasseerd. Politie en verkeersleiders die werden aangestuurd door een politiecommandowagen en zeer groot in aantal waren, hebben hun uiterste best gedaan om alles aan te geven en af te zetten, hen valt dan ook niets kwalijk te nemen en uitsluitend een groot compliment te geven voor hun werk. Dit geld uiteraard ook voor de organisatie en jury die er alles aan gedaan hebben om de wedstrijd zo veilig mogelijk te maken. Deze valpartij is niets nieuws en kan deels worden teruggevoerd op onervarenheid van de Nieuwelingen zelf, die niet aangeven dat er zich obstakels op de weg bevinden. Hier ligt zeker een taak voor de trainers, die er contine op moeten  wijzen dat renners aan moeten geven of er paaltjes staan, tegenliggers aankomen etc. Dat zou moeten helpen. 

In ieder geval voor Arend en Casper een rijke nieuwe ervaring met alles erop en eraan, voor Michael een wat minder mooie herinnering. Ik kan jullie melden dat wij zaterdag direct naar het ziekenhuis zijn gegaan. Ik heb Michael daar afgezet omdat Michael mij zei om zijn fiets te laten maken, hetgeen ik toen maar heb gedaan. In het ziekenhuis is alles gecontroleerd, buiten een gebroken tand geen andere breuken (in de helm 3  scheuren!!), kin is gelijmd en Michael heeft de volgende dag weer gereden in Oud-Gastel. 

We hopen dat het komende zaterdag in Kleine Hein beter mag gaan.