Na een vroeg ontbijt, net na zessen, was het tas inpakken fietsen opladen en op weg naar Emmen voor een omloop van 70 km. Helaas was van de drie ingeschreven Amstelleden er slechts één die het vroege opstaan en de lange reis met vertrouwen tegemoed zag. Michael Breedt had nog te veel last van een vervelende blesure, namelijk een te lang verblijf in het buitenland en Richard Louman was niet zeker van een podiumplek en gaf de voorkeur aan een stevige training i.p.v. een stevige autorit. De overgebleven renner bleek de Marcel Witte te zijn en die is nog altijd in de ontkenningsfase.
Start en aankomst op de zonnige maar koude (temperatuurmeter gaf onderweg 1,5 graden aan) wielerbaan in Assen. Vanaf de start was het dringen geblazen, want de weg ging van vierbaans naar smalle landwegen met veel klinkerstukken. Na de eerste zijwindstroken vielen de eerste er al af en na een lang klinkerstuk dacht ik dat de kopgroep gevormd was. Helaas bleek dat niet zo te zijn en sloot een groot deel weer aan. Omdat bepaalde stukken twee keer gereden werden en anderen juist weer niet, was er na 40 km paniek. Voorrijauto en motoren gingen rechts, maar het publiek gaf aan dat we linksaf moesten. Dat was te veel informatie, dus iedereen in de remmen en voet aan de grond. Nadeel was dat iedereen zijn positie weer moest zien te vinden en dat lukte maar slecht. Na de tweede passage over het klinkerstuk zat uw verslaggever dan ook te ver van achteren, waardoor er behoorlijk met krachten gesmeten moest worden om de aansluiting niet te verliezen. Aan het einde van het stuk bleken 13 man vooruit te zijn. Ondanks een wilde achtervolging waarbij de groep weer in stukken brak en uw verslaggever wederom de slag leek te missen bleven deze vooruit. Uw verslagever heeft de kloof nog kunnen dichten maar het werd een strijd om de 14e plek. Drie kilometer voor de aankomst sprongen er nog 3 man weg, maar deze kregen niet veel voorsprong. Door het verkenningswerk bij het inrijden had uw verslaggever bedacht dat het net na het rode vot moest gebeuren wilde er een goede klassering in zitten, en zo gebeurde het ook. Aan de voet van een kunstmatige klim besloot de enige Amstelrenner het te proberen. Gelukkig was er vorige week getraind in heuvelachtig gebied (voor de kenners: de GP AB) en het ging dan ook voorspoedig. De drie man vooruit waren al snel ingehaald maar de kopgroep was een brug te ver. Helaas was een renner mee gesprongen en kon deze gemakkelijk de 14e plek opeisen. Al met al een mooi rondje en een verdiende 15e plek.
Iets later dan de Amateurs mochten de Junior- en Nieuweling-meiden vertrekken. Er stonden er 140 aan het vertrek en dat is best veel. Kort na het vertrek de eerste valpartij. Gelukkig lag er niemand van ons bij, maar het peleton brak wel in 5 stukken. Nike Beckeringh zat in het eerste gedeelte, Riejanne Markus en gastrijdster Nynke Lof konden na een achtervolging weer aansluiten bij de eerste groep. Deze bleef tot de finish bij elkaar. Jammer genoeg kreeg Nike nog met pech te maken; ze reed 2 kilometer voor de streep lek, net toen ze voor in de groep reed. Nike werd 35e, Riejanne 20e en Nynke 23e.
