De Amstel laat zich weer zien in Denemarken

Inmiddels zit de Tour de Himmelfart 2018 er weer ruimschoots op. Opnieuw is de Amstel-delegatie met prachtige prestaties en herinneringen thuisgekomen. Enzo Leijnse zorgde voor een daverende zege bij de U19 en Maud Rijnbeek won de U17-meisjes, en er was een ploegenklassement en meer. Een verslag met foto’s

De Tour de Himmelfart met zijn vijf afwisselende etappes is voor elke renner een must om een keer mee te maken: koers op het scherpst van de snede in een mooie omgeving. Zowel aan de voorkant als aan de achterkant heeft iedereen het beste weer uit zichzelf gehaald. En was het weer feest in de school.

Deze keer bestond de Amstel-équipe uit 20 renners (twee gastrenners incluis) en de nodige begeleiding. Er werd in drie dagen vijf keer gekoerst en niemand die met schade terugkwam. Een enkele lekke band, dat wel, geen wanklank en  onder opnieuw prachtig zomerse omstandigheden. Het is eigenlijk steeds mooi weer in mei op Jutland.

Het voert te ver om alles te vertellen alle renners en rensters.  We beperken ons even tot de meest opvallende zaken: Michiel Mouris en Tyler Eyk die zich in de U13 als eerste jaars in de top van het klassement reden. MM werd zelfs tweede en won de tijdrit. Tyler werd 4e. laatste dag in de U11 toch nog het geel verspeelde, maar wel twee etappes won, net als Tyler Eyk.

Maud Rijnbeek was die opnieuw de U17 meisjes won met een zege in het criterium en de tijdrit, en ook nog de rode bergtrui naar huis mocht nemen. In haar kielzog, nou ja in elk geval in het peloton reed Flore van de Grinten mooi mee.
Bij de jongens U14 was er de kracht van het collectief Viego Tijssen – Jesse (spreek uit JessIE) de Vries – Julian Vergouw. Ze misten collectief de eerste dag de slag, maar waren daarna steeds prominent voorin aanwezig en wonnen met afstand het ploegenklassement.
De jongens U15 Jelle Boonstra en Mees van Duren hielden elkaar goed in de gaten, maar eindigden beiden voorin het grote startveld.
Bij de Nieuwelingen U17 leek met name Tijmen van der Pijl goed te eindigen, maar een lekke band in de Kongeetappe (Kings Stage) leidde tot tijdsverlies. Een aantal andere Nieuwelingen reed in de laatste etappe een rondje te weinig en daardoor een DNF; maar wel hard gewerkt en gestreden voor wat ze waard zijn! Klasse.

Enzo Leijnse rijdt door alle combines heen

Tsja en dan de grande finale van de TdH 2018: de U19. Enzo stond na een goed eerste rit (mee in de kopgroep van 10) en een sterke tijdrit (3e) op schootsafstand van het geel met slechts 18 seconden achterstand op de gele trui (Hindsgaul – onthoud die naam). In de middagetappe op vrijdag schoof Enzo met o.a. Victor mee in een kopgroepje van 8 man dat serieus gas gaf en deed een aanval op het geel. In de kopgroep ook een paar storende renners en het gat werd niet groter dan 16 seconden, maar met boni’s zou dat genoeg zijn. Totdat de ABC ploeg als een ware Sky trein zes man op kop zette en het peloton terug bracht. Gevolg massasprint en alles bleef gelijk. Achteraf bleek dat een groot geluk…
Dan de slotetappe: 9 ronden van 14,6 km met onderweg het nodige klimwerk, waaronder…. De Pederstrup, welbekend! 132 km koersplezier.
En dat plezier was er. In het peloton vier sterke ploegen (ABC met de beste sprinter, Borkop met vijf man bij de beste 11, de altijd aanvallende mannen van Team Mascot, en CK Herning van de gele trui). Die ploegen rijden dan ook als ware profs: laten een groepje wegrijden en roken een paar renners op om het dicht te rijden. Dat herhaalde zich een paar keer en Enzo (en ploeggenoten Victor en Niek) bekeken het allemaal. Gelukkig hadden ze nog niet het geel. Tot met nog drie ronden te gaan toen Enzo op een goed moment meesprong met een groepje van 11 waardoor de gele trui (inmiddels zonder veel ploeggenoten) tot een inspanning gedwongen werd. 15 man op kop met de meeste kanshebbers en een spervuur van de Borkop mannen waarop de gele trui nog kon reageren. Victor wist na een ziedende achtervolging nog net een gat van bijna een minuut dicht te rijden en de aansluiting alsnog te maken en kon net nog zien dat Enzo met iets meer dan een ronde een beslissende aanval kon plaatsen waarop de gele trui het antwoord schuldig moest blijven. Zo kon Enzo ruim een minuut voorsprong pakken (4e in de etappe) en alsnog, en alwéér, de TdH op zijn naam schrijven. Onwaarschijnlijk. Victor steeg nog naar plek 15 en kon nog net een prijsje ophalen; altijd leuk.

Mooie Deense dagen

Zo eindigde de Deense driedaagse weer spectaculair. De Amstel-équipe is inmiddels een geoliede machine die haar intrek neemt in de school in odder en heen zich heen en weer verplaatst tussen de koersen. ’s Avonds even een briefing en bespreking met de ploegleiders Hans, Ben en Auke en ook een relativerend drankje op zijn tijd wordt genuttigd. Voor iedere renner eigenlijk een must om met elkaar een (paar) keer mee te maken.

De uitslagen:
U13 (62 starters): Michiel 2e (1 etappes), Tyler 4e
U14 ( 56 starters): Viego 10e, Julian 13e, Jesse 14e. Ploegenklassement: 1e
U15 (69 starters): Jelle 20e, Mees 25e
U17m (69 starters): Maud 1e (2 etappes en bergtrui), Flore 24e
U16: (88 starters)  Maurits DNF in laatste etappe
U17 (120 starters): Tijmen 40e, Wessel 42e,  Benjamin en Alexander DNF in laatste etappe.
U19 (126 starters): Enzo 1e, Victor 15e, Niek 37e, Joppe 65e , Ploegenkl 6e.

De familie Rijnbeek heeft foto’s gemaakt [klik].

2 gedachten over “De Amstel laat zich weer zien in Denemarken

  1. Mooi verslag! Klopt het dat de link naar de foto’s van de familie Rijnbeek niet werkt?

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑