Hoewel het voor sommigen een rustig werden er toch de nodige succesjes geboekt. Owen Geleijn boekte zijn eerste zege van het seizoen in de Ronde van Fijnaart. Maar er waren meer zeges en goede prestaties.
Zo was Maud Rijnbeek in de Tijdrit van de Tour de Lasalle voor Nieuwelinge-meisjes weer de snelste. Als Nederlands kampioen is ze dat in haar rood-wit-blauwe pakje ook een soort van verplicht, maar je moet het toch maar doen. Daarnaast was onze andere rood-wit-blauwe trui ook weer succesvol: Tyler Eyk was in Heerlen de snelste van de categorie IV koers. De tel van het aantal zeges zijn we daar uiteraard al lang kwijt. Over de eerste zege van Jelle Boonstra in Lisse werd al bericht. Ook Nils Wolffenbuttel mocht het podium op: in het Belgische Kathelijne Waver
was de Elite renner goed voor de tweede plaats. Nils maakte deel uit van een kopgroepje van 3 dat de prijzen mocht verdelen.
Junioren hebben sterke week: winst en sterke Maasvallei
Zoals gezegd won Owen Geleijn de Ronde van Fijnaart, ook weer goed voor de topo: diep in Zuid West Brabant. Owen was met twee medevluchters ontsnapt en wist zijn vluchtgenoten in de sprint te verschalken. Een dag eerder was Owen ook al 4e in Nieuwendijk, waar Niall Tilli 8e werd.
Een week eerder was er een bijzonder sterke teamprestatie in de Omloop van de Maasvallei. Met 11 x de Snijdersberg en 11 x de Maasberg en 125 kilometer algemeen gezien als de zwaarste Juniorenklassieker, én een zeer sterk deelnemersveld. De Amstelmannen hadden de afgelopen tijd wel een paar ereplaatsen behaald in klassiekers (o.a. Niall Tilli, Menno Broex en Victor Broex stonden op een klassiekerpodium), maar écht een stempel op de koers drukken was nog niet helemaal gelukt, wellicht de Zuiderzeeronde uitgezonderd.
In de Maasvallei lukte dat wel. De opdracht was een paar man bij de eerste tien. Dat kon ook niet anders, want Nieuweling Tijmen van der Pijl verraste vriend en vijand al met een bijzonder knappe 7e plaats bij de Nieuwelingen. Bij de Junioren werden het er zelfs drie bij de eerste 5!
Na 30 kilometers schoven alle zes de renners (Niall, Enzo, Owen, Victor, Niek Voogt en Ruben van der Pijl) al naar voren en even later reed Victor op de kasseien van de Maasberg weg met een zevental om een ronde later gezelschap te krijgen van Enzo en Owen met één andere renner. In de kopgroep twee individuen, twee Amerikanen, drie Amstel en drie man van de sterke Forte ploeg. 10 man op kop die rondenlang een voorsprong van iets minder dan een minuut verdedigden om uiteindelijk tot bijna drie minuten weg te lopen. In het peloton dat van 150 man langzaam tot een kleine 50 uitdunde zaten de andere drie (Ruben, Niall en Niek) de koers te controleren.
Vooraan begon de finale al op 30 kilometer van de finish en daarin telkens wisselende kansen en kopgroepen. Enzo die in het begin moeite leek te hebben kwam erdoor, Owen sprong af en toe mee en Victor ook. Eén Amerikaan bleek te sterk, maar uiteindelijk kwam Enzo als 2e, Owen als 4e en Victor als 5e over de streep. Een geweldige teamprestatie in een bijzonder zware koers. Opvallend: de eerste 15 aankomenden kwam allemaal alleen en afgescheiden over de streep. Een makkie voor de jury. Met de andere drie ook bij de eerste 30 was deze keer écht een Amstelstempel op de koers gezet.
Beelden van de laatste meters:
Afgelopen weekend was Enzo Leijnse actief met de nationale Juniorenselectie in de Trofeo Saarland. Enzo toonde zich weer door de beste Nederlander in het eindklassement te worden. Als de redactie zich niet vergist komt het WK in Innsbruck steeds dichterbij.
Nog meer beelden van de Maasvallei staan hier:
