De afgelopen drie weken was ik, Robbert Tilli, vader van Amstelrenner Niall, mee naar drie UCI koersen in Frankrijk en België die gereden werden onder de vlag van WPGA. Lees hier deel 3 van ons grote avontuur over de landsgrenzen. In de derde aflevering zitten we in Bretagne voor de goed bezette Ronde des Vallées. We zijn zeker ook niet de enige Hollanders daar. Het stikt ervan, van Forte tot Monkeytown, en van Willebrord tot WPGA.
ZATERDAG 11 AUGUSTUS – ZONDAG 12 AUGUSTUS 2018: Ronde des Vallées
WPGA-renners: Ruben van der Pijl, Victor Broex, Menno Broex, Niall Tilli en Owen Geleijn
Ploegleiders: Auke Broex; Mekanieker: Rogier Geleijn
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 2018: ETAPPE 1: ALLINEUC – ALLINEUC (110 KM)
De succesvolle deelname aan de Ronde des Vallées in Bretagne vorig jaar smaakte naar meer, dus staan de WPGA-tenoren ook dit jaar weer aan de start. WPGA is een samenwerkingsverband tussen diverse verenigingen in Groot-Amsterdam, maar de afgelopen drie internationale koersen is het exclusief WTC De Amstel die de renners levert. Voor de 
sponsor trekken ze het WPGA tenue aan, maar het snelpak van Amstel is mee voor de tijdrit die ook op het menu staat. Zo hebben de boys het beste van twee werelden.
Net als in 2017 zitten we in een medisch centrum in Loudéac. Toen was het alleen op de laatste dag onze verblijfplaats, nu is het dit hele wekend onze uitvalsbasis. Dat is een hele verbetering, want we zitten op een steenworp van de koers vandaan. We zitten ook nog eens met de Amerikaanse merkenploeg Lux-Stradling in het gebouw, leuke gasten met een zeer relaxte begeleiding die ons graag willen helpen. Waar zie je dat nog, dat concurrenten belangeloos hun hulp bieden? De Amerikaanse ploegleider George is van het super relaxte soort: honkbalpet op, het grijze haar in een staartje gebonden, en met een relativerende kijk op het wielrennen. Wat hij van het nu afwezige fenomeen Evenepoel vindt? ‘He’s very talented, but they’re all still just kids,’ zegt hij met een lui zuidelijk accent. Met andere woorden: er zit nog een hoop rek in de ontwikkeling van al die jongens. Laten we het hoofd van zo’n jongen vooral niet op hol jagen.
Boven op de eerste etage liggen onze renners voor de televisie naar het EK atletiek te kijken. Alle prestaties worden met een bewonderend ‘ziiiieeeeekkk!!!’ begeleid. Op de eerste koersdag gaan ze ook ziiiieeeeekkk hard koersen. Eigenlijk niet zo vreemd dat jongens die de helft van hun leven buiten op ’s heren wegen koersen, zich straattaal eigen maken. De jonge geleerde man Owen, leest daarbij ook nog eens zo’n 80 pagina’s per dag. Van de straat, en tegelijk ook weer niet, dat is WTC De Amstel. ‘Een goed stel,’ zou Theo Reitsma, de nestor van de sportjournalistiek gezegd hebben.
De eerste koersdag is het meteen raak. Wàt wordt er lekker gekoerst door onze jongens. Als 
verzorgers slaan Johan van der Pijl en ondergetekende ons voor onze kop, omdat we een te gevaarlijke plek hebben uitgezocht voor de eerste bevoorrading. Dat maken we goed op een van de zwaarste beklimmingen, waar we samen met de andere Van der Pijltjes, Pauline en Tijmen, bidons staan uit te delen alsof we nooit iets anders gedaan hebben. De Van der Pijl in de koers, Ruben, is door een foutje van de organisatie omgedoopt tot ‘Ruben van de’. De ontbrekende pijl is toegvoegd aan Nialls voornaam, die nu als ‘Niallpijl’ Tilli door het leven gaat. ‘Hoe ziiiieeeeekkk is dat?’ vinden de jongens.
Niall, Owen en Victor koersen super aanvallend en zijn regelmatig in de punt van de aanval te bespeuren. Ruben en Menno voelen zich niet lekker. Eerstgenoemde verliest daardoor veel tijd, laatstgenoemde stapt voortijdig in een van de volgauto’s. De koers is meedogenloos. Die gaat gewoon keihard door.
Aan het slot maakt Victor nog een gat van een minuut goed op de kopgroep. Hij wordt 10e maar krijgt wel nog een boete plus een tijdstraf van 10 seconden voor ongeoorloofd achter achterblijver Ruben te zitten. De Brit Ben Tullett, die voor Willebrord rijdt, valt eenzelfde straf ten deel. Een hoop andere renners die exact hetzelfde uitvreten, worden niet beboet. Klassenjustitie of gewoon een gebrekkige jury, die ook al niet met transponders wil werken? Ziiiieeeeekkk! Owen wordt 20e, Niall 25e en Ruben 108e op een kwartier. Maar hij doet tenminste nog mee. Je wilt niet weten hoeveel van de 180 (!) gestarte renners al uit koers zijn. Minstens vijftig. Dit is een serieuze koers. De dagzege en de eerste gele trui zijn overigens voor de klasserijke Nederlander Axel van der Tuuk. Die jongen valt echt nooit tegen. Ziiiieeeeekkk goed.
Na de etappes in Bretagne wordt er ook goed gezorgd voor de coureurs. In Hémonstoir staat elke avond een pastamaaltijd klaar plus fruit en een toetje. Zo ongeveer het hele dorp is vrijwilliger in de Ronde des Vallées. Aan alles valt te merken dat Bretagne de bakermat van het Franse wielrennen is. Niet alleen komen de meeste Franse profs van naam daarvandaan, maar de koers leeft ook echt onder de bevolking. Het is leuk koersen in zo’n ontvankelijke omgeving. De gedachten gaan al geleidelijk naar de dag van morgen toe. Dan is er eerst een individuele tijdrit in de ochtend en een rit in lijn ’s middags. Ziiiieeeeekkk!
ZONDAG 12 AUGUSTUS: ETAPPE 2 EN 3, TIJDRIT (12,9 KM) EN RIT IN LIJN HÉMONSTOIR – HÉMONSTOIR (96 KM)
De individuele tijdrit op de vroege zondagochtend vindt plaats in een miezerbuitje. Die race tegen de klok is zoals te verwachten valt een Britse prooi. Joe Laverick, Ben Tulett en Ben Healy maken een sweep op het erepodium. Victor is onze beste man op de 33e plaats, maar op een eerbiedige afstand van 1:16. Hij staat nu 15e in het algemeen klassement. Owen wordt 57e, Ruben 81e en Niall 86e.
De middagetappe moet WPGA omhoog brengen in het klassement. De jongens zijn in vorm, dus dat kan. De nieuwelingen vormen het voorprogramma in een plaatselijk klimcriterium in Hémonstoir. Tristan en Tijmen doen ook mee. Eerstgenoemde valt, laatstgenoemde wordt zevende. Dan starten de junioren.
Het heeft geregend, maar tijdens de koers verbeteren de weersomstandigheden zienderogen. Onze Amerikaanse vrienden van de coole ploegleider George hebben er zin in. De jetlag die hen nog parten speelde een week eerder in de Ardennen is nu overwonnen. Owen beleeft een topdag en overbrugt een gat van twee minuten naar de kopgroep van acht man, hetgeen hij helaas in de laatste plaatselijke omloop moet bekopen, net als Victor een dag eerder. Maar de negende plek in de Koninginnenrit is bepaald niet slecht, net zomin als de 20e na twee volle koersdagen. Het betekent ook de derde plaats in het jongerenklassement. Victor haalt een 15e plaats in de etappe, net als in het eindklassement. ‘Niallpijl’ scoort ook dezelfde positie in het dag- én eindklassement’, allebei 41e. Ruben ‘van de’ is 34e in de etappe-uitlag en 75e in het eindklassement. Menno maakt zich nuttig als verzorger. Al met al haalt WPGA/WTC De Amstel een eervolle zesde plaats in het ploegenklassement binnen. Er zijn 34 ploegen… Etappewinnaar is de Fransman Valentin Retailleau van Comité Nouvelle Aquitaine, terwijl onze Amerikaanse huisgenoot Andrew Vollmer de gele trui mee naar huis mag nemen.
De goede prestaties worden gevierd met een etentje buiten de deur van het medisch centrum: in de Buffalo Grill. Iedereen ziet op tegen het vertrek terug naar Nederland voor dag en dauw. 
Ziiiieeeeekkk! En dan die eeuwige file op de ring bij Antwerpen in het vooruitzicht! We kunnen hier wel verklappen dat die is gekomen. Ziiiieeeeekkk hard zelfs. Dat is natuurlijk vervelend, maar een beetje tegenslag hoort er ook bij. De volgende koers is de Valkenburg Klimclassic, de juniorenversie van de Amstel Gold Race.
Door: Robbert Tilli
Maandag volgt deel 4: over de Valkenburg Klimclassic, de juniorenversie van de Amstel Gold Race.
Beelden van de slotetappe:
