De laatste etappe van de Vuelta de Bisbee kende een voor De Amstel redelijk succesvol verloop. Daarover later meer. Immers moest eerst op zaterdag een tijdrit van 11 km afgelegd worden. De uitslag van die rit was nou niet bepaald om over naar huis te schrijven. Auke en Joos deden het nog redelijk op de 30e (Auke) en 32e plaats, maar voor Willard, Pierre en Pim waren er klasseringen in de achterhoede (60e en hoger). Nu was het ook niet zo heel vreemd omdat de A5 slechts beugeltjes aan de huurfietsen kon toevoegen terwijl de Amerikaanse vrienden net fietsles hadden gehad van Deen, maar bovendien vrijwel allen beschikten over tijdritfietsen om je vingers bij af te likken. In de stand vonden we Joos op plek 23 en Auke op 27. En dus was het tijd voor een teambespreking in het trendy huis van de heren. Zelfs op Twitter kwam te staan dat er een “plan” was. Een massale aanval op 40 km van de streep op een lang stuk prairieweg (kaal en rechtuit, zoals veel wegen daar) om met een uitgedund peloton aan de slotklim van 10 km te beginnen. Bij de start blikken van verstandhouding tussen de mannen, maar al snel bleek dat de A5 nét die ene dag trof dat het niet waaide in Arizona. Maar ze waren niet voor één gat te vangen en er werd al snel een plan B ontwikkeld, of … het verkwam hen. Na goed 40 (van de 100 km) was er een kopgroep ontstaan van 9 man mét Deen en Joos. De andere drie stopten keurig af en zelfs op de lange wegen verdween het molentje uit beeld om met 4 minten voorsprong bij de slotklim te arriveren. Voorin reden 2 man weg uit de kopgroep en knokten Joos en Pierre voor een ereplaats en hun voorsprong. In het peloton was het oorlog op de klim en gaf de top van het klassement vol gas. Uiteindelijk werd Joos nog achterhaalkd door een klein groepje en werd hij heel knap 8e. Pierre niet ver daarachter 13e en moest Auke nog alle zeilen bijzetten om Pierre voor te blijven in het klassement. Willard en Pim reden ook op overzienbare achterstand over de streep. In het eindklassement werd Joos 18e, Auke 30e, Pierre 34e, Willard 41e en Pim 66e. En ook nog eens 5e in het ploegenklassement. Na een bezoek aan een authentiek Wildwest dorpje wordt met tranen in de ogen afscheid genomen van hostess Renée. Op naar de Tour of the Gila.
Goed gedaan mannen! Leuk om zo nog mee te lezen met alle actie daar, succes bij de volgende wedstrijd!