Met de kennis van nu was het modderbad vorige week bij Ulysses van bescheiden omvang. Bij Olympia ging het zondag echt los met de modder: glijden, glibberen en veel viezigheid.
Het parcours was in grote lijnen bekend, maar kende een paar bochten die voor het eerst in deze vorm waren gegoten. Het talud vormde deze dag voor vrijwel iedereen een onneembaar obstakel – als je tenminste wilde fietsen – en was een waar lustoord voor fotografen omdat je ook te voet moeilijk overeind bleef.
Jeugd test de liefde voor de sport
In vele gezinnen was de koorts hoog opgelopen: wordt dit de eerste echte Moddercross? Ulysses kende uiteraard wel een beetje modder, maar je hebt meer nodig dan modder voor een moddercross. Wat precies is moeilijk te definiëren, maar wat het oplevert is kraakhelder: spannende koersen, gezichten onder de prut, mechanische defecten en valpartijen.
Het feest werd compleet door stevige hoosbuien tijdens de koers. De liefde van de ouders voor (de sport van) hun kroost werd tot het uiterste getest. De ouders keken regelmatig of ze het zwaarder hadden dan de jonge renners zelfs. En misschien was dat wel zo. De kantine van Olympia puilde, tijdens de jeugd crossen, uit van “Masters” en toeschouwers die schuilen voor de buien.
Bij de jeugd A Max Baars aan de start. Bij jeugd A zijn er al verschillende winnaars geweest. Max is een zelfbenoemd liefhebber van de moddercross. Max maakte een mooie smakker in de laatste ronde en verloor daarmee zicht op het podium. Met zijn vierde plek blijft hij wel aan de leiding in het algemeen klassement. Hij hoopt op nog meer modder, bij DTS volgende week.
Bij de jeugd B zijn de jonge Amstelmannen dominant. Dat leidt regelmatig tot een volledig Amstelpodium. Ook vandaag schudden Viego Tijssen en Julian Vergouw stevig aan de boom. Even lijken ze zelfs met zijn tweeën weg te rijden. Ze kijken er ook bij alsof het een reeds lang geplande, gecoördineerde actie is. Dat zit wel goed. Ook Pelle van der Putte roert zich voorin. Maar zo af en toe weet zich een “vreemdeling” in de top te nestelen. Vandaag was dat Quin de Groot. Viego wordt wederom eerste en Julian derde. Julian gaat in het algemeen klassement aan de leiding: is hij nog te stoppen?
Na de finish roept de speaker de ouders op hun kinderen goed te verzorgen. Het regent nog wat harder. Zo hard zelfs, dat de eerder niet te vermurwen speaker uitroept: “de prijsuitreiking doen we binnen!”. Ja, dit was een echte moddercross.
Masters 40+: weinig nieuws
Ron Vroom van HRC Excelsior bewees ook deze wedstrijd gewoon de sterkste te zijn. Had hij de tweede wedstrijd van de ACC bij De Kampioen geen DNF (pech) achter zijn naam gekregen dan had hij stijf bovenaan gestaan in het algemeen klassement, maar ja ‘als’…
Het klassement wordt nu aangevoerd door Michael Breedt die vandaag 5e werd. Tweede werd Sander Boerkamp die bij Olympia de pechduivel de baas bleef en ook tweede staat in het algemeen klassement. Vroom is ondertussen opgerukt naar de derde plek in het klassement en kan alleen nog de eindzege pakken als Michael en Sander een DNF of DNS achter hun naam krijgen in de resterende twee wedstrijden. (Gelet op de aangescherpte regels van de ACC is een DSQ natuurlijk ook nog een strohalm waar Vroom zich aan kan vastklampen)
Verder in de top 10 van deze race: Marcel Witte (4), Pierre Deen (6; wanneer komt nou die 5e plek?), Caspar Hermans (7), Dick Visser (9) en Roel Gerritsen (10). Zeven man bij de eerste 10: niet onverdienstelijk. (Er ging bij de redactie een stem op om deze laatste zin te veranderen in: 8 man bij de eerste 11… Rara wie was dat?)
40-: profs hebben de ACC gevonden
Op het inmiddels aardig omgeploegde parcours (maar het was inmiddels wel droog) gingen daarna de jongeren van start. Deze keer was het aantal profs verdubbeld: naast Dylan Groenewegen (die zijn trainingsstage in Girona speciaal voor de ACC onderbrak) stond ook Sebastiaan Langeveld aan de start. Langeveld reed in het verleden zelfs enkele WK’s in de cross en is toch in ieder geval niet te onderschatten. Toch was bij Langeveld zichtbaar dat crossen ook een kwestie is van blijven dóen: hier en daar zag de techniek er wat onwennig uit. Uiteindelijk was het Dylan die weer met ruim verschil de zege pakte. Vooral zijn passage op het talud was indrukwekkend en vele malen beter dan alle anderen. Noordhollander (en crosspecialist) Wesley Damiaans pakte in zijn eerste deelname het zilver. terwijl Koos Jeroen Kers weer de bloemen pakte door Sebastiaan Langeveld (maar die had geen chip) achter zich te houden. Niet op het podium stond deze keer Victor Broex die een soort jojo-koers reed. Kampend met materiaal problemen (meerdere keren moest hij stoppen om de ketting op te leggen en nog wat ongemak) kwam hij na één ronde zo’n beetje als laatste door, om vervolgens nog op te stomen naar Langeveld, om dan weer stil te houden om een ketting op te leggen. Maar goed: crossen is ook materiaal onderhoud. Niek Voogt had ook enige problemen en zakte naar een goede start terug. Wessel Mouris was niet aanwezig: hij had afgelopen week een ongelukje tijdens een wegtraining en zal zijn sleutelbeen even moeten laten herstellen. Sterkte.
Bij de Nieuwelingen en Dames deze keer ook weer twee keer Amstel-winst. Rosan Koper wist deze keer Marianne van Leeuwen wel te kloppen en ook Jelle Boonstra was weer te sterk voor de rest. Mees van Duren werd 3e Nieuweling.
Vanaf de kant was het gevecht met de modder en de bochten mooi zichtbaar: weinigen kwamen er zonder één of meerdere valpartijtjes van af. En in de meeste huizen ging de cross na thuiskomst nog even door. Naast de renner en de fiets moest immers ook de kleding eens goed gewassen worden. Volgende week de volgende (modder?) cross: bij DTS.
Beelden zijn er uiteraard ook weer:
Van: Dick Visser ; Foto Kristel ; Klaas Groot Jeugd ;
Klaas de Groot linkje gaat naar de Ulysses foto’s…