Speed, colour and danger! Rubber down! Tree, two, one, ignition!

Voorafgaand aan elke koers drukt de organisatrice van de Tour of the Gila alle deelnemers op het hart vooral voorzichtig te zijn en je eigen veiligheid en die van je tegenstanders te respecteren. Waarna twee speakers het overnemen en met een brullende stem het adrenalinepeil van de deelnemers en toeschouwers tot ongekende hoogten opstuwen.

Honderden toeschouwers moedigen alle categoriën aan met koebellen, potten en pannen en gejoel, zoals alleen Amerikanen dat kunnen. “JIEEEEHOEEEEE, JIEEEEHAAAAA!!!!” klinkt het steeds. Iedereen is een held, iedereen een winnaar. Lijden is geen optie, winnen zal je. Als je een grimas trekt wordt je toegeroepen: “Put a smile on your face!”

En geen Jantje Smit, geen Tour de France tune in de laatste ronde maar stampende hip-hop van de Beasty Boys, knallende house!

Spektakel moest er zijn! In het criterium startte Joos Francke als een duivel. Al snel reed hij in tiende positie om een goede uitgangspositie voor de eerste bonussprint te hebben. Want er moest nog 62 dollar worden binnengehaald. In een spectaculair rondje, met klimmetje en zinderende afdaling, gevolgd door een ruime bocht waar je met een gangetje van 60 doorheen kon (afgezet met stapels autobanden) vloog Joos ‘Dikbil’ Francke in de rondte. Helaas, het lukte hem niet de begeerde dollars in de wacht te slepen.

De volgende gladiatoren maakten hun opwachting. Opgesloten in een kooi, werden ze na het startschot losgelaten. Als een troep wilde honden stromde de Amstel Vier in het peloton over het ruwe beton. Na vijf van de twintig ronden vloog Pierre Deen er als een pijl vandoor. Zou hij de premie van 50 dollar (en een paar Tour of the Gila sokken) in de wacht te slepen? Maar in je eentje tegen de wind en bergop was toch iets te veel gevraagd. Zodra Pierre werd bijgehaald zette Auke zich op kop van het peloton met Pim ‘Boem’ Bonstra vijf plekken er achter. En Auke trok het hele peloton op een lint, waarbij Pim zich tussen de andere op ontploffen staande sprinters koest hield. Na de laatste bocht voor de meet klonk weer de donderende “BOEM!” en daar ging hij! 50 dollar premie en een stel sokken! Nog 12 dollar te gaan! Helaas wisten vervolgens twee onbekende renners zich aan de controle van het peloton te onttrekken en zij gingen met de eer strijken. Pim werd 7e en Auke werd 9e.

In de laatste etappe over 120 km verdedigt Willard zijn 20ste plaats. Stijgt Auke nog in het klassement? Pakt Pim nog een bonus? Schuift Pierre nog een paar plekken op (nu 27ste)? Joos staat achtste in het 35+ klassement, dat kan nog beter. We zullen zien.

Een gedachte over “Speed, colour and danger! Rubber down! Tree, two, one, ignition!

  1. Blijft lachen deze stukjes. Heren succes en ik verwacht nog wat vuurwerk (boem).

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑