Welke rol zou de wind kunnen spelen in de slotrit van de Voorjaarcompetitie 2019? Dat vroegen de renners zich af tijdens het opspelden van de rugnummers. 25 man – merendeels jongelingen, met een handvol masters – hadden zich opgesteld om 19 uur. Ondertussen luisterend naar René Markus die nogmaals vertelde dat er ook dit jaar geen dubbele punten zijn te behalen. Wel een 3-rondenklassement. En weg waren ze.
Direct vanuit de start een demarrage, twee man weg. Het peloton hield het tempo hoog en liet ze niet te ver wegrijden. Na een aantal ronden nog 1 renner vooruit, kreeg een voorsprong van een rechtstuk. Daarna ging het tempo van het peloton flink omhoog. Alles weer compleet? Voor even, daarna regende het uitvallen. De wind had op sommige stukken vrij spel, kreeg de boel op de kant – maar echt breken deed het niet. Wel gingen er de nodige renners af voor wie het tempo domweg te hoog lag. Halfkoers ontstond er dan toch een kopgroep, zeven man weg. Waaronder de leider in klassement Enzo Leijnse en de actieve Jasper Ockeloen.
Het restant-peloton werd gedubbeld, daarna begon het spel van demarrages opnieuw. Enkele ervaren masters werden er tot eigen verbazing afgereden: ‘ik werd zo uit het wiel gereden!’. De gedubbelden mochten afsprinten, Max van de Water was de snelste. Daarna mocht de kopgroep in de 5 resterende ronden uitmaken wie deze slotrit ging winnen. Het was Owen Geleijn die zijn wiel nipt voor Enzo over de finishlijn drukte. Tristan Geleijn zette deze avond de snelste ronde neer.
Eindstand
Winnaar dit jaar werd Enzo Leijnse, met zeer ruimte voorsprong op Wessel Mouris en Niek Voogt. Beste master met eervolle vermelding is Michiel Winthagen op plaats 9.
Lees de uitslag en standen nog eens rustig door: Eindstand VJC 2019
Uitslag van de avond: klik.
De organisatie was ook dit jaar weer in goede handen van onze vrijwilligers. Dank voor jullie inzet!
