Zaterdagmiddag is een veelbewogen Tour de Himmelfart afgesloten. Als club en als collectief was het weer een absoluut hoogtepunt van het seizoen. Daarnaast waren er nog mooie prestaties te noteren. Maar uiteindelijk was er ook een zeer dubbel gevoel. Er is een renner overleden door een dom ongeluk. Iedereen reed met gemengde gevoelens naar huis. Theo en Mees van Duren verwoordden het op een mooie manier…..
Een dikke zwarte rand
Bad things first: Het overlijden van een jonge renner in de bloei van z’n leven, mooie uitslagen, Deense baanselectie, wie weet hoe een groot renner Andreas Byskov Sarbo had kunnen worden. Het hele gebeuren vanaf het moment dat we hoorden dat er een renner op een auto was gereden tot het moment dat we hoorden dat hij was overleden heeft mij behoorlijk aangegrepen en ben er behoorlijk van slag van maar dat zal langzaam minder worden. Het gekke is je kent hem niet, ik ben niet bij het ongeluk geweest en toch grijpt het je zo aan. Misschien omdat ik al 40 jaar in het wielrennen zit en dat er in de jaren al heel wat is langsgekomen.
Hij was één van ons in een wedstrijd waar we allemaal zo genieten van de wielersport.
Lekke banden, vallen, hongerklop, blessures, schaafwonden ,andere pech, winnen en verliezen, het is deze dagen allemaal langs gekomen en is niet leuk als het je gebeurt maar dat is wel wat wielrennen is. Maar sterven in het harnas is mooi maar nog niet als je 18 jaar bent.
Ik weet van eerdere gebeurtenissen dat je dit soort momenten nooit meer vergeet en dat je dit over jaren nog precies weet waar en hoe het was en wat je er bij voelde.
Het is een ongeluk en die gebeuren wel eens, de persoon die in de auto zat heeft het ook niet expres gedaan, is misschien in de war geweest, niet begrepen wat een wielerwedstrijd is en hoe hard dat dan gaat. Diegene is ook voor het leven beschadigd.
Het is niet voor niets waarom ik altijd tegen de renners zeg dat je altijd scherp moet zijn in de wedstrijd en dat er altijd een auto, fietser, hond of kat of iets anders ergens vandaan kan komen.
Het is triest dat deze dingen gebeuren maar we moeten vooral lekker door met genieten van alles wat de wielersport voor ons brengt.
Dit wilde ik toch nog even kwijt omdat het iedereen heeft aangegrepen…….
Dan toch de koers
Dan ook nog even over de Tour de Himmelfart. Het is ondanks de regen en het ongeval toch ook een hele mooie wedstrijd geweest.
Eerste dag regen in beide wedstrijden; Kleding nat, koud, lekke banden, valpartijen maar ook de gele trui en ritwinst van Michiel Mouris. Viego en de anderen jongens van U15 goed in het klassement, Sten 10e maar ook pech lekke banden en valpartijen werden er gemeld. Jelle ook bij het eerste peloton en anderen wat blessures maar alle renners hebben er wel uit gehaald wat erin zit. Dus de inzet is goed ondanks de slechte weersomstandigheden.
De tweede dag hebben de Junioren nog wel de tijdrit gereden de rest van de renners bleef met alle adrenaline en energie achter maar dat werd opgelost door vast de ritten van de komende dagen te fietsen en te verkennen. ‘s Avonds ook een wedstrijd met leuke uitslagen: Michiel 1e , 
U15: Viego 2e, julian 6e, Jessie 9e, Tobias 26e,Pelle 27e, U16: Jelle 10e, Mees 21e, U19 Sten 11e
De Finale dag over de Pederstrup met veel wind en zware klimmen in de wedstrijd, het zou zwaar worden. Uiteindelijk 3e in het ploegenklassement U19 (super gedaan heren Junioren – coach Henri had er een mooi collectief van gemaakt); Niek die in de laatste rit naar de kopgroep rijdt en 8e wordt. 1e in ploegenklassement U15, ….en de 
hoogtepunten: Michiel de gele trui, en Viego de gele trui, (dat was helemaal verrassend!). Jelle 15e in het klassement…. hoe mooi kan het zijn. Stand Jip tegen Joppe : 6-4 en we wachten op revanche.
Trots: op allemaal
Misschien vergeet ik een uitslag/een aantal uitslagen, maar de conclusie is dat we trots mogen zijn op alle renners.
Nou ga ik natuurlijk niet de ouders en begeleiding vergeten. Jan heeft alles weer perfect geregeld, alle ouders hebben hun taken perfect uitgevoerd, van koffie halen, begeleiding renners fietsen herstellen en repareren ,met renners naar de koers gaan, shirtjes aannemen, rollerbanken klaarzetten, bidons aangeven en heerlijke toastjes met paling en zalmsalade smeren (Volendam was erbij!), maar vooral een stukje gezelligheid, we hebben het met z’n allen tot een leuk en gezellige en succesvolle Tour de Himmelfart gemaakt.
Bedankt, en ik ben benieuwd wie er volgend jaar de hele eerste dag met de reservewielen loopt en de tweede dag met de nippeldraaier bij iedere doorkomst staat( de renner weten wat daarmee word bedoeld in de koers) of misschien vind iemand dat zo leuk dat hij of zij zich nu al aanbiedt voor volgend jaar.
