Het is voor de organisatie altijd weer een grote verrassing hoeveel renners er komen opdagen. Vorige week mooi weer en acht renners, vandaag weer mooi weer en ruim twintig renners. En opnieuw een aantal nieuwe gezichten naast een paar bekenden die we dit jaar ook nog niet hadden gezien.
De kwantiteit was in ieder geval niet ten koste gegaan van de kwaliteit, integendeel zelfs. Tijdens de neutralisatie lukte het vaak al niet op de snelheid te beperken maar toen het mocht ging het tempo meteen fors omhoog. En waar het met een klein peloton vaak hollen of stilstaan wordt bleef het tempo vanavond constant hoog. Aan de achterkant was dat voor sommige renners iets te veel van het goede, ze moesten een ronde (of twee) laten lopen.
Twee renners gaven kleur aan de finale. Edwin Commandeur deed dit onconventioneel door een deel van zijn stuur af te breken en met het losse stuk in zijn hand gewoon door te fietsen. Coen Emmer deed het op een wat klassiekere manier: een dappere poging ondernemen om het niet aan te laten komen op een sprint. Tot bij het ingaan van de laatste ronde had hij nog een redelijke voorsprong maar toen de sprint een ronde later werd ingezet was het peloton Coen helaas al gepasseerd.
Camiel Zwart won die sprint voor Cisco Pels, Jan Buisman, Bas Koster, Marcel Witte en Dieuwe van Bergen. En na afloop bleef iedereen voor de evaluatie van de koers. Als je hebt afgezien wil je dat graag met anderen delen.
De stand: klik.
