Een schitterende NCK dag voor De Amstel. De Junioren begonnen de dag met een prachtige bronzen plak, vervolgens verbeterd door de Dames die met grote overmacht de titel pakten. De Jeugd leek ook op titelkoers, maar een ongelukkige manoeuvre leidde tot een val van twee renners waardoor het goud in rook op ging, en indirect ook de titel van algeheel kampioen. Maar tevredenheid overheerste uiteraard, want ook de A-ploeg knokte zich naar een keurige 15e plaats.
Het was een pittig dagje in de polder, beginnend met zon, maar wind en regen speelden de deelnemers flink parten. Vanaf ‘s ochtends vroeg bevolkten de vier ploegen van De Amstel de 
parkeerplaats, met een heuse camper en een aantal partytenten, die vooral ‘s middags erg nodig waren toen de hemelsluizen af en toe flink open gingen. Maar al met al was het Amstel-kampement een geoliede machine. Eigenlijk net als de groepen die de afgelopen weken op Oukoop en Sloten (Jeugd) trainden. Geoliede machines die al met al een van de beste clubs van Nederland vormden. Uiteindelijk kwam De Amstel 33 seconden te kort voor de overall winst. Maar er was wel een 1e, 3e, 10e en 15e. Grote klasse.
Goud voor de Dames!
Met een wereldkampioene aan boord was het duidelijk dat na het zilver van 2018 kans op winst aanwezig was. Riejanne en Femke Markus, Rosan Koper en Lieske Coumans begonnen in de winderige polders aan hun opdracht. Voor de wind trok Riejanne, steeds en vooral Riejanne, de snelheid op naar 55 k/u. Vooral Lieske had het niet makkelijk en op de dijk waar de wind steeds van opzij en later van voren blies, ging Lieskes kaarsje uit. Met zijn drieën gingen de andere 
dames door. Het was overigens nog best chaotisch toen Schijndel, de Kannibaal en een derde ploeg ingehaald werden op het smalle stuk. Na de snelste tussentijd denderden ze door om in verreweg de snelste tijd: 46,48 over de streep te komen. Rosan als eerste (moest daarom naar de dopingcontrole) en de Markusjes erachter. 41 seconden voor de 
meiden van APB (met Maud Rijnbeek). Nederlands Kampioen! Begin jaren 0 waren de Amsteldames met een ploeg al een keer kampioen maar met deze eigen dames voelt dat extra goed! Verslag op Cyclingonline: hier!
Brons voor de Junioren
Na jaren van top-10 klasseringen waren de Junioren nu gebrand op een top-3 klassering. En daar werd voor getraind. Een aantal weken lang werd er meerdere keren per week getraind en streng geselecteerd. Owen, Jim, Roy en Wessel waren de mannen die het moesten doen en ze wisten ook wat ze aan elkaar hadden. Ploegleider Joost zag de mannen hard van stapel gaan richting Kampen. Volgens een enkeling iets té hard en met de tweede 
tussentijd passeerde men Ketelhaven. Toen begon het grote inhalen op het smalle en zeer winderige deel van het parcours. In totaal werden zeven (!) ingehaald en dat was niet altijd even goed voor het ritme. Het ritme waardoor de tweede helft iets minder verliep dan het eerste deel. Jim deed nog een laatste snok in de laatste vijf kilometer en de andere drie moesten het afmaken. Finish in 43.58, twee seconden achter De Jonge Renner, maar op ruime achterstand van Willebrord. Op waarde geklopt, maar wel de eerste medaille ind e B-Categorie voor De Amstel. een mooi resultaat van hard werken en jarenlang aandacht besteden aan deze discipline!
Jeugd vindt het kleine hoekje
Zo is de Jeugdklasse ook al jarenlang een vaste bezoeker van het NCK. In 2014 en 2015 de winnaar en altijd keihard werkend onder leiding van trainer Hans. Viego, Jesse, Michiel en Julian waren er klaar voor. Goed getraind, veel op Sloten (ideale omstandigheden) en een aantal keren op Oukoop (iets meer improvisatie) en mentale preparatie. Tristan was als eerste reserve ook aanwezig om mee in te rijden en in de auto mee te gaan. De reserve hoort er ook bij!
Het team was op het oog één van de favorieten en ging zeker voor podium. Vlak voor de start gingen de hemelpoorten een eerste keer open dus dat maakte het extra opletten. Dat opletten ging goed en het liep als een trein en op het keerpunt zat men zeer goed in de tijden. Maar de mannen met een vizier op de helm zagen die beslaan en hadden nauwelijks nog zicht. en daar was niet op gerekend. Jesse en Michiel zagen nauwelijks nog iets en Jesse tikte het achterwiel van Viego aan, sloeg over de kop en nam Julian mee in zijn val……….. Grote schrik in ploeg en volgwagen. Gelukkig kon Julian wel weer zijn fiets en moed bijeenrapen en weer opstappen. Julian sloot aan bij Michiel en Viego en samen reden ze met een geknakt moraal de laatste kilometers. 17.18, op 39 seconden van de winnaar bolden ze over de streep. 10e. Dat leverde een paar tranen op. Geen medaille, misschien/waarschijnlijk wel goud en rood-wit-blauw gemist. Oeii. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
De A-ploeg naar 15, en met zijn allen naar tweede van Nederland
Daarna was het de beurt aan de mannen van de Elite-ploeg. Verslag daarvan stond al elders: hier. Zij reden naar een mooie 15e plaats.
Desondanks was dat net te weinig om de titel “Beste club van Nederland” te veroveren. Diet titel wordt vergeven door het klassement (op tijd) op te maken over de vier categorieën. Na drie van de vier onderdelen was het gat nog 3.25 voor op de De Jonge Renner, maar dat team had in de A-ploeg drie WorldTour renners in de gelederen (Van der Hoorn, Roosen, Tusveld), dus het zou een uitdaging worden. Nadat onze ploeg gefinished was, was het afwachten. Uiteindelijk pakte DJR een voorsprong van 3.58 op De Amstel. 33 seconden te veel. De Amstel tweede club van Nederland.
Met een uniek resultaat in de breedte, een kampioen, een podiumplaats en een prima marcherende A-ploeg werd er na afloop door een grote groep nog gezamenlijk gegeten en teruggekeken op een mooie wielerdag, maar vooral op de weken waarin toegewerkt wordt naar zo’n evenement. Vaak met grote groepen samen trainen, ook met mensen die uiteindelijk niet op het NCK optraden. Misschien wel een uniek goed resultaat, maar welk resultaat er ook behaald wordt, als er het beste uit iedereen gehaald wordt is dat prachtig!
