Wie denkt dat de Amstel Alpenweek alleen maar klimmen is in het (hoog)gebergte heeft het mis. Het is juist de afwisseling van relatief vlak naar kort steil en weer naar lang iets minder steil. Tel daarbij op de warmte en het voortdurend rijden in wedstrijdverband en je hebt alle ingrediënten voor een zware week. De hoogte 2000 + staat gepland voor de slotdag. Op donderdag stonden twee etappes op het programma: een ultrakorte sprinttijdrit, en na het middaguur een klimomloop rond het stuwmeer van Allemond.
Na de lange koninginnerit van woensdag was het even schakelen voor veel renners: een klimtijdritje van 2,90 kilometer. Vanuit de start direct een kort steile afdaling, daarna langs het stuwmeer vrijwel vlak, de laatste honderden meters weer 40 meter omhoog. Voor de punchers en powerhouses een feest, voor slowstarters een nachtmerrie.
Na het middaguur volgde de omloop, een kleine 9 kilometer, rondom het stuwmeer. Vanuit de start weer 40 meer naar beneden, langs het stuwmeer, rechts de dam op, en hop linksomhoog naar Allemond-‘haute’. Dan vanuit het dorp een langs stuk valsplat omhoog met enkele terugdraaiende bochten tot de kruising met de klimweg naar de Glandon. Haaks rechts, steil naar beneden en de laatste 200 meter weer stevig omhoog. Niets stond in de weg voor een mooie koers.
De drie B-groepen mocht als eerste vertrekken voor hun drie ronden, aangemoedigd vanuit de berm door de A-groep. Ook vandaag waren het Alex de Vos en Jan de Haan die het spits afbeten. Daarna was het de beurt aan de twee andere startgroepen, met in de laatste de leider van het B-klassement Max van de Water. In groep 2 wisten Peter Vermeulen, Romke van der Weerdt en Jan Buisman hun voorsprong tactisch uit te bouwen. Max van de Water kwam in de slotfase nog sterk terug, maar de sprint ging tussen de drie eerder genoemden. Romke opende de debatten, maar het was Peter die puur op de macht de winst naar zich toetrok.
In de vier A-groepen zagen de toeschouwers een prachtig wedstrijdverloop. Groep 1 reed met een strak tempo een uiterst sterke race. Alexanders Evers, Roel Mouris en Ronald de Waal mochten gaan sprinten voor de winst, daarover zo. In de laatste gestarte groep met klassementsleider Niek Voogt waren de renners vooral naar elkaar aan het kijken.Teun Mouris trok zich er niets van aan en opende de aanval op het geel. Ze zagen hem niet meer terug. Gedurende de vier ronden reden renners weg, losten er renners en sloten renners tactisch aan bij een later gestarte groep om niet te veel tijd te verliezen. Bijzonder te vermelden is de ‘pech’ (of is het voorbereiding?) van Amber Kraak. Honderd meter na de start verloor ze haar lenzen vanwege te droge ogen. Gelukkig bleven de lenzen kleven op het vizier van haar zonnebril. Een korte stop was helaas noodzakelijk.
Groep 1 reed ondertussen ruimschoots in de winnende positie. Ronald de Waal (vorig jaar nog een sprintzege in de Ronde van de Ronde Hoep) wist ruimschoots te winnen voor Romke van der Weerdt en Jan Buisman.
En de Tijdrit? Die was een prooi voor Joris van Nieuwkerk, maar dat wist iedereen al van tevoren.
Vrijdag de laatste etappe. Er is regen voorspeld … A démain.
