Twee jaar geleden meldden we op deze pagina’s al dat WV De Amstel een uniek resultaat in de breedte scoorde met een kampioen, een podiumplaats en een tweede plaats in het algemeen clubklassement. Dit jaar was het resultaat echter nog unieker: vier ploegen bij de eerste tien, een kampioen, een bronzen plak en éérste in het overall klassement. Een topprestatie van velen.
Het is tenslotte het resultaat van de hele club, met wekelijks goede trainingen, elkaar beter maken, de hele coronaperiode naar mogelijkheden zoeken en dan tenslotte de laatste weken waarin specifiek wordt toegewerkt wordt naar het NCK- evenement. Dat betekent vaak met grote groepen samen trainen, ook met mensen die uiteindelijk niet op het NCK optraden (en de kwaliteit van de reserves bepaalt ook de kwaliteit van de ploegen).
Een schitterende NCK dag dus. In de polder, vanaf Flevonice. Dreigende (maar grotendeels droge) luchten en een stevige aanwakkerende wind. Daardoor werd het een pittig dagje in de polder. Vanaf ‘s ochtends vroeg bevolkten de vier ploegen van De Amstel de parkeerplaats, met een bus met luifel en partytent, maar al met al was het Amstel-kampement een goed draaiend geheel, net als als de ploegen op Oukoop en Sloten (Jeugd) trainden. En dat alles gade geslagen door een van de trouwe supporters Wil Nieuwendijk, die wist te melden dat hij exact 60 jaar gelden een NCK reed voor de club in Wijk bij Duurstede. Stukje historie.
Goud voor de Jeugd!
De laatste trainingen van de Jeugdploeg (Michiel Mouris, Tyler Eyk, Samuel Gunnink en Fabio Valerio, en reserve Jente Koops) verliepen goed en de gemiddelden waren hoog.
Nu was het zaak dat ook neer te leggen in de winderige polder. Na de natte bochten op het Flevonice rondje (met een tricky passage voor alle ploegen over een boerenerf) kon men los. Volgens ploegleider Hans ging alles goed en toen Fabio na de helft de rol loste bleef men tempo houden. Uiteindelijk werden de 16,6 km (werkelijke afstand) met een gemiddelde van 44,4 afgeraffeld. Heel raar was het dan ook niet dat het verschil met de rest minstens een halve minuut was. Na 2014 en 2015 werd er dus opnieuw een Amstel -equipe kampioen. Voor de altijd sterke Nieuwelingenlichtingen van De Amstel belooft dat dus weer veel.
Weer brons voor de Junioren
Na jaren van top-10 klasseringen waren de Junioren in 2019 goed voor het podium en dat werd nu ook beoogd. Uiteindelijk kwamen 1e jaars Junioren Jelle Boonstra en Mees van Duren door de selectie en werden zij aangevuld met Nieuwelingen Julian Vergouw en Viego Tijssen. Een jong ploegje, maar wel een groep die al jaren samen traint en elkaar blindelings vertrouwt, en daar gaat het om in de TTT: vertrouwen en regelmaat. Het werkt niet als er iemand te sterk of onregelmatig rijdt.
De ploeg reed naar vermogen: de renners van Noord Holland en Willebrord waren de favorieten en die bleken ook een minuutje te sterk over de ruim 41 km. Maar De Amstel-mannen pakten ruimschoots (met een gemiddelde van 48,8 k/u) de derde plaats. Schitterende prestatie hoewel het best spannend was toen er tussentijds vijf (5) ploegen moesten worden ingehaald.
Dames steady naar top-5
De Dames ploeg van De Amstel was de uittredend kampioene en zonder de zusjes Markus (beiden reden in Parijs-Roubaix) miste men twee locomotieven. Maar met de sterke Lisanne Immerzeel en de aan elkaar gewaagde Marike Veldhuis, Tessa Sandberg en Rosan Koper (was erbij in 2019) stond er onder leiding van René Markus wel een goede ploeg. Het liep dan ook
goed, maar het ging eenvoudigweg niet hárd genoeg om weer op het podium te komen. Het was misschien even slikken toen de uitslag bekend werd, maar de conclusie was: we reden ruim 44 k/u en harder ging het gewoon niet.
Het bedankje voor René, die ervoor koos om niet zijn meiden in P-R aan te moedigen, maar wel zijn NCK-ploeg, was dan ook terecht.
De A-ploeg naar 10
Om 15.18 was het de beurt aan de A-ploeg. De mannen (Victor Broex, Jasper Ockeloen, Joris van Nieuwkerk, Pim van Diemen, Joppe van de Weerdt en Tristan Geleijn) hadden donderdag hun laatste puntjes-op-de-i-training gedaan maar waren toch een beetje onzeker. Hoe lang zouden ze het met zijn zessen kunnen doen? Want de wind en dreigende regen zouden het zwaar maken.
Maar dat ging verrassend goed: de ploegleiding zag vanuit de wagen de eerste 20 km een soepel lopend geheel (hoewel het ontbreken van een voorrijmotor het wel spannend maakte – en moest men vooral richting aanwijzingen geven door de megafoon). Voor de wind – waar de snelheid boven de 60 opliep – moest een enkeling een eerste beurtje overslaan, maar iedereen deed zijn werk. Pas na ruim 40 kilometer haakte eerst Joppe af en daarna de sterk presterende Tristan. Toen móest Jasper wel door want nadat Joris in de beginfase knappe beurten deed waren het Pim en Victor die uiteindelijk de trein op het spoor hielden om uiteindelijk met 49,0 k/u als 10e over de streep te komen. Uitgewoond, maar best tevreden. Zéker als je weet dat daarmee ook de voorsprong in het Algemeen klassement op De Jonge Renner (de winnaar van 2019, 2e in de A-klasse) ruim behouden bleef. Alle uitslagen: hier! en het totaal klassement .
Na afloop kon er in de plaatselijke Chinees van het Biddinghuizen (wil je terug naar de jaren ’70, rij dan even naar de Chinees daar en ervaar het) rustig geëvalueerd worden en geproost op een mooie wielerdag. En op de prestatie van de héle club waar iedereen trots op mag zijn!
