Het wonder van Weesp.

De Nieuwelingen hadden de eer het programma van de 6e Ronde van Weesp te openen. De Nieuwelingen van De Amstel, getalsmatig goed vertegenwoordigd, slaagden er op het zware klinkerrondje door het centrum van het stadje niet in hun stempel te drukken op de wedstrijd. In de tweede helft van de koers vormde zich een kopgroep van vier renners met daarbij niemand van De Amstel. In de finale vormde zich een tweede vluchtgroep bestaande uit een vijftal renners, maar ook zonder Amstelleden. Wel met Sam Oomen (TWC Pijnenburg), de drager van de witte leiderstrui van het Rabobank Amstel en Vechtklassement. Van de vier koplopers was Rick Mensink (Hanzerenners Zwolle) de sterkste in de sprint. Sam Oomen legt in het achtervolgende groepje beslag op de 7e plaats en dat leverde genoeg punten op om volgende week zondag in de Ronde van Ouderkerk weer van start te mogen gaan in de leiderstrui. Hessel Bokhorst was met een 18e plaats de enige Amstelrenner die prijs reed.

Ook bij de Amateurs B was De Amstel ruim vertegenwoordigd in het peloton, maar vooral het blauw/geel van de GWC De Adelaar toonden zich met o.a. Hans Voorn en Johan Hendriks opvallend actief in de koers. Door afwezigheid van de winnaar van de Ronde van Amstelveen, Brian Burggraaf, was Voorn door zijn 2e plaats in Amstelveen de virtuele drager van de leiderstrui.

De eerste fase van de koers werd opgeschrikt door een valpartij van twee Amstelrenners: Brendan Divall tikte het voorwiel van zijn voorganger aan, ging onderuit en Maarten Lindeboom kon alleen nog maar over hem heen duiken. Kwade tongen beweren dat Maarten viel omdat het haar van Brendan tussen zijn spaken kwam, maar dat is niet bewezen. Beide heren kwamen er met schaafwonden vanaf.

Nadat verschillende ontsnappingspogingen op niets waren uitgelopen was het bij het ingaan van de laatste tien ronden Jeroen van Hoeijen die nog maar eens een halfbakken versnelling plaatste en Leon Schouten (De Eendracht) met zich meekreeg. De samenwerking tussen het tweetal was direct goed, het peloton aarzelde, clubgenoten van de koplopers zagen dat het goed was en de mannen van De Adelaar wisten het even niet meer. Gevolg: de beide koplopers sloegen een serieus gat en moesten in een ‘sprint a deux’ de winst betwisten. In de laatste ronde begonnen de koplopers elkaar te beloeren en sprong Amstelrenner Sandor Heman weg uit het achtervolgende peloton. De stilgevallen koplopers zagen hem naderen; Schouten werd hiervan het meest nerveus, begon de sprint van kop af en bleek een grotere anti-sprinter dan Van Hoeijen die ruim voor de streep het zegegebaar kon maken: het wonder van Weesp was een feit.

Sandor Heman maakte het feest compleet door uit de greep van het peloton te blijven en de laatste podiumplaats op te eisen. Een snelle leerling: vorig jaar maakte hij in de Ronde van Weesp met een dagkaart zijn debuut en werd er binnen enkele ronden afgereden. Desondanks had hij de smaak te pakken, schafte een licentie en dat leverde hem een jaar later zijn eerste podiumplek op.

John Oudshoorn won de sprint van het peloton, vóór Hans Voorn en Jan de Nijs. Ton van ‘t Schip spurtte naar de 10e stek. Voorn start volgende week in de Ronde van Ouderkerk in de witte leiderstrui van het Rabobank Amstel en Vechtklassement. 

Vanavond of morgen meer over de rest van het programma: de Dames en de Amateurs-A.

3 gedachten over “Het wonder van Weesp.

  1. misschien toch volledig overstappen van het veld naar de weg?

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑