Een flinke afvaardiging van De Amstel stond zaterdag 2 juli aan de start in Meerveld (bij Apeldoorn) voor de tweede wedstrijd van de NL Gravel Series: Mark Touwen, Sander Baars, Jan van Herwijnen, Pierre Deen, Romke van der Weerdt en Raúl Woudstra vertrokken iets na 11 uur voor 120 km gravelfun. Bovendien hadden ze een geheime kracht: Max Baars stond klaar met bidons langs het parcours! Kudos!
Nadat de motoren wegreden om de neutralisatie op te heffen was het volop koers in de eerste twee ronden van de 8 km omloop. Een afwisselend terrein van mul en hard zand, kleine kiezelsteentjes (zoals een chique oprit) en een paar stroken asfalt.
De ondergrond was weinig vergevensgezind en hier en daar waren valpartijen. Zo ook aan het eind van de eerste ronde, waarbij Romke schade op liep aan zijn derailleur, en derhalve de race in fixed gear uit moest rijden. Raúl zat de eerste twee ronden in de kopgroep, maar nadat hij zijn bandenspanning had verlicht, besloot ie zich wijselijk naar de twee groep af te laten zakken. Romke, Pierre en Sander reden daar in een peloton van een man of 30. Jan en Mark hadden die slag gemist en reden erachter. Jan besloot er zelf een one-man show van te maken en heeft de rest van de koers voor een groot deel in z’n eentje uitgereden (sterk). Mark had helaas te veel last van een geïrriteerde zenuw in zijn bil, kracht blijven kunnen zetten bleek al vroeg in de wedstrijd niet mogelijk.
Na 8 ronden was het tweede peloton nog zo’n 15 man groot en Sander er uit gelost. Omdat de Amstel ‘oververtegenwoordigd’ was, werd er gevraagd om kopwerk van onze club. Zo nu en dan trokken Romke en Raul de groep mee in hun kielzog in de hoop lifters te lozen. Maar helaas bleken drie mannen nog te sterk/fris, die we moesten laten gaan. Zodoende konden we vechten voor plaats 25.
Romke, Pierre en Raúl bijten zich door het stof (foto @alexandertrompphotography)
En dan op zo’n moment dat je denkt, ‘’dat gravelen…dat draait toch om fun? Waarom zijn we de afgelopen 100 km onszelf helemaal naar de kl*ten aan het rijden…?’’ dan komt de kopgroep voorbij en haakten we ons wagentje aan om nog één keer te sterven in het wiel. Na een halve ronde was het voor Pierre genoeg (en reed naar plaats 30), Romke moest er vlak na de bel af toen iemand voor hem kramp kreeg en finishte op plek 27. Raul kon met een ultieme jump door tot en einde mee met de kopgroep naar plek en eindigde op #25.
Conclusie: weinig rustmomenten door zware parcours, bandenspanning maakt wel uit, type banden wat minder, bidons aanpakken is een kunst (lag in geen geval aan Max) en voor herhaling vatbaar: ja!
Officiële uitslag volgt op NL Gravel Series.
