In Zuid-Limburg geloven ze al eeuwen in wonderen. Eerst de Paus, toen het CDA en nu Wilders. Helaas voor de Zuid-Limburgers bestaan wonderen niet. Als je iets wil bereiken zal je het toch op eigen kracht moeten doen. In Weesp ligt dat wellicht anders. De jeugdrenners van De Amstel moesten het tijdens het NK dan ook gewoon doen met de vorm van de dag, talent en een beetje geluk. De jeugd t/m categorie 4 reden hun wedstrijden op een rondje van 1700 met daarin een stuk vals plat. De oudere jeugd reed een ronde van 3,5 km met daarin een beklimming van de Adsteeg (gemiddeld 4% 610 meter lang).
Bij het NK kwam Daan Hoeks in categorie 3 als eerste in het strijdperk. Gedurende de wedstrijd wist Daan zich beetje bij beetje naar voren te werken in het peloton. Zoals bij bijna elk NK het geval is eindigde de wedstrijd in een massasprint waarbij Daan 18e werd. Op zich geen slechte uitslag aangezien de meeste andere renners veel meer wedstrijden rijden dan Daan. Als Daan meer wedstrijden gaat rijden dan leert hij vanzelf zich beter te positioneren in een eindsprint. Dat Daan wel kan sprinten heeft hij regelmatig al laten zien op de club en in de regiowedstrijden.
In categorie 6 bij de meiden stonden Madeleen Hartemink en Yvette Broex aan de start. Madeleen had vorige week in Nijverdal al laten zien dat zij over goede klimmersbenen beschikt. Madeleen wist zich dan ook goed te handhaven in de steeds kleiner wordende kopgroep. Yvette, iets meer het type tijdrijder dan klimmer, kreeg het gaandeweg de wedstrijd steeds lastiger en moest de kopgroep helaas op 2 ronden voor het einde laten lopen. In de eindsprint wist Madeleen zich in de klim op te werken naar een 4e plaats. Net naast het podium, maar een meer dan fantastisch resultaat. Yvette kwam als 13e, als best off the rest, over de streep. Ondanks de teleurstelling bij Yvette is ook dat een goed resultaat.
Wouter de Vink zag zich in zijn categorie geconfronteerd met twee torenhoge favorieten waardoor een 3e plaats het hoogst haalbare leek. Zoals verwacht ontstond er al snel een kopgroep met daarin de twee favorieten. Wouter merkte als snel dat dit niet zijn dag zou worden en moest zich noodgedwongen beperken tot het volgen van de koplopers in de achtervolgende groep. Als de benen niet goed zijn dan is het hopen op herstel tegen het eind van de koers. De achtervolgende groep kwam nog dichtbij de koplopers. Met de nodige wilskracht wist Wouter er nog een 12e plaats uit te slepen.
Max van de Water had zich een plaats bij de eerste 10 tot doel gesteld. Na de 1e ronde reed het hele peloton van 75 man met een snelheid van 60 km aan het einde van de afdaling het dorp weer binnen. Juist op die plek werd de weg ook wat smaller en u raad het al: een valpartij. Gevolgen voor Max: een stuur in zijn dijbeen en ketting er af. Gelukkig kon hij zijn ketting er snel weer op krijgen en ondervond hij niet veel last van de verwonding aan zijn dijbeen. Wel was door de valpartij de hele meute opgesplitst in meerdere groepen. Max bevond zich in de 3e groep. Na 3 ronden achtervolging op de koplopers, met daarin ook de favorieten voor de eindzege, kwamen de drie groepen weer bij elkaar. Doordat het tempo tegen het einde van de wedstrijd afnam ontstond er uiteindelijk een groep van 30 renners die de eindsprint op de Adsteeg aanging. Max draaide de bocht om, zette aan…. en voelde dat de kramp in zijn kuit schoot. Meer dan een 26e plaats zat er hierdoor helaas niet in.
Julia van Ravenswaay reed bij de meiden categorie 3 goed mee in het peloton. Ook hier eindigde de wedstrijd in een massasprint waarbij Julia 25e werd. Ook voor Julia geldt dat zij een echte Amstelrenner is. Dat wil zeggen: wij rijden goed mee, maar er moet gewerkt worden aan wat meer inzicht en durf bij de eindsprint. Amstelveners zijn zo af en toe wel erg beleefde en nette mensen.
Voor de renners die zich niet wisten te plaatsen was er het Landelijk Wielerfestijn.Victor en Menno Broex stonden aan de start bij de jongens categorie 3. Victor had zich niet geplaatst voor het NK door zijn sleutelbeenbreuk. Hij was dus tot op het bot gemotiveerd om te winnen. Victor reed vanaf de start weg en soleerde naar de 1e plaats. Menno werd 15e.
Nils Wolffenbuttel reed tot driekwart van de koers voorin het peloton. Helaas voor Nils begonnen toen de benen wat zwaarder aan te voelen. De wedstrijd was voor Nils twee beklimmingen van de Adsteeg te lang. Nils werd 25e.
Complimenten voor de inzet van de (st)rijders. Iedereen ging volle bak. Maar met wat gochem en bochtenmoed zit er volgend jaar meeer in, dat belooft wat!